Αρχίζουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις

Ήταν ένας μαραθώνιος συζητήσεων ανάμεσα στους εκπροσώπους των εργοδοτών και των εργαζομένων που στην ουσία είχε ξεκινήσει στις 4 Οκτωβρίου. Μέχρι αργά χθες το βράδυ τίποτα δεν έδειχνε ότι θα κατέληγαν στο πολυπόθητο σημείο συναίνεσης για τη μεταρρύθμιση του νόμου των εργασιακών, που είναι στην καρδιά της πολιτικής Ολάντ, για την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Ο στόχος ήταν διπλός: η εξασφάλιση της ευελιξίας για τις επιχειρήσεις ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές αλλά και η ασφάλεια για τους εργαζόμενους.
Το τελευταίο «σπριντ» της προσπάθειας έκανε η εργοδοσία, εγκαταλείποντας την ανένδοτη θέση της στο θέμα των συμβάσεων μικρής διάρκειας.

Οι συμβάσεις συγκεκριμένου χρόνου κοστίζουν ακριβότερα από τις αορίστου

Προαπαιτούμενο για τα συνδικάτα ήταν η εργοδοτική εισφορά για το ταμείο ασφάλισης ανέργων, να διπλασιασθεί σχεδόν για τις συμβάσεις μικρής διάρκειας με εξαίρεση τις εποχιακές. Με άλλα λόγια, οι συμβάσεις μικρού ή συγκεκριμένου χρόνου να κοστίζουν ακριβότερα από τις συμβάσεις αορίστου, ώστε να μη γίνεται κατάχρηση από τις επιχειρήσεις.
Με αυτήν την παραχώρηση η εργοδοσία κέρδισε τη συναίνεση, για τις δικές της απαιτήσεις, των τριών από τα πέντε μεγάλα συνδικάτα, κάτι που νομοθετικά σημαίνει πως ότι δίνεται το πράσινο φως για να προχωρήσει η διαδικασία για τη μεταρρύθμιση.

H σχέση εργασίας εξαρτάται από το δελτίο παραγγελιών

Τα συνδικάτα από την πλευρά τους συμφώνησαν στο θέμα της ευελιξίας. Να έχει δηλαδή ο εργοδότης το δικαίωμα να διαμορφώνει τη σχέση εργασίας ανάλογα με το πόσο πάνε καλά οι δουλειές ή το δελτίο παραγγελιών. Η συμφωνία προβλέπει στο σημείο αυτό τη δυνατότητα μετακίνησης του εργαζομένου, την αλλαγή απασχόλησης ή ακόμα και μείωση μισθού με στόχο την αποφυγή της απόλυσης.
Ανένδοτα έμειναν τα δύο άλλα συνδικάτα, το CGT που πρόσκειται στο κομμουνιστικό κόμμα και το FO (εργατική δύναμη), που είναι γνωστά για την ακαμψία τους σε τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις.

Ολυμπία Τσίπηρα, Παρίσι

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος