Γκαζί Γιαουάρ νέος πρόεδρος του Ιράκ: έγινε το πρώτο βήμα.

Θετικά σχόλια σήμερα στον γερμανικό τύπο για τον πρόεδρο της μεταβατικής ιρακινής κυβέρνησης Γκαζί Γιαουάρ. Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Ισορροπία και συμφιλίωση. Αυτές είναι οι λέξεις που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν την προσωπικότητα του νέου προέδρου της μεταβατικής κυβέρνησης του Ιράκ. Άσκησε κριτική στους Αμερικανούς, αλλά επέκρινε και τους συμπατριώτες του. Στα πλεονεκτήματα του Γιαουάρ συγκαταλέγεται η κομματική του ανεξαρτησία και ο ανοιχτός ιδεολογικός του προσανατολισμός. Το πρώτο βήμα έγινε."

Αντίθετη άποψη εκφράζει η Frankfurter Rundschau μια από τις λίγες μεγάλες εφημερίδες που επικρίνουν τη διαδικασία επιλογής του νέου προέδρου, αλλά και τις επιλογές αυτές καθ' αυτές: "Ο ειδικός εντεταλμένος του ΟΗΕ Μπραχίμι αγωνίστηκε για έναν εθνικό συμβιβασμό αποδεκτό από όλους, ώστε να οδηγηθούν οι Ιρακινοί υπό ομαλές διαδικασίες σε αδιάβλητες γενικές εκλογές το 2005. Στόχος ήταν να αναλάβει τη διακυβέρνηση ένα κυβερνητικό συμβούλιο τεχνοκρατών. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν έγινε: η νέα μεταβατική κυβέρνηση προέρχεται από το παλιό προσωρινό κυβερνητικό συμβούλιο. Το ότι ο Γιαουάρ ήταν επιλογή των Ιρακινών...του παλιού προσωρινού κυβερνητικού συμβουλίου δεν σημαίνει και πολλά. Το ουσιαστικό είναι ότι οι ΗΠΑ φρόντισαν πάλι να τοποθετηθούν στα σημαντικά πόστα δικοί τους άνθρωποι, με δικαίωμα μάλιστα υποψηφιότητας στις εκλογές."

Από το Ιράκ στην Τουρκία. Η Süddeutsche Zeitung φιλοξενεί ανάλυση με τίτλο "Ο γεφυροποιός...σε τέστ κοπώσεως": "Η τουρκική κυβέρνηση οδηγείται με την αμερικανική πολιτική στην Εγγύς και Μέση Ανατολή σε μια επικίνδυνη ακροβασία. Από τη μια σύμμαχοι και μη, επειδή θεωρούν την Τουρκία γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, την 'σπρώχνουν' να αναλάβει διάφορους ρόλους π.χ. στο Ιράκ, στην Κεντρική Ασία ή στην Εγγύς Ανατολή, αυτοί οι ρόλοι όμως την φέρνουν αντιμέτωπη με την τουρκική κοινή γνώμη: έτσι ενώ ο Τούρκος πρωθυπουργός ασκεί φραστικά δριμεία κριτική στους Ισραηλινούς για την πολιτική τους έναντι των Παλαιστινίων, υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων τον υπουργό Συντονισμού του Ισραήλ και υπογράφουν συμφωνία ενεργειακής πολιτικής ύψους 800 εκατ. δολαρίων. Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ αύξησαν τον τελευταίο καιρό τις πιέσεις τους για συμμετοχή τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ. Το ίδιο φαίνεται να υπονοεί και ο καγκελάριος Σρέντερ, ο μεγάλος φίλος της Τουρκίας, με την πρότασή του για συμμετοχή στρατιωτών από μουσουλμανικές χώρες, αν και ο Ερντογάν πέρσι απέτυχε να πείσει τους κυβερνητικούς του φίλους και τον τουρκικό λαό για συναίνεση στις αμερικανικές απαιτήσεις. Πόσο θα αντέξει άραγε ο ακροβάτης Ερντογάν; "

Στη Βόννη συνεχίζεται σήμερα για δεύτρη ημέρα η Διεθνής Διάσκεψη για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Η εναλλακτική εφημερίδα Tageszeitung σε εκτενές ρεπορτάζ από τη διάσκεψη γράφει: "Πολλοί δρόμοι οδηγούν μακριά από το πετρέλαιο. Η ανοδική πορεία της τιμής του δημιουργεί ακόμη μια φορά σοβαρές ανησυχίες και φόβους. Αν και το πετρέλαιο είναι ακόμη σημαντικό για την παγκόσμια οικονομία, οι φωνές για αλλαγή πορείας δυναμώνουν. Η μελέτη που παρουσιάστηκε στη διάσκεψη ότι η Γερμανία θα μπορούσε με τις ανάλογες επενδύσεις μέχρι το 2050 να προμηθεύεται το 65% της ηλεκριτκής ενέργειας της από ανανεώσιμες πηγές σημαίνει πολλά. Ομως οι ανάλογες επενδύσεις είναι απαγορευτικές." Τέλος η Welt σχολιάζει: "Δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες: η τιμή του πετρελαίου είναι για τον σύγχρονο κόσμο ότι ήταν η τιμή του ψωμιού τον 18ο αιώνα: καθορίζει τα πάντα, την οικονομία, την ευημερία, την καθημερινότητα, τους πολέμους και τις εξεγέρσεις."