Δεν λύνονται τα προβλήματα με την προσφυγή στο μηχανισμό

«Τελικά, και η Πορτογαλία», σχολιάζει η Die Welt του Βερολίνου: «Παρά την όποια κριτική ένα είναι ήδη σίγουρο: Οι Πορτογάλοι θα λάβουν την ευρωβοήθεια που ζητούν και μάλιστα αρκετά γρήγορα.

Η Ευρώπη φοβάται μήπως η κρίση επεκταθεί και στην Ισπανία και αυτό θα σήμαινε πραγματική καταστροφή. Διότι η ισπανική οικονομία είναι σημαντική και τα πακέτα ευρωβοήθειας θα ήταν ασύμφορα.

Μόνον που με την υπαγωγή της στον μηχανισμό στήριξης δεν σημαίνει ότι η Πορτογαλία έλυσε τα προβλήματά της.

Τα παραδείγματα της Ελλάδας και της Ιρλανδίας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου , διότι παρά τα δισεκατομμύρια της ευρωβοήθειας αμφότερες οι χώρες δεν κατάφεραν να ανακάμψουν στο ελάχιστο.

Η Ελλάδα και η Πορτογαλία χρειάζονται ‘κούρεμα’ του χρέους όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και όχι το 2013, όπως υπόσχεται η καγκελάριος στις αγορές.

Είναι καιρός οι ιδιώτες-επενδυτές να συμμετέχουν στα ρίσκα των επενδυτικών τους δραστηριοτήτων και όχι να τα επωμίζονται οι φορολογούμενοι.

Διαφορετικά ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας κρίσης που διαιωνίζεται.»

Η Πορτογαλία είναι «Το τρίτο κομμάτι του ντόμινο», σημειώνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung και διερωτάται: «Το τόξο της μεσογειακής κρίσης τεντώνεται μέχρι την Ιβηρική χερσόνησο, η οποία συμβάλλει στην οικονομική, και πολιτική αστάθεια.

Θα αποκτήσει τελικά η Πορτογαλία τον Ιούνιο σταθερή κυβέρνηση που μπορεί να διαπραγματευθεί; Θα τα καταφέρει ο Θαπατέρο να μείνει στην εξουσία μέχρι τις επόμενες εκλογές, τον Μάρτιο του 2012;

Με τρία μέλη στον μηχανισμό στήριξης και άλλα τρία ως δυνητικούς υποψήφιους (Ισπανία, Ιταλία, Βέλγιο) η ΕΕ θέτει με τρόπο το ερώτημα: σε ποιά από όλες αυτές τις χώρες θα είναι αναπόφευκτη η αναδιάρθρωση;»

«Εποχή παθών για την Πορτογαλία», παρατηρεί η SüddeutscheZeitung του Μονάχου και επισημαίνει: «Η καλή είδηση είναι ότι η Ισπανία δεν κλονίστηκε μετά την πορτογαλική έκκληση για βοήθεια. Το ζητούμενο όμως είναι εάν θα παραμείνει η κατάσταση ως έχει μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.

Η Ισπανία επαινείται από τους επενδυτές, από το ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους εταίρους ότι κατάφερε να αντιμετωπίσει με τις μεταρρυθμίσεις τις δυσκολίες της. Όμως οι οίκοι αξιολόγησης, που εξελίχθηκαν σε νέους κυρίαρχους στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, θέτουν ήδη το ερώτημα, εάν η κεφαλαιακή θωράκιση των ισπανικών τραπεζών και ταμιευτηρίων είναι επαρκής, ώστε να ανταπεξέλθουν στη νέα κατάσταση.

Το ντόμινο που άρχισε με την Ελλάδα και τώρα συμπληρώνεται από την Πορτογαλία, μάλλον δεν ολοκληρώθηκε ακόμη.»

Τέλος σε συνέντευξή του στην Frankfurter Allgemeine Zeitung ο Φρεντερίκ Ουντεά, πρόεδρος του ΔΣ της Société Générale της δεύτερης σε μέγεθος γαλλική τράπεζας τάσσεται κατά της αναδιάρθρωσης ή της αναδιάταξης του ελληνικού ή οποιοδήποτε δημόσιου χρέους: «Ποιός θα επωμιστεί τελικά τα χρέη; Εν μέρει οι τράπεζες, αλλά το μεγαλύτερο μέρος θα διαμοιραστεί σε νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο, εφ’ όσον θα την πληρώσουν οι εταιρείες διαχείρισης περιουσιών και οι ασφάλειες ζωής που διασφαλίζουν τις συντάξεις.

Οι κυβερνήσεις πρέπει να δρομολογήσουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να εξυπηρετήσουν τελικά το χρέος τους.

Εξάλλου εάν μία χώρα αναδιατάξει το χρέος της, πως θα επιστρέψει το πολύ σε μερικούς μήνες στις αγορές για να αναχρηματοδοτηθεί;

Η αναδιάταξη του χρέους εμπερικλείει σοβαρές συνέπειες για το μέλλον.»