Διαμάχες προκαλεί η χαλάρωση της λιτότητας

Σε συνέντευξή του προς την Die Welt ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς τάσσεται υπέρ μιας στροφής στην ακολουθούμενη πολιτική της λιτότητας, υπογραμμίζοντας ότι η δημοσιονομική εξυγίανση είναι σωστή, αλλά μονομερής. «Χωρίς προοπτική ανάπτυξης, όταν οι λαοί που πλήττονται από την κρίση δεν βλέπουν το τέλος της δύσκολης πορείας, η πολιτική αυτή αυτή οδηγείται σε αδιέξοδο», επισήμανε ο Μάρτιν Σουλτς.

Αντιδράσεις από τον κυβερνητικό συνασπισμό

Θύελλα αντιδράσεων στο γερμανικό χριστιανοδημοκρατικό ξεσήκωσαν οι δηλώσεις του προέδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο ότι η αυστηρή πολιτική λιτότητας έχει αγγίξει τα όριά της. Χθες, σε συνέδριο του Think Tank Dialog, o Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, αν και υπεραμύνθηκε αυτής της πολιτικής, διευκρίνισε ότι δεν επαρκεί εάν δεν υπάρχει παράλληλα κι ένα μίνιμουμ συναίνεσης από την πολιτική και την κοινωνία. Οι θέσεις Μπαρόζο προκάλεσαν τον έντονο εκνευρισμό της καγκελαρίου, η οποία σε χθεσινή εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου με την βιογραφία της απέρριψε με τρόπο κατηγορηματικό το περιεχόμενό τους.

«Να ξαναδιαβάσει τη συμφωνία της Λισαβόνας»

«Η συνεχής κατηγορία ότι ασκώ πολιτική λιτότητας είναι λανθασμένη, άδικη και πνευματικά αναξιόπιστη. Στην πραγματικότητα το αντικείμενο συζήτησης είναι πόσα νέα χρέη επιτρέπεται να κάνουμε, 3, 4, 5, ή 6%. Εκείνο που παλαιότερα αποκαλούσαμε νοικοκύρεμα, τώρα με λάβαρο τη λέξη  "λιτότητα", το χτυπάμε και το δυσφημούμε". Λίγο αργότερα σε δείπνο που παρέθεσε η εφημερίδα Handelsblatt σε αναγνώστες της και σε πιο ήρεμο ύφος η ΄Αγκελα Μέρκελ διευκρίνισε: «Όταν τασσόμαστε υπέρ της μείωσης των χρεών στην Ευρώπη,  το κάνουμε με λογικό και εφικτό για τις χώρες τρόπο. Δεν απαιτούμε ότι οι χώρες πρέπει να αποπληρώσουν αμέσως τα παλιά τους χρέη.  Αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι τους μηχανισμούς διάσωσης χρειάστηκε να τους δημιουργήσουμε, επειδή κανένας πιστωτής δεν ήταν πλέον πρόθυμος να δώσει νέο χρήμα στην Ελλάδα, τη στιγμή που το έλλειμμα υπερέβαινε το 13%».
Τη «σκυτάλη» της οργής κατά του Μπαρόζο πήραν δύο σημαντικά στελέχη του κόμματος της Μέρκελ, το νούμερο δύο της κοινοβουλευτικής ομάδας Μίχαελ Μάιστερ και ο εκπρόσωπος σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής Νόρμπερτ Μπάρτλε που επιτέθηκαν προσωπικά κατά του Μπαρόζο και τον κάλεσαν να ξαναδιαβάσει τη συμφωνία της Λισαβόνας και κυρίως το κεφάλαιο όπου αναφέρονται τα κριτήρια του Μάαστριχτ.

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μίχαελ Τόιρερ επέκρινε έντονα τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. «Ο Μπαρόζο παίζει με τη φωτιά. Δεν υπάρχει μεσοπρόθεσμα εναλλακτική επιλογή προς τη δημοσιονομική εξυγίανση όσο κι αν αυτό είναι επώδυνο», λέει ο φιλελεύθερος ευρωβουλευτής. Ο Λαρς Φελντ, μέλος του επιτροπής των εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύουν τη γερμανική κυβέρνηση, υπογράμμισε με τη σειρά του ότι «δεν επιτρέπεται να υπάρξει στροφή από την πορεία δημοσιονομικής εξυγίανσης, καθώς η αμφισβήτηση της αξιοπιστίας αυτής της πολιτικής θα έδιωχνε τους επενδυτές από τις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης», τόνισε σε συνέντευξή του προς τη Die Welt ο κ. Φελντ.

Εικόνα και πραγματικότητα

Το πρόβλημα της Μέρκελ είναι ότι όλη αυτή η συζήτηση αμφισβήτησης της πολιτικής λιτότητας γίνεται σε προεκλογική περίοδο. Το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα φοβάται δύο πράγματα: αφενός ότι η Γερμανία εμφανίζεται σαν μια απομονωμένη διεθνώς χώρα κι αυτό δεν ταιριάζει καθόλου στο προφίλ ενός κράτους με αναγνωρισμένη ικανότητα να ηγείται, αφετέρου, περνά η εικόνα μιας ψυχρής καγκελαρίου που δεν νοιάζεται για τις θυσίες του ελληνικού ή του πορτογαλικού λαού. Στο Βερολίνο κυκλοφορεί η εντύπωση ότι αυτή την εικόνα την καλλιεργεί η σοσιαλιστική Γαλλία του Φρανσουά Ολάντ, που ελπίζει ενδόμυχα σε κυβερνητική αλλαγή για να βρει στα δικά του δημοσιονομικά προβλήματα περισσότερη κατανόηση στους Σοσιαλδημοκράτες, εάν βεβαίως επικρατήσουν. 

Ειρήνη Αναστασοπούλου / Σταμάτης Ασημένιος /dpa / reuters

Υπεύθ. Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου