«Βλέπω ενίσχυση των ριζοσπαστικών κομμάτων»

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινάει σήμερα. Σε 100 μέρες οι πολίτες από τις χώρες–μέλη της ΕΕ, μαζί και της Γερμανίας, προσέρχονται στις κάλπες για να εκλέξουν τα νέα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο αναλόγως του συσχετισμού των δυνάμεων που θα προκύψει, θα εκλέξει και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έτσι τα περισσότερα ευρωπαϊκά κόμματα και ομάδες έχουν καταλήξει στα κορυφαία στελέχη τους που θα πέσουν στη μάχη της ψήφου.

«Η ΕΕ χάνει τα ερείσματά της»

Για το γερμανικό αριστερό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης Die Linke, η διαδικασία θα γίνει αυτό το Σαββατοκύριακο στο Αμβούργο. Στο ευρωπαϊκό συνέδριο θα παρουσιαστεί η λίστα των υποψηφιοτήτων και το εκλογικό πρόγραμμα. Στους συνέδρους έχει προσκληθεί να μιλήσει και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Μιλώντας στην ελληνική εκπομπή της Deutsche Welle, η Ζάρα Βάγκενκνεχτ, αντιπρόεδρος του κόμματος και αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας εκφράζει την ανησυχία της για την επίδραση που ενδεχομένως θα έχει η έκβαση του δημοψηφίσματος στην Ελβετία στον προεκλογικό αγώνα των ριζοσπαστικών κομμάτων.

«Τα ανοιχτά σύνορα και η ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων είναι επίτευγμα, όχι όμως όταν γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από επιχειρήσεις για να πιέσουν προς τα κάτω τους μισθούς» υποστηρίζει. «Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Ελβετία, και πολύ περισσότερο στη Γερμανία. Εργαζόμενοι από ανατολικοευρωπαϊκές χώρες παίρνουν θλιβερούς μισθούς κι αυτό προκαλεί αισθήματα αδικίας, δικαιολογημένους φόβους και αντιδράσεις, που στη συνέχεια γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από λαϊκιστές, εθνικιστές και ακροδεξιά κόμματα. Σε ολόκληρη την Ευρώπη βλέπουμε να αυξάνουν τη δύναμή τους. Η ΕΕ, έτσι όπως είναι σήμερα, χάνει διαρκώς σε ερείσματα και στήριξη από το λαό. Και όταν αυτό γίνεται στο δεξιό χώρο, αποτελεί τεράστιο πρόβλημα. Στις ευρωεκλογές βλέπω να ενισχύονται σημαντικά αυτά τα κόμματα».

Εξισορρόπηση αρμοδιοτήτων

Η Ζάρα Βάγκενκνεχτ παραδέχεται ανοιχτά ότι αυτό το ενδεχόμενο την τρομάζει, γιατί προκαλεί συνειρμούς από το παρελθόν και παραλληλισμούς με την πρόσφατη ιστορία. «Βέβαια δεν μπορεί να συγκρίνει κανείς τη σημερινή Ευρώπη με αυτή της οικονομικής κρίσης του 1930, αλλά ωστόσο υπάρχουν ομοιότητες. Τότε, κι αυτό συνέβη κυρίως στη Γερμανία, πολλοί άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τη δημοκρατία, επειδή αισθάνθηκαν ότι αφέθηκαν στην τύχη τους. Και φυσικά σε αυτό συνέβαλε και η υψηλή ανεργία. Γι' αυτό εύχομαι να μην προστρέξει κανείς σε αυτά τα κόμματα που επικαλούνται τη φασιστική παράδοση, ή, ακόμη χειρότερα, το κάνουν συγκεκαλυμμένα. Θα ήταν μια επικίνδυνη εξέλιξη».

Η αντιπρόεδρος του κόμματος Die Linke υποστηρίζει ότι η ΕΕ χρειάζεται να αναπροσαρμόσει το βηματισμό της προς μια πιο κοινωνική κατεύθυνση. Επιμένει να αντιστέκεται στη μεταφορά εξουσιών από τα εθνικά κράτη στις «υπηρεσίες των Βρυξελλών» και ζητά να βρεθεί μια νέα εξισορρόπηση ανάμεσα στις αρμοδιότητες που θα πρέπει να παραμείνουν σε εθνική δικαιοδοσία και σε εκείνες που θα περάσουν σε ενωσιακό επίπεδο. Και θέτει θέμα νομιμοποίησης των ευρωπαϊκών θεσμών χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την οποία αποκαλεί ομάδα από λομπιίστες στην υπηρεσία επιχειρηματικών κολοσσών, αλλά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που εκλέγεται με ποσοστό κάτω του 50% των ευρωπαίων πολιτών.

Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη