«Εδώ και χρόνια υπάρχουν υπόνοιες για push-back»
15 Νοεμβρίου 2019
Όπως αναφέρει η εφημερίδα TAZ, βάσει των όσων γράφει το Spiegel, επικαλούμενο έγγραφα του τουρκικού υπουργείου Εσωτερικών, μέσα στους προηγούμενους δώδεκα μήνες σχεδόν 60.000 άνθρωποι επαναπροωθήθηκαν παράνομα στην Τουρκία από τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο. «Η Ελλάδα απορρίπτει τις κατηγορίες» αναφέρει η TAZ, παραπέμποντας σε σχετικές δηλώσεις που έκανε την Πέμπτη προς το dpa o εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα Αλ. Γεννηματά.
Όπως επισημαίνει η Tageszeitung, «και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR) έχει λάβει αναφορές για push-back, δεν θέλει ωστόσο να αναφέρει συγκεκριμένα στοιχεία. Η αρμοστεία “εκφράζει την ανησυχία της“ σχετικά με “συνεχείς, αξιόπιστες αναφορές“ περί άτυπων αναγκαστικών επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα προς την Τουρκία, αναφέρει εκπρόσωπος της UNHCR. “Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε μεταφέρει αυτές τις ανησυχίες μας στις ελληνικές αρχές, ζητώντας τη διερεύνηση των περιστατικών“. Μέχρι στιγμής όμως, σύμφωνα με την ίδια, η Ελλάδα δεν έχει αντιδράσει σε αυτές τις αναφορές και δεν έχει διασφαλίσει μια αποτελεσματική πρόσβαση στο άσυλο και προστασία έναντι επαναπροωθήσεων».
Σύμφωνα με την TAZ, πρόσφυγες και μετανάστες που συλλαμβάνονται από τη συνοριοφυλακή επαναπροωθούνται στην Τουρκία «συνήθως με βία» αντί να στέλνονται σε κέντρα πρώτης υποδοχής. Η TAZ κλείνοντας σημειώνει: «Τον Ιούλιο αναδείχθηκε πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Νέα Δημοκρατία και ανακοίνωσε μια πιο σκληρή πολιτική στα θέματα ασύλου. Η Άγκυρα φοβήθηκε προφανώς την αύξηση των παράνομων επαναπροωθήσεων και έδωσε τώρα στη δημοσιότητα στοιχεία για τα push-back».
Aνθρωπιστικές οργανώσεις και δικηγόροι μιλούν εδώ και χρόνια για το θέμα
Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέρεται και η Zeit Online, παραθέτοντας την ελληνική αντίδραση στα τουρκικά στοιχεία, που επικαλείται το Spiegel. Εκπρόσωπος του υπ. Εξωτερικών ανέφερε ότι η ελληνική κυβέρνηση «έχει διαψεύσει αυτές τις κατηγορίες πολλές φορές» συμπληρώνοντας ότι «η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου». Από την άλλη, η Zeit Online σημειώνει ότι «εδώ και χρόνια υπάρχουν υπόνοιες για push-back»» και παρατηρεί ότι «πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις και δικηγόροι επιρρίπτουν εδώ και χρόνια στην Ελλάδα ότι οι ελληνικές αρχές απωθούν άμεσα πρόσφυγες και μετανάστες από το μεθοριακό ποτάμι του Έβρου στην Τουρκία». Συμπληρώνει επίσης ότι αυτές οι παράνομες επαναπροωθήσεις, γνωστές ως push-back, απογορεύονται από το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Αντίθετα τα κράτη που δέχονται ενδεχόμενους αιτούντες άσυλο υποχρεούνται να τους δώσουν πρόσβαση σε μια αποτελεσματική διαδικασία ασύλου».
Για το ίδιο θέμα το περιοδικό Focus στην ηλεκτρονική του έκδοση σημειώνει: «Στο μεταξύ οι προσφυγικές ροές από την Τουρκία προς την Ελλάδα διαρκώς αυξάνονται (…) Aυτό έχει ως συνέπεια, τα κέντρα πρώτης καταγραφής στα ελληνικά νησιά να παραμένουν υπερπλήρη, μολονότι καθημερινά εκατοντάδες μετανάστες μεταφέρονται στην ενδοχώρα. Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν καλές πιθανότητες να λάβουν άσυλο στην Ελλάδα.»
Eρντογάν και Τραμπ «δεν έλυσαν κανένα θέμα»
Αποτίμηση της συνάντησης Ερντογάν-Τραμπ στην Ουάσιγκτον κάνει η Süddeutsche Zeitung, παρατηρώντας ότι «η κολακεία δεν έλειψε» στον Λευκό Οίκο, με τον Ερντογάν να αποκαλεί τον ομόλογό του «αγαπητό φίλο του» και τον Τραμπ να αποκαλεί την μεταξύ τους σχέση όσο και τη σχέση των δύο χωρών «εξαιρετική». Αλλά, όπως σχολιάζει η SZ, «κανένας δεν πείθεται από όλα αυτά στην Κων/πολη, όταν η λίρα πέφτει διαρκώς. Στην πραγματικότητα οι δύο ηγέτες δεν έλυσαν κανένα από τα δύσκολα προβλήματα, που φέρνουν στα όριά τους τόσο τη σχέση της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον όσο και τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη.» Όπως παρατηρεί το σχόλιο αυτό που φάνηκε ήταν η αδυναμία των ΗΠΑ να εμφανιστούν πλέον ως παγκόσμια υπερδύναμη. «Σπάνια έχει υπάρξει τόσο εμφανής η απουσία ηγετικής δύναμης των ΗΠΑ», αναφέρει το σχόλιο, συμπληρώνοντας ότι η ασυνεννοησία και οι διαφωνίες μεταξύ Λευκού Οίκου, Κογκρέσου και Πενταγώνου «κάνουν τις ΗΠΑ αναξιόπιστες». Από την άλλη το σχόλιο εκτιμά ότι η ΕΕ «διαθέτει ακόμη έναν μοχλό πίεσης. Στον Ερντογάν αρέσει να απειλεί με το τέλος της προσφυγικής συμφωνίας ή την απέλαση υποστηρικτών του Ισλαμικού Κράτους. Αλλά η ΕΕ παραμένει με διαφορά ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας. (…) H Άγκυρα ελπίζει στην τελωνειακή ένωση με την ΕΕ. Στο πεδίο αυτό λοιπόν η Ευρώπη θα μπορούσε και μόνη για μια φορά τον πρωταγωνιστικό ρόλο».
Δήμητρα Κυρανούδη