Κρίση δημοκρατίας στην Ευρώπη;

Σε συνέντευξή του προς την εφημερίδα Kölner Stadt-Anzeiger ο Γερμανός ιστορικός και συγγραφέας της «Κοινωνικής Ιστορίας της Γερμανίας» εκφράζει την άποψη ότι «η δημοσιονομική κρίση κινείται με ταχείς ρυθμούς στην κατεύθυνση μιας κρίσης κρατών -στο παράδειγμα της Ελλάδας- και κρίσης της δημοκρατίας». Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση και να ειπωθεί στους πολίτες η αλήθεια», υπογραμμίζει ο καθηγητής Βέλερ, παραπέμποντας στον κίνδυνο διάβρωσης του θεμελίου της εμπιστοσύνης, επί του οποίου στηρίζεται η πολιτική στις δημοκρατικές χώρες. «Εάν αυτή η βάση εμπιστοσύνης διαβρωθεί τότε συρρικνώνονται τα θεμέλια της δημοκρατικής νομιμότητας», τονίζει χαρακτηριστικά ο Γερμανός ιστορικός.

Ο Χανς Ούλριχ Βέλερ επιρρίπτει στην Ευρώπη και στη γερμανική κυβέρνηση αδράνεια στο ζήτημα της ρύθμισης και εποπτείας του χρηματοπιστωτικού κλάδου. «Στην Ευρώπη –και αυτό είναι το εκπληκτικό και ταυτόχρονα απογοητευτικό- δεν σημειώνεται καμία κίνηση. Η γερμανική κυβέρνηση δεν τολμά να θέσει υπό έλεγχο τον τραπεζικό τομέα», επισημαίνει ο κ. Βέλερ.

Ζητούμενο, η πολιτική βούληση για την εξυγίανση των δημοσιονομικών

Στην κρίση του κοινού νομίσματος αναφέρεται και το σχόλιο της εφημερίδας Nürnberger Nachrichten: «Η ελληνική κρίση δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κρίση του ευρώ εάν στις αρχές του χρόνου οι αρμόδιοι είχαν ενεργήσει. Τώρα εκπλήσσονται οι κυβερνώντες, βλέποντας ότι η γιγαντιαία ομπρέλα διάσωσης δεν επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Το να βοηθάει κανείς τους οφειλέτες προαναγγέλλοντας νέα χρέη είναι κάτι που δεν πείθει τους κερδοσκόπους. Αυτοί θα απωθηθούν μόνο όταν διαπιστώσουν την πολιτική βούληση για εξυγίανση των δημοσιονομικών, όχι μόνο στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, αλλά και στη Γερμανία και στη Γαλλία», καταλήγει το σχόλιο της γερμανικής εφημερίδας.

Ιστορικής σημασίας η κυβερνητική συνεργασία Συντηρητικών και Φιλελευθέρων στη Βρετανία

Τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Βρετανία σχολιάζει και σήμερα ο ευρωπαϊκός τύπος, με τη γαλλική Le Monde να παρατηρεί ότι «η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Ντέιβιντ Κάμερον σε μια κυβέρνηση Συντηρητικών και Φιλελευθέρων Δημοκρατών ήταν η μοναδική δυνατότητα για να διασφαλιστεί μια πλατιά κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι δύο 43χρονοι πολιτικοί, Κάμερον και Κλεγκ, κατάφεραν με τον πραγματισμό τους να καταλήξουν στους απαιτούμενους συμβιβασμούς προκειμένου να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα ενός γάμου που υπαγόρευσε η λογική». Η εφημερίδα αναφέρεται στις εκατέρωθεν υποχωρήσεις για να καταλήξει: «Ο συμβιβασμός μεταξύ των δύο πλευρών δεν είναι μόνο ιστορικός, επειδή πρόκειται για την πρώτη κυβέρνηση συνασπισμού μετά το 1945, αλλά επειδή είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που συμμαχούν οι Τόριδες και οι Φιλελεύθεροι».

Για το ίδιο θέμα η γερμανική Westdeutsche Zeitung επισημαίνει: Η μεγαλύτερη πρόκληση για την ομάδα των Κάμερον και Κλεγκ θα είναι ο μη δημοφιλής αγώνας για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης της χώρας, η οποία είναι συγκρίσιμη με την υπερχρέωση της Ελλάδας. Η Downing Street θα πρέπει να καταστήσει σαφές στους πολίτες ότι η χώρα τους έζησε επί χρόνια πέραν των δυνατοτήτων της και ότι μόνον μια σκληρή πολιτική περικοπών θα τη βγάλει από τη δυσχερή θέση», καταλήγει η εφημερίδα.

Επιμέλεια: Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης