Γερμανικά επιτραπέζια παιχνίδια
Οι Γερμανοί αγαπούν πολύ τα επιτραπέζια παιχνίδια. Πολλά από αυτά μάλιστα έχουν πίσω τους μεγάλη ιστορία και αποτελούν αναπόσταστο κομμάτι της γερμανικής πολιτιστικής παράδοσης.
Τα ζάρια «του διαβόλου»
Ποιοι ανακάλυψαν πρώτοι τα ζάρια δεν είναι γνωστό. Ιστορικές μαρτυρίες δείχνουν ότι ήδη τα πρώτα γερμανικά φύλα χρησιμοποιούσαν ζάρια. Τον Mεσαίωνα τα ζάρια απαγορεύτηκαν ως «αντικείμενο του διαβολου», ενώ σύμφωνα με ένα μύθο ρωμαίοι στρατιώτες έπαιξαν στα ζάρια την Ιερά Σινδόνη του Ιησού. Επιτραπέζια παιχνίδια με ζάρια έπαιζαν επίσης μοναχοί σε διάφορα μοναστήρια, συχνά στα κρυφά.
Πνευματική ανάπαυλα
Ο Θωμάς ο Ακινάτης (1225-1274) υποστήριζε με θέρμη τη θετική επενέργεια των επιτραπέζιων παιχνιδιών στον άνθρωπο. Ως φιλόσοφος και θεολόγος που ανήκε στο τάγμα των Δομινικανών πίστευε ότι τα επιτραπέζια παιχνίδια ηρεμούν τη σκέψη. Διατεινόταν μάλιστα ότι ικανοποιούν τη βασική ανάγκη του ανθρώπου για πνευματική χαλάρωση.
Παιχνίδια στην πυρά
Για τον φρανκισκανό μοναχό Τζιοβάνι ντε Καπιστράνο (1386–1456) τα επιτραπέζια παιχνίδια αποτελούσαν αμάρτημα. Ως εκ τούτου ο ντε Καπιστράνο στράφηκε δημοσίως κατά των παιχνιδιών επειδή προκαλούσαν διάσπαση της προσοχής. Σύμφωνα με μαρτυρίες, μετά απο ένα κύρηγμά του εν έτει 1452 στη Νυρεμβέργη κάηκαν δημόσια πολλά επιτραπέζια παιχνιδια.
Μεσαιωνικό τάβλι
Μια παραλλαγή του σύγχρονου τάβλι ήταν πολύ αγαπητή στις τάξεις των γερμανών ευγενών κατά τον Μεσαίωνα. Την ίδια εποχή στην Ευρώπη αλλά και σε αραβικές χώρες, την Ινδία και την ανατολική Ασία το τάβλι ήταν γνωστό με πολλές ονομασίες: τάβλα στην Τουρκία, τάβλι στην Ελλάδα, τρικτράκ στην Γαλλία. Μέχρι σήμερα το τάβλι παραμένει ιδιαίτερα δημοφιλές.
Η ιστορία της τράπουλας
Περί τα τέλη του Μεσαίωνα έφτασαν στην Ευρώπη τα τραπουλόχαρτα. Τελικά επικράτησε η γαλλική εκδοχή τους με τα γνωστά σύμβολα: κούπα, σπαθί, καρό, μπαστούνι. Παλαιότερα όμως οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν βελανίδια, κουδούνια, καρδιές και φύλλα. Αυτή η εκδοχή της τράπουλας απαντάται ακόμη σε μπυραρίες της Βαυαρίας ως «σάφκοπφ».
Χαρτιά στους ευγενείς, ζάρια στο λαό
Οι καλλιτεχνικά διακοσμημένες επιφάνειες επιτραπέζιων παιχνιδιών είχαν θέση στην καθημερινότητα των ευγενών κατά τον 18ο αιώνα. Τα παιχνίδια με χαρτιά ήταν την ίδια εποχή μόδα, ενώ όσοι φρόντιζαν να διατηρούν ένα εκλεπτυσμένο κοινωνικό προφίλ απέφευγαν τα τυχερά παίγνια με ζάρια, τα οποία θεωρούνταν χυδαία αφού ταυτίζονταν με τις κατώτερες λαϊκές τάξεις.
200 χρόνια «σκατ»
Η 4η Σεπτεμβρίου του 1813 είναι η μέρα γέννησης του σκατ. Το παιχνίδι πρωτοπαίχτηκε στο Άλτενμπουργκ της Θουριγκίας, ως ένας συνδυασμός του σάφκοπφ με άλλα παιχνίδια. Το Άλτενμπουργκ μέχρι σήμερα θεωρείται πρωτεύουσα του παιχνιδιού, ενώ εκεί βρίσκεται και η έδρα της «διεθνούς επιτροπής κριτών σκατ».
Μαζική διάδωση των επιτραπέζιων
Στα τέλη του 19ου αιώνα αρχίζουν να ιδρύονται στη Γερμανία μαζικά εταιρείες κατασκευής επιτραπέζιων, κάποιες από τις οποίες είναι γνωστές μέχρι σήμερα. Πολλά νέα επιτραπέζια ανακαλύπτονται ή εξελλίσσονται πάνω σε ιδέες παλαιότερων παιχνιδιών. Ο «Γκρινιάρης» είναι για παράδειγμα εκδοχή ενός ινδικού παιχνιδιού του 6ου αιώνα.
German Games
Τα λεγόμενα κοινωνικά παιχνίδια δεν έχουν ως αποκλειστικό στόχο την διασκέδαση αλλά και την διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων κάθε παίκτη. Παιχνίδια μάθησης, ιστορικά ή και ταξιδιωτικά κυκλοφορούν πλέον στην αγορά, ενώ ιδιαίτερα αγαπητά παραμένουν ανά τον κόσμο πολλά γερμανικά επιτραπέζια... γνωστά απλά ως «german games».