Η «οδύσσεια» των Σύρων προσφύγων

Ο λόγος για την 33χρονη Νταλάλ Αμπντουλκαντέρ, η οποία εγκατέλειψε το Χαλέπι της Συρίας πριν από έναν χρόνο μαζί με τις δυο κόρες της. Εγκαταστάθηκαν στην μικρή πόλη Ζίνζιγκ, που βρίσκεται κοντά στη Βόννη και σήμερα ζουν σε ένα διαμέρισμα 60 τ.μ. Πριν από δυο μήνες κατάφερε να έρθει στη Γερμανία και η κουνιάδα της, Γκουλιστάν Άγο, μαζί με τους δυο γιούς της.

Σε αντίθεση με τους 5.000 περίπου πρόσφυγες οι οποίοι αναμένονται στη Γερμανία αεροπορικώς έπειτα από γερμανική πρωτοβουλία, οι δυο αυτές νεαρές οικογένειες έφυγαν από τη Συρία με δική τους πρωτοβουλία και με δικά τους μέσα. Προορισμός ήταν επίσης η Γερμανία όπου ζουν εδώ και χρόνια συγγενείς τους.

Μια επικίνδυνη αποστολή

Η Νταλάλ δεν θα ξεχάσει ποτέ την άφιξή της στη Γερμανία, όπως λέει. Κάποια στιγμή την είχαν εγκαταλείψει οι δυνάμεις αλλά και οι ελπίδες της. Κατευθυνόμενη από την Τουρκία προς την Ελλάδα μαζί με τις κόρες της, χάθηκαν σε ένα δάσος με αποτέλεσμα να μείνουν χωρίς νερό και τρόφιμα επί τέσσερις μέρες. «Είχα μαζί την κάμερά μου και τραβούσα συνεχώς βίντεο. Ήθελα να αφήσω τα ίχνη μου, για να γνωρίζουν οι συγγενείς μου ότι ήμασταν στον δάσος».

Όταν έφτασαν στην Ελλάδα αγόρασε πλαστό διαβατήριο. Λίγο αργότερα ταξίδεψαν από τη Ρώμη με προορισμό το Μόναχο. Εκεί τους περίμενε ένας ξάδερφος και ο θείος της, αλλά και η αστυνομία. Παρέμεινε μαζί με τις κόρες της στα κρατητήρια για περισσότερες από 12 ώρες. Ένας αστυνομικός απαγόρευσε στην κόρη της να πάει στην τουαλέτα, θυμάται σήμερα η Νταλάλ. «Του είπα ότι μου θυμίζει τις μυστικές υπηρεσίες στη Συρία».

Από το Μόναχο στο Αρβάιλερ

Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στον προσφυγικό καταυλισμό της πόλης τους Τριρ που μπορεί να υποδεχθεί έως και 700 μετανάστες. Εκεί μπορούν να παραμείνουν έως και τρεις μήνες. Στη συνέχεια τους αναλαμβάνουν κοινότητες οι οποίες και αποφασίζουν πού και πώς θα μοιραστούν οι πρόσφυγες. Μετά από μερικές εβδομάδες επετράπη στη μικρή οικογένεια να εγκατασταθεί καταρχήν στην αδερφή της Νταλάλ, στο Αρβάιλερ. Η αδελφή της ζει και εργάζεται στη Γερμανία εδώ και 20 χρόνια.

Η κουνιάδα τους, η Γκουλιστάν, ήρθε στη Γερμανία μόλις πριν από δυο μήνες. Και αυτή μεταφέρθηκε καταρχήν μαζί με τους γιούς της στον προσφυγικό καταυλισμό του Τριρ. «Ήμουν ευτυχής που ήμουν εκεί, αισθανόμουν ασφαλής», λέει σήμερα η 26χρονη. «Είχα όμως προβλήματα με την εγκυμοσύνη μου και τους παρακάλεσα να μου δώσουν ένα δωμάτιο στο ισόγειο, αντί του τρίτου ορόφου, για να μην ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες. Δεν το έλαβαν όμως υπόψη».

Περισσότερες ελευθερίες

Η Νταλάλ και η Γκουλιστάν είναι μεν ευγνώμονες που βρίσκονται σήμερα στη Γερμανία, θα ήθελαν όμως να έχουν περισσότερες ελευθερίες. «Στην πατρίδα μας μπορούσαμε να εργαζόμαστε ελεύθερα», λέει η Νταλάλ που είναι αισθητικός. Στη Γερμανία μπορεί μεν να μετακινείται ελεύθερα, δεν μπορεί όμως να εργαστεί παρά μόνον στο κρατίδιο της Ρηνανίας Παλατινάτου. Η Γκουλιστάν όμως δεν μπορεί να εγκαταλείψει καν το κρατίδιο. Έχει καταθέσει αίτηση για τη χορήγηση ασύλου και περιμένει να περάσει από ακρόαση.

Για τους πρόσφυγες που έχουν συγγενείς στη Γερμανία τα πράγματα είναι αναμφίβολα πιο εύκολα. Ραντεβού στην υπηρεσία αλλοδαπών, ακόμη και μια επίσκεψη στο γιατρό είναι σχεδόν αδύνατη για κάποιον που δεν ξέρει γερμανικά. Όλα αυτά τα αναλαμβάνει προς το παρόν η αδερφή της Νταλάλ. Η Φάτιμα Στερ ψάχνει τώρα σπίτι για την αδελφή της, ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα, παραδέχεται η ίδια. Έχει λάβει ήδη πολλές αρνητικές απαντήσεις, καθώς οι περισσότεροι δεν θέλουν να νοικιάσουν σε πρόσφυγες. Γι΄ αυτό προτιμάει να λέει στο μεταξύ τη μισή αλήθεια: ότι η αδερφή της είναι αισθητικός και ότι στην παρούσα φάση κάνει μια μετεκπαίδευση.

Elizabeth Shoo / Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ.σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου