Οικολογικός τουρισμός σε καιρούς οικονομικής κρίσης;

Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά μια περιοχή χωρίς αυτό να έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί σχεδόν καθημερινά την Μπάρμπαρα Ένγκελς από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας της Φύσης στη Βόννη: «Ο τουρισμός είναι ένας πολύ σημαντικός οικονομικός παράγοντας. Ειδικά για τις αγροτικές περιοχές που έχουν και οικολογική αξία, ο τουρισμός είναι μια σημαντική πηγή εσόδων. Όσο όμως αυξάνονται οι απαιτήσεις που έχει ο τουρισμός από μια περιοχή, τόσο αυξάνονται και οι συνέπειες για το περιβάλλον».

Βιώσιμος τουρισμός

Στη Γερμανία περίπου 50 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται κάθε χρόνο τα εθνικά πάρκα. Αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς θα πει η κα. Ένγκελς για να προσθέσει: «Σε πολλά από τα πρότζεκτ μας ο βιώσιμος τουρισμός παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Είναι ένας μοναδικός τρόπος αφενός να εκμεταλλευθούμε και να προστατεύσουμε τη φύση και αφετέρου να ενισχύσουμε το εισόδημα των κατοίκων της κάθε περιοχής. Θεωρούμε πολύ σημαντικό να προβάλουμε το παράδειγμα της Γερμανίας για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας».

Οικολογία και οικονομία μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά, λέει η ίδια. Την άποψή της συμμερίζεται και ο Ντόμινικ Ρόσμαν, ειδικός σε θέματα οικολογικού τουρισμού:

«Ο τουρισμός και το περιβάλλον είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους γιατί ο τουρισμός λειτουργεί μόνον εντός ενός υγιούς περιβάλλοντος. Κανείς δεν θέλει να κάνει διακοπές σε έναν σκουπιδότοπο ή σε μια εστία κρίσης. Οι άνθρωποι θέλουν να δουν ένα υγιές περιβάλλον. Την ωραιότερη γι΄ αυτούς εποχή του χρόνου θέλουν να μαζέψουν τις καλύτερες εικόνες και εντυπώσεις».

Όταν ο τουρισμός καταστρέφει το ειδυλλιακό περιβάλλον

Πολύ συχνά όμως ο τουρισμός καταστρέφει το ειδυλλιακό περιβάλλον που τόσο ψάχνει, λέει ο ειδικός. Ήδη κατά την επιλογή του τόπου διακοπών και του μεταφορικού μέσου, ο ταξιδιώτης παίρνει αποφάσεις που έχουν συνέπειες για το περιβάλλον:

«Ένας άγραφος νόμος λέει ότι ο καθένας μπορεί να είναι υπαίτιος για την εκπομπή 3.000 κιλών διοξειδίου του άνθρακα ετησίως. Εάν όμως κάνετε ένα μακρινό ταξίδι, για παράδειγμα στο Μεξικό, τότε θα έχετε καλύψει ήδη τις εκπομπές 2,5 χρόνων».

Όπως λέει ο ειδικός, θα έπρεπε να αποφεύγονται τα μακρινά ταξίδια και να τηρούνται ορισμένοι απλοί κανόνες κατά τη διάρκεια των διακοπών:

"Θα πρέπει να φροντίσουμε ώστε να περιορίζουμε τον όγκο των σκουπιδιών στη χώρα που ταξιδεύουμε. Επίσης να περιορίζουμε το νερό που καταναλώνουμε. Στην Ευρώπη έχουμε συνηθίσει να καταναλώνουμε πολύ νερό, αυτό όμως επιβαρύνει το οικοσύστημα. Θα έπρεπε απλά και συνειδητά να περιορίσουμε ορισμένα πράγματα. Δεν χρειάζεται να κάνει κανείς για παράδειγμα 3 φορές water ski!»

Ο ειδικός παραδέχεται ωστόσο ότι εντέλει καθοριστικό ρόλο δεν παίζει τόσο η οικολογική συνείδηση όσο το κόστος…:

«Πιστεύω ότι η σημερινή τάση είναι διακοπές στην πατρίδα. Όταν ακριβαίνουν οι πτήσεις, είτε για οικολογικούς λόγους είτε για οικονομικούς – λόγω πχ. αύξησης της τιμής του πετρελαίου - τότε μειώνεται η ζήτηση για μακρινά ταξίδια. Δεν έχει να κάνει λοιπόν με την οικολογική συνείδηση, αλλά με τους κλασικούς οικονομικούς παράγοντες».

Irene Quaile/Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης:Σταμάτης Ασημένιος