Θα κερδίσει την μάχη ο πεισματάρης Πρόντι;

«Η ισχυρογνωμοσύνη του Πρόντι να συνεχίσει, είναι κατανοητή» σημειώνει η γερμανική Tageszeitung ενόψει της ψήφου εμπιστοσύνης στη βουλή και στη Γερουσία: «αλλά στην ομιλία του στο κοινοβούλιο δεν είπε ούτε λέξη για το πώς θα συνεχιστεί ο κυβερνητικός συνασπισμός, με ποιους εταίρους. Ενδέχεται ασφαλώς να γίνει κάποιο θαύμα και να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης παρά τις προγνώσεις, όμως πάλι δεν θα είναι μια αρχή, αλλά απλώς μια παράταση της αγωνίας.»

Ο πεισματάρης νικά;

«Ο Πρόντι είναι συνεπής στο παροιμιώδες πείσμα του, στην ισχυρογνωμοσύνη και την αποφασιστικότητά του, που εντυπωσιάζει κάθε φορά ακόμη και αυτούς που τον γνωρίζουν καλά» γράφει η ιταλική εφημερίδα La Stampa «από την ομιλία του στη βουλή διαπιστώνουμε ότι θέλει να επιβεβαιώσει ακόμη μια φορά πως δεν ανήκει στην κάστα των πολιτικών που αποθαρρύνεται: εις πείσμα όλων λοιπόν και εναντίον όλων.»

Επώδυνο το τίμημα της προστασίας του κλίματος

«Η Κομισιόν θα παρουσιάσει σήμερα το πλέον φιλόδοξο σχέδιο για την προστασία του κλίματος. Και μόνον η τόλμη αυτού του εγχειρήματος αξίζει την υποστήριξη όλων» υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα Berliner Zeitung «ότι αυτό δεν πρόκειται να επιτευχθεί χωρίς επώδυνες υποχωρήσεις είναι φως φανάρι. Έτσι η Γερμανία με μείωση κατά 33% ως εθνικό στόχο θα επωμισθεί το μεγαλύτερο βάρος από τις προτάσεις. Όποιος θέλει, όπως η καγκελάριος, να είναι πρωτοπόρος, πρέπει τώρα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, έστω και αν οι κλείδες κατανομής των ποσοστών της ΕΕ επιβραβεύουν χώρες που μέχρι σήμερα έκαναν ελάχιστα για την προστασία του κλίματος όπως η Ιταλία, η Ισπανία ή η Αυστρία.»

Το ρίσκο της μείωσης των επιτοκίων

«Η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα πρέπει να μας εξηγήσει γιατί άραγε περίμενε μια εβδομάδα, αν και είναι δικαιολογημένο το ρίσκο μιας επιθετικής μείωσης των βασικών επιτοκίων» επισημαίνουν οι βρετανικοί Financial Times μετά την χθεσινή μείωση των βασικών επιτοκίων της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ: «παράλληλα θα πρέπει να υπολογίζει και την υποτροπή της σημερινής της πολιτικής: ότι δηλαδή τα επιτόκια, εάν η οικονομία ανακάμψει, μπορούν να γνωρίσουν μια νέα διακύμανση το ίδιο γρήγορα και ξαφνικά, όπως τώρα.»

«Για να γυρίσουμε ξανά στην ισορροπία των κεφαλαιαγορών και της οικονομίας πρέπει να αποφασίσουν όλοι για διαφάνεια, τόσο οι τράπεζες, όσο και οι ιθύνοντες στην οικονομία και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα» σχολιάζει η γαλλική Le Monde.

«Πρόκειται για κάτι ακανθώδες και δύσκολο» αποφαίνεται τέλος με δυσπιστία η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung: «πρώτον η μείωση των επιτοκίων μπορεί να εκληφθεί ως επιβεβαίωση ότι επίκεινται τα χειρότερα, και δεύτερον πρέπει να παρατηρήσουμε ότι το μοναδικό εργαλείο της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ είναι τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια, τα οποία επηρεάζουν το γενικό πλαίσιο της οικονομίας. Δηλαδή εκατομμύρια διαβουλεύσεις, επενδύσεις, τιμές, μετοχές, επιχειρησιακές δραστηριότητες ή στασιμότητα. Η πολυπλοκότητα και η αποκεντρωτική υφή όλων αυτών των χρηματοπιστωτικών, οικονομικών δράσεων είναι τέτοια που είναι πολύ επικίνδυνο, όταν οι πολιτικοί του χρήματος παίζουν με αυτό το εργαλείο, σαν να επρόκειτο για ασκήσεις με προσομοιωτή.»