"Ελλοχεύει ο κίνδυνος άντλησης πολιτικών κερδών μέσα από μια τραγωδία".

Η γερμανική Frankfurter Rundschau παρατηρεί ότι η καταστροφή που έπληξε την περιοχή είχε ως αποτέλεσμα την μετατόπιση των πολιτικών συντεταγμένων του πλανήτη. Υπάρχουν ενδείξεις για μια τέτοια ελπιδοφόρα εξέλιξη. Το διαπιστώνουμε άλλωστε στην προσέγγιση που σημειώνεται μεταξύ του ΟΗΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Η κυβέρνηση Μπους διαπιστώνει και αυτή τώρα αυτό που γνώριζαν οι προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις: ότι είναι προς το συμφέρον της υπερδύναμης εάν παίρνει στα σοβαρά τα προβλήματα των άλλων χωρών και προσφέρει βοήθεια. Η εξέλιξη αυτή γεννά ελπίδες ότι οι πολιτικοί μετασεισμοί θα οδηγήσουν σε αλλαγή των αμερικανικών προτεραιοτήτων, οι οποίες σήμερα είναι αποκλειστικά προσανατολισμένες στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καταλήγει η εφημερίδα.

Σε διαφορετικό μήκος κύματος κινείται το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου: Είναι παράδοξο το γεγονός ότι πίσω από μια πρωτοφανή φυσική καταστροφή ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός ακόμη κακού, αναφέρει η εφημερίδα. Είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης πολιτικών κερδών μέσα από μια τραγωδία. Ένας κίνδυνος που διαφαίνεται και από τον ανταγωνισμό που σημειώνεται αναφορικά με το ποιος θα προσφέρει τα πιο πολλά χρήματα, ποιος δηλαδή θα φανεί ότι είναι ο πιο γενναιόδωρος αρωγός.

Ακόμη και η εντυπωσιακή βοήθεια που προσφέρει η Γερμανία αφήνει τέτοιες υπόνοιες, εκτιμά η εφημερίδα.

Για το ίδιο θέμα η Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί: μετά το ολέθριο παλιρροϊκό κύμα που προκάλεσε ο σεισμός στη Σουμάτρα, γιγαντώνεται και το κύμα της διεθνούς βοήθειας προς τις πληγείσες περιοχές. Ένα κύμα που θα μπορούσε όπως το τσουνάμι να παρασύρει υφιστάμενες υποδομές. Δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά που η βοήθεια που προσφέρει η Δύση δεν θα συμβάλλει στην αυτοβοήθεια αλλά θα εντείνει την εξάρτηση και θα καταστρέψει τις υπάρχουσες υποδομές των υπό ανάπτυξη χωρών. Ο διεθνής συντονισμός στην διάθεση της βοήθειας εκδηλώνεται μέχρι στιγμής σε έναν ανταγωνισμό κρατικών υποσχέσεων, καταλήγει η εφημερίδα.

Στη συμβολή της Κίνας για την αντιμετώπιση των συνεπειών της καταστροφής, αναφέρεται το σημερινό σχόλιο της γαλλικής εφημερίδας Le Figaro, η οποία υπογραμμίζει: Η καταστροφή παρότρυνε πολλές χώρες να επαναπροσδιορίσουν τους πολιτικούς τους στόχους. Ένα κλασικό παράδειγμα προσφέρει η Κίνα, η οποία όπως και η Ινδία θεωρεί ότι φέρει διεθνή ευθύνη, καθώς η καταστροφή σημειώθηκε στην Ασία. Παράλληλα λοιπόν με τις ειλικρινείς ανθρωπιστικές προθέσεις εντοπίζονται και πολιτικοί στόχοι. Η Κίνα γνωρίζει ότι έχει αρχίσει ο ανταγωνισμός με τις Ηνωμένες Πολιτείες και αυτό εξηγεί τη βούληση του Πεκίνου να μην αποκλεισθεί από τη διαχείριση της κρίσης που προκάλεσε το τσουνάμι.