«Η Βρετανία δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη»

Με την προαναγγελία δημοψηφίσματος για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΕ, ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις αλλά και έναν έντονο δημόσιο διάλογο για το ρόλο, το έργο και τη σημασία της Ένωσης.

Το φετινό «Ευρωπαϊκό Έτος των Πολιτών» που εγκαινίασε αρχές του χρόνου η Κομισιόν, είναι ίσως η καλύτερη ευκαιρία για να εξηγήσει κανείς στους ευρωπαίους πολίτες την Ευρώπη, τη σημασία της στην καθημερινότητά τους, τα κεκτημένα των τελευταίων δεκαετιών. Με ποια επιχειρήματα θα μπορούσε όμως να πείσει κανείς και τους ευρωσκεπτικιστές Βρετανούς για την αξία της ΕΕ, ρωτάμε τον επικεφαλής του ΕΚ Μάρτιν Σουλτς;

«Με φέρνετε αντιμέτωπο με μεγάλες προκλήσεις. Πιστεύω ότι στα πλαίσια του παγκόσμιου ανταγωνισμού, τον οποίο βιώνουμε σε οικονομικό, οικολογικό, νομισματικό επίπεδο ή και στο πεδίο της κερδοσκοπίας στις διεθνείς χρηματαγορές, η Μεγάλη Βρετανία, όπως και όλες οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, δεν μπορούν να τα καταφέρουν μόνες τους. Η ΕΕ μπορεί να τα καταφέρει μόνον εάν εμφανίζεται ως ισχυρή πολιτική δύναμη εν ονόματι όλων των μελών της. Αυτό ισχύει για τη Γερμανία αλλά και τη Μεγάλη Βρετανία. Διάβασα μόλις μια δημοσκόπηση όπου το 60 % των νεαρών Βρετανών κάτω των 30 ετών είναι υπέρ της παραμονής της χώρας τους στην ΕΕ. Πιστεύω ότι εάν βάλεις στο τραπέζι τα υπέρ και τα κατά, τότε μπορείς να κερδίσεις (ένα δημοψήφισμα) και στη Μεγάλη Βρετανία».

Ενίσχυση του ΕΚ

Στην περιβόητη ομιλία του ο Ντέιβιντ Κάμερον απαρίθμησε μια σειρά από σημεία κριτικής στην ΕΕ. Είναι εντέλει όλα λάθος ή υπάρχουν και σημεία τα οποία θα συζητούσε ο Μ. Σουλτς;

«Πιστεύω ότι έχει δίκιο στο σημείο της ελλιπούς διαφάνειας, το ότι δεν είναι εμφανές τι κάνει ο καθένας στις Βρυξέλλες. Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε στο σημείο όπου μπορούμε να παραδεχθούμε ότι η Κομισιόν δεν μπορεί να ρυθμίζει τα πάντα. Αλλά γι΄ αυτό δεν χρειάζομαι τον Ντ. Κάμερον. Το λέω εδώ και χρόνια. Είμαι λοιπόν υπέρ του να μιλήσουμε για μια επιστροφή αρμοδιοτήτων, εάν την ίδια ώρα συμφωνήσουμε ότι η ΕΕ θα αναλάβει πεδία τα οποία δεν μπορούν να φέρουν σε πέρας οι μεμονωμένες χώρες-μέλη. Σε ένα σημείο ο Κάμερον έχει επίσης δίκιο. Η ΕΕ θα πρέπει να γίνει πιο δημοκρατική. Αυτό σημαίνει ότι ο,τιδήποτε αποφασίζεται από την ΕΕ, χρήζει κοινοβουλευτικής νομιμοποίησης, ενίσχυση δηλαδή του Ευρωκοινοβουλίου. Σχετικά με το τελευταίο, ο Κάμερον λέει πάντα ότι δεν το θέλουμε. Εφιστά λοιπόν την προσοχή σε ένα πρόβλημα το οποίο προκαλεί και ο ίδιος».

Όχι σε μια ένωση χρέους

Μετά το ναυάγιο του Νοεμβρίου οι ευρωπαίοι ηγέτες θα καταβάλουν την ερχόμενη Πέμπτη στη Σύνοδο Κορυφής μια δεύτερη προσπάθεια για να συμφωνήσουν επί του κοινοτικού προϋπολογισμού για την επταετία 2014-2020. Αναμένεται να τορπιλίσει η Μεγάλη Βρετανία εκ νέου τις προσπάθειες για επίτευξη συμβιβασμού;

«Όχι δεν το νομίζω. Στον προϋπολογισμό μέχρι το 2020 το θέμα δεν είναι τόσο η στάση της Μ. Βρετανίας όσο η διαμάχη των 27 κυβερνήσεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πρέπει να σας πω το εξής: Ορισμένες κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων μάλλον και η γερμανική, φαίνεται πως είναι διατεθειμένες να δεχθούν έναν προϋπολογισμό χρέους για να κρατήσουν τους Βρετανούς στο τρένο. Και σας λέω ξεκάθαρα, εγώ δεν θα συμπράξω σε αυτό. Έχουμε ενδείξεις ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν φαν Ρομπέι θα προτείνει δαπάνες ύψους 960 δισ. ευρώ μοιρασμένες σε επτά χρόνια, αλλά δυνατότητες χρηματοδότησης μόνον για τα 900 δισ. ευρώ, επειδή ο Κάμερον δεν μπορεί να δεχθεί κάτι παραπάνω. Σε επτά χρόνια λοιπόν θα είχαμε ένα κενό 60 δισ. ευρώ. Αυτή είναι η αρχή της ένωσης χρέους. Δεν θα συμπράξω σε αυτό. (…) Μπορώ να μιλήσω για περικοπές. Είμαι έτοιμος για περικοπές. Αλλά δεν είμαι διατεθειμένος να εισέλθω σε μια ένωση χρέους. Εάν αυτό είναι το τίμημα για να παραμείνει ο Κάμερον στο τρένο, τότε λέω όχι».

Ο Μάρτιν Σουλτς εκτιμά ότι εάν οι 27 καταλήξουν σε μια συμβιβαστική φόρμουλα προς αυτή την κατεύθυνση, τότε αυτή θα απορριφθεί από την πλειονότητα των ευρωβουλευτών.


Bernd Riegert / Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη