«Αποτυχημένη» η ΟΝΕ;

«Ο νέος δούρειος ίππος της Κίνας», είναι το σημερινό σχόλιο της γερμανικής έκδοσης των Financial Times που αναλύει γιατί ανησύχησαν οι Ευρωπαίοι μόλις πληροφορήθηκαν τα περί κινεζικού ενδιαφέροντος για τα ελληνικά ομόλογα:

«Η ΕΕ άρχισε να φοβάται μήπως η Κίνα μέσω των ελληνικών ομολόγων αποκτήσει πολιτική επιρροή στην ευρωζώνη».

«Προς το παρόν μπορεί να αποσοβήθηκε ο κίνδυνος, αλλά για την ΕΕ δεν υπάρχει κανένας λόγος εφησυχασμού. Διότι οι ανησυχίες που προκάλεσαν και μόνον οι σκέψεις ότι μπορεί η Κίνα να αγοράσει ελληνικά ομόλογα, αποδεικνύουν πόσο απροετοίμαστη είναι η ευρωζώνη σε μια κρίση.

Τα κράτη - μέλη της ΕΕ είναι εκείνα που άνοιξαν την πύλη για να μπει ο δούρειος ίππος της Κίνας. Διότι περιήλθαν σε δυσχερή θέση και στις πρώτες αναταράξεις η ευρωζώνη αποδείχθηκε ένα κατασκεύασμα που δεν δημιουργήθηκε για να αντέχει σε μπόρες.»

Ούτε ΔΝΤ, ούτε βοήθεια από την ευρωζώνη;

«Η ανικανότητα της Ελλάδας να ελέγξει το δημόσιο έλλειμμα ήταν εδώ και χρόνια γνωστή. Αλλά έλειπαν τα εργαλεία, οι δομές που θα ανάγκαζαν τις χώρες-μέλη να πειθαρχήσουν στο σύμφωνο σταθερότητας και επιπλέον δεν υπάρχουν ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση ενός μέλους που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Οι χώρες της ΕΕ επιθυμούν να κρατήσουν εκτός νυμφώνα το ΔΝΤ, στο οποίο μπορούν να καταφεύγουν οι χώρες εκτός ευρωζώνης. Οι ίδιες όμως νίπτουν τας χείρας τους με την περίφημη ρήτρα περί μη οικονομικής βοήθειας των χωρών–μελών που έχουν ελλείμματα».

«Η ΟΝΕ πρέπει επειγόντως να επανορθώσει με νέες ρυθμίσεις και δομές. Χρειάζεται ένας πολιτικά εφαρμόσιμος και οικονομικά επαρκώς εξοπλισμένος μηχανισμός παρέμβασης που θα αναγκάζει τις χώρες με χρόνια ελλείμματα να προχωρήσουν στις αναγκαίες και επώδυνες μεταρρυθμίσεις: δηλαδή ένα είδος Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου. Σε μια τέτοια περίπτωση το Πεκίνο με τα ελληνικά ομόλογα δεν θα αποκτούσε πολιτική επιρροή, αλλά απλώς τη δυνατότητα για καλύτερες αποδόσεις.»

«Όποιος πληρώνει αποκτά δύναμη»

Το ίδιο θέμα σχολιάζει και η Frankfurter Rundschau με τον τίτλο «Αποτυχημένη» θέτοντας το ερώτημα: «τί κρύβεται πίσω από αυτή τη φημολογία» για την αγορά ελληνικών ομολόγων από τους Κινέζους. «Πρώτον, το κομφούζιο στο οποίο έχουν περιέλθει οι Έλληνες, δεύτερον η οικονομική δύναμη της Κίνας και τρίτον η πλήρης αποτυχία της ΕΕ και των θεσμών της. Και οι τρεις απαντήσεις είναι σωστές», υποστηρίζει η εφημερίδα, αλλά αναλύει την τρίτη: «Όποιος πληρώνει αποκτά δύναμη. Αυτό ισχύει και για τα κράτη που αναζητούν αγωνιωδώς πιστώσεις. Η ΕΕ όμως επιμένει στο επινοηθέν από τους Γερμανούς οικονομολόγους Σύμφωνο Σταθερότητας και στη ρήτρα ότι καμία χώρα της Ένωσης δεν θα παίρνει βοήθεια, όταν έχει δυσκολίες πληρωμών.»

«Η ΕΕ και μόνον αυτή πρέπει να βοηθήσει την Ελλάδα»

«Τί μένει όμως στους Έλληνες ως εναλλακτική λύση; Θα μπορούσαν να ζητιανέψουν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ούτε αυτό όμως αρέσει στους Ευρωπαίους, διότι στο ΔΝΤ ένας έχει το λόγο: οι ΗΠΑ. Θα δεχόντουσαν οι Ευρωπαίοι να παρέμβουν οι Αμερικανοί στα εσωτερικά τους; Το αντιστάθμισμα που θα ζητούσε το ΔΝΤ είναι γνωστό από τις επεμβάσεις διάσωσης άλλων, αναπτυσσόμενων χωρών: δραστική συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και των κοινωνικών παροχών. Όμως το ενδεχόμενο έντονης αντίδρασης του πληθυσμού σε ένα τόσο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας είναι υπαρκτό.

Για αυτό και εν ανάγκη είναι προτιμότερο για την ελληνική κυβέρνηση να παρακαλέσει τους Κινέζους, οι οποίοι ήδη σήμερα εμφανίζονται στην Αφρική ως η εναλλακτική λύση στο ΔΝΤ. Δίνουν λεφτά και διασφαλίζουν πρώτες ύλες.

Τί θα διασφάλιζαν όμως στην περίπτωση της Ελλάδας; Ένα πολύτιμο βέτο στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ;

Είναι παράλογο η υπ` αριθμόν ένα οικονομική δύναμη στον κόσμο, η ΕΕ, να αποτυγχάνει πλήρως πολιτικά και οικονομικά.

Βεβαίως, πρέπει η ΕΕ και μόνον αυτή να βοηθήσει την Ελλάδα.

Και βεβαίως, η κρίση δείχνει ότι η ΕΕ χρειάζεται καλύτερους θεσμούς από το Σύμφωνο Σταθερότητας».

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος