1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

«Η ελληνική ασθένεια»

28 Ιουλίου 2014

Άρθρο της Frankfurter Rundschau αναλύει τις ελληνικές παθογένειες με αφορμή τη συμπλήρωση 40 ετών από την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Κυρίαρχες στο γερμανικό Τύπο οι εξελίξεις σε Γάζα και Ουκρανία.

https://p.dw.com/p/1Cjka
Εικόνα: DW/Irene Anastassopoulou

Ανάλυση με αφορμή τα 40χρονα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα δημοσιεύει η Frankfurter Rundschau. Υπό τον τίτλο «Η ελληνική ασθένεια» ο αρθρογράφος σχολιάζει ότι «οι πολιτικές μεταρρυθμίσεις που θα χρειαζόταν η Ελλάδα μετά την πτώση των συνταγματαρχών επιβάλλονται μόλις από την κρίση χρέους». Όπως υπογραμμίζεται, η επέτειος της επιστροφής στη δημοκρατία δεν επιτρέπει ιδιαίτερες εκδηλώσεις χαράς. «Η χώρα βρίσκεται στη βαθύτερη ύφεση από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό που είναι με την πρώτη ματιά μια κρίση κρατικού χρέους, αποδεικνύεται τελικά με προσεκτικότερη παρατήρηση ότι είναι μια κρίση του πολιτικού συστήματος. Οι ρίζες της φτάνουν ως τα χρόνια μετά την κυριαρχία των στρατιωτικών».

Ο αρθρογράφος επισημαίνει: «Οι Έλληνες μιλούν μέχρι σήμερα για τη ‘Μεταπολίτευση’, την ‘πολιτική αλλαγή’ Ωστόσο δεν ήταν ένα πραγματικά νέο ξεκίνημα» υπογραμμίζει το σχόλιο, αναφερόμενο στην πολιτική των κρατικών παρεμβάσεων και των κρατικοποιήσεων που επέφεραν, όπως λέει, «απώλειες δισεκατομμυρίων στους έλληνες φορολογούμενους», ενώ «η πρακτική των απαλλοτριώσεων αποθάρρυνε τη δεκαετία του 1970 τους ξένους επενδυτές που χρειαζόταν επειγόντως η χώρα».

Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981 δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα παρά τα χρήματα των διαρθρωτικών ταμείων και τονίζει: «Οι συντηρητικοί και οι σοσιαλιστές που κυβέρνησαν εναλλάξ τη χώρα μετά το τέλος της δικτατορίας εξασφάλιζαν στους ακόλουθούς τους θέσεις στη διοίκηση και στις κρατικές εταιρείες. Αυτή η συστηματική λεηλασία του κράτους, η οποία συνοδευόταν από συσσώρευση ολοένα υψηλότερων χρεών, ήταν η πραγματική αιτία της σημερινής ελληνικής κρίσης».

Στο κενό η πρωτοβουλία Κέρι

Οι αιματηρές εχθροπραξίες στη Λωρίδα της Γάζας δεν φαίνεται να έχουν τέλος. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έκανε έκκληση στις δύο πλευρές ζητώντας ομόφωνα την άμεση και άνευ όρων κατάπαυση του πυρός. Ο γερμανικός Τύπος σχολιάζει την αποτυχημένη προσπάθεια διαμεσολάβησης του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι, ο οποίος είχε προτείνει σχέδιο επταήμερης εκεχειρίας. Για «παγκόσμια δύναμη χωρίς ισχύ» κάνει λόγο σχόλιο της Süddeutsche Zeitung αναφερόμενο στις ΗΠΑ. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα του Μονάχου, η αποτυχία του Κέρι καθιστά σαφές «ότι ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, σε αντίθεση με την ένοπλη σύγκρουση το Νοέμβριο του 2012, δεν είναι πλέον δυνατό να ελεγχθεί από έξω. Οι ΗΠΑ έχουν απολέσει την επιρροή τους στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νετανιάχου και η Αίγυπτος ακυρώνεται ως κατευναστική δύναμη απέναντι στη Χαμάς. Νέοι στο παιχνίδι είναι το Κατάρ και η Τουρκία, ωστόσο, με τις δηλώσεις τους κατά του Ισραήλ, δεν αποτελούν μέχρι στιγμής μέρος της λύσης αλλά του προβλήματος. (…) Επειδή μία διπλωματική λύση δεν είναι ορατή, ο πόλεμος μπορεί να τελειώσει μόνο μέσω μίας ανάλυσης κόστους-ωφέλειας των δύο αντιπάλων. Το γεγονός ότι αμφότερες οι πλευρές κηρύσσουν εναλλάξ κατάπαυση του πυρός μπορεί πάντως να εκληφθεί ως πρώτο δείγμα κόπωσης από τις μάχες».

«Ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς δεν είναι δυνατό να ελεγχθεί από έξω»
«Ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς δεν είναι δυνατό να ελεγχθεί από έξω»Εικόνα: Getty Images/AFP/Marco Longari

Σχεδόν κανείς δεν γνώριζε την Κυριακή στη Γάζα ποιος τηρούσε την κατάπαυση του πυρός και τίνος τα στρατεύματα άρχιζαν και πάλι να πυροβολούν, σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung και παρατηρεί: «Παρά τη στήριξη του ΟΗΕ, της ΕΕ και περισσότερων από έξι κυβερνήσεων, δεν απέμειναν πολλά από το φιλόδοξο σχέδιο του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι. (…) Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί αβοήθητη το πώς ξεκινά η τέταρτη εβδομάδα ενός πολέμου, θύματα του οποίου έχουν πέσει ήδη περισσότεροι από 1000 άνθρωποι».

Η Neue Osnabrücker Zeitung υπογραμμίζει ότι «ο πόλεμος στη Γάζα δεν λύνει τα προβλήματα ούτε των Ισραηλινών ούτε των Παλαιστινίων, αλλά πολύ περισσότερο τα διευρύνει. (…) Αποκαλυπτικός είναι ο τρόπος με τον οποίον αντιδρούν μέχρι τώρα τα αραβικά και ισλαμικά κράτη απέναντι στο νέο κύκλο βίας: εξόχως επιφυλακτικά. Η νέα ηγεσία στην Αίγυπτο σπεύδει μεν να διαμεσολαβήσει, κυρίως όμως για να κάνει καλή εντύπωση διεθνώς -πρωτίστως στις ΗΠΑ και το Ισραήλ- και λιγότερο για χάρη της παλαιστινιακής υπόθεσης. Και η συμπεριφορά των κρατών του Κόλπου άγεται από αντιπαλότητες μεταξύ τους και έναντι της Αιγύπτου».

«Το τέλος της δειλίας»

Ο γερμανικός Τύπος σχολιάζει και τις εξελίξεις σε μία ακόμη εστία κρίσης, αυτήν της ανατολικής Ουκρανίας, όπου οι μάχες μεταξύ του ουκρανικού στρατού και των φιλορώσων αυτονομιστών συνεχίζονται αδιάκοπα. Το κύριο άρθρο του γερμανικού περιοδικού Spiegel ζητά στον τίτλο του «το τέλος της δειλίας», επισημαίνοντας ότι «η Ευρώπη πρέπει να ζητήσει ευθύνες από τον Πούτιν για την κατάρριψη της πτήσης MH17». Το γερμανικό περιοδικό τάσσεται υπέρ της επιβολής αυστηρότερων κυρώσεων από την ΕΕ κατά της Μόσχας, παρότι, όπως εκτιμά, «δεν υπάρχει εγγύηση ότι οι κυρώσεις θα οδηγήσουν γρήγορα στο επιθυμητό αποτέλεσμα». Το Spiegel διαπιστώνει: «Η Ευρώπη και εμείς οι Γερμανοί θα πρέπει σίγουρα να καταβάλουμε ένα υψηλό τίμημα για τις κυρώσεις. Αλλά το τίμημα θα ήταν δυσανάλογα υψηλότερο αν ο κυνικός Πούτιν μπορούσε να συνεχίσει ανεμπόδιστα την πολιτική του, η οποία παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο. Η ειρήνη και η ασφάλεια στη Ευρώπη θα διέτρεχαν τότε σοβαρό κίνδυνο».

Oι μάχες μεταξύ του ουκρανικού στρατού και φιλορώσων αυτονομιστών συνεχίζονται αδιάκοπα
Oι μάχες μεταξύ του ουκρανικού στρατού και φιλορώσων αυτονομιστών συνεχίζονται αδιάκοπαΕικόνα: Reuters

«Ζητούμενο είναι η αποφασιστικότητα και η αλληλεγγύη με τη σύμπραξη των Ευρωπαίων και της οικονομίας» τονίζει η Stuttgarter Zeitung και υπογραμμίζει: «Γι' αυτό πάντως θα πρέπει το Βερολίνο, πρωτίστως η καγκελάριος Μέρκελ, να ρίξει περισσότερο πολιτικό βάρος στη ζυγαριά. Μόνο αν πληγούν ο πρόεδρος Πούτιν και οι μεγιστάνες της οικονομίας στο πιο ευαίσθητο σημείο -τα χρήματα- (…) υπάρχει πιθανότητα για ειρηνική λύση».

Επιμέλεια: Άρης Καλτιριμτζής