Η σύνοδος της 17ης Δεκεμβρίου της ΕΕ: η Τουρκία προ των πυλών της ΕΕ;

Και ενώ οι εξελίξεις στην Ουκρανία απασχολούν και το σημερινό τύπο στη Γερμανία η Süddeutsche Zeitung έχει ολοσέλιδο αφιέρωμα στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και σ' αυτό το πλαίσιο και στο κυπριακό: "Το Παρίσι, και πριν από την επίσκεψη Ερντογάν, φαίνεται, όπως άφησε να διαφανεί ο πρόεδρος Σιράκ, πως θέλει να τολμήσει ένα ναι, όμως αυτό το ναι δεν πρέπει να το αρθρώσει ξεκάθαρα, διότι η πλειοψηφία των Γάλλων είναι κατά της ένταξης της Τουρκίας και επιπλέον ο Γάλλος πρόεδρος έχει και άλλους πονοκεφάλους: Του χρόνου έχει υποσχεθεί στους Γάλλους δημοψήφισμα για το ευρωπαϊκό σύνταγμα, στην υπερψήφιση του οποίου δίνει ιδιαίτερο βάρος η Γαλλία. Μάλλον επομένως δεν θα τολμήσει μια ξεκάθαρη απάντηση. Ξεκάθαρη απάντηση φαίνεται ότι θα τολμήσουν οι σκεπτικιστές της ένταξης: οι Αυστριακοί υπό τον καγκελάριο Σύσελ, ο οποίος ήδη έχει εκφράσει σοβαρές επιφυλάξεις, αλλά και οι Ολλανδοί υπό τον πρωθυπουργό Μπαλκενέντε, που είναι και ο προεδρεύων της ΕΕ στη σύνοδο της 17ης Δεκεμβρίου. Επομένως κανείς δεν γνωρίζει ακόμη εάν όντως αρχίσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις και κυρίως εάν αυτές κάποτε καταλήξουν στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ."

"Σε περίπτωση έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων η Τουρκία προτίθεται να το ανταποδώσει στους εταίρους της με την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και έτσι να διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού. Ως γνωστόν, παρά τις πιέσεις του Κύπριου προέδρου Παπαδόπουλου, η Τουρκία αρνήθηκε να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, αν και η Κύπρος είναι ήδη από την 1η Μαΐου μέλος της ΕΕ και η Τουρκία έχει το καθεστώς του υποψήφιου που χρειάζεται όλες τις ψήφους των κρατών-μελών. Η Ελλάδα, ένας από τους υποστηρικτές της Τουρκίας στην ενταξιακή της πορεία, ζητά δεσμευτική απάντηση της Τουρκίας την 17η Δεκεμβρίου για την αναγνώριση της Κύπρου. Για βέτο όμως δεν μιλούν οι Έλληνες και κατόρθωσαν μετά την επίσκεψη Καραμανλή στη Λευκωσία να κάνουν και τους Κύπριους να πάψουν να απειλούν με βέτο την Τουρκία."

Οι εξελίξεις στην Εγγύς Ανατολή και κυρίως στις παλαιστινιακές περιοχές είναι το θέμα πολλών σχολίων στις σημερινές εφημερίδες. Παραθέτουμε την Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Ο Μαρβάν Μπαργκούτι, ο οποίος εκτίει ισόβια στις ισραηλινές φυλακές, ενημέρωσε με αντιπρόσωπό του ότι δεν πρόκειται να θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές της 9ης Ιανουαρίου και να δημιουργήσει προβλήματα στον Μαχμούτ Αμπάς. Χωρίς αμφιβολία ο Μπαρκούτι είναι μια προσωπικότητα που για τους Παλαιστίνιους ενσαρκώνει την αποφασιστικότητα και την διάθεση για ειρήνη, και έστω και από τη φυλακή η υποψηφιότητά του θα στερούσε στον Αμπάς πολύτιμες ψήφους. Τώρα όλα θα προχωρήσουν κατ' ευχήν για τον 69χρονο Μαχμούτ Αμπάς, αν και πολλοί Παλαιστίνιοι τον θεωρούν υποχωρητικό και εκπρόσωπο της παλιάς φρουράς που δεν έχει να προσφέρει πια καμία νέα ιδέα. Η παραίτηση του Μπαργκούτι σηματοδοτεί την αναβολή της μάχης για τη εξουσία ανάμεσα στην πρώτη γενιά των Παλαιστίνιων αγωνιστών και στη νέα. Για τον Μπαργκούτι δεν χάθηκε τίποτε. Αντίθετα θεωρείται ήδη μάρτυρας από τον παλαιστινιακό λαό, είναι μόλις 45 χρονών και υπάρχουν πολλές και βάσιμες ελπίδες ότι στο μέλλον θα μπορέσει να παίξει έναν πολιτικό ρόλο. Ακόμη και εάν οι Ισραηλινοί δεν τον απελευθερώσουν, μπορεί και από το κελί του να ασκεί πιέσεις σε οποιαδήποτε παλαιστινιακή ηγεσία."

Η τυχαία εύρεση ντοκουμέντων του ναζί Γιόζεφ Μένγκελε, του περιώνυμου γιατρού των στρατόπεδων συγκέντρωσης, απασχολεί αρκετές γερμανικές εφημερίδες. Παραθέτουμε το σχόλιο της Tageszeitung: "Τα αρχεία αυτά είναι μεγάλης αξίας όχι διότι φέρνουν στο φως άγνωστες πτυχές της δράσης Μένγκελε, αλλά κυρίως διότι δίνεται ξανά η αφορμή να ασχοληθούν οι νέες γενιές με την περίπτωση αυτή. Ειδικά στην Αργεντινή και στη Βραζιλία οι περισσότεροι νεαροί δεν γνωρίζουν, τί έγινε στις χώρες τους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η περίπτωση Μένγκελε που ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί πότε πέθανε, παρά την επίσημη εκδοχή, θεωρείται από πολλούς Βραζιλιάνους πολιτικούς παρατηρητές ως μια σπίθα ακόμη στη δημόσια συζήτηση για το άνοιγμα των αρχείων της στρατιωτικής χούντας, που ο Λούλα προσπαθεί να καθυστερήσει."