Αποκατάσταση για τους «προδότες εν καιρώ πολέμου» μετά από 64 χρόνια

Για «προδοσία εν καιρώ πολέμου» θα μπορούσε να καταδικαστεί οποιοσδήποτε από τα ναζιστικά δικαστήρια. Έφτανε να αμφισβητήσει κάποιος πολίτης την νίκη του τρίτου ράιχ στον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο ή να προσφέρει βοήθεια σε κάποιον Εβραίο για να καταδικαστεί σε θάνατο με την εν λόγω κατηγορία. Τριάντα χιλιάδες άνθρωποι είχαν αυτή την τύχη. Και μολονότι έχουν περάσει 64 χρόνια από το τέλος του πολέμου μόλις σήμερα το κοινοβούλιο προχωρά στην αποκατάσταση αυτών των ανθρώπων. Μια ενέργεια με συμβολική περισσότερο σημασία, η οποία οφείλεται στη δραστηριοποίηση πολιτικών, επιζώντων και επιστημόνων που έθιξαν το θέμα και άσκησαν πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση.

Στην πραγματικότητα ήταν αντιστασιακοί

Ένας από αυτούς είναι ο Γιαν Κόρτε, βουλευτής της Αριστεράς από το Ανόβερο. Εδώ και τρία χρόνια αγωνίζεται για την αποκατάσταση των θυμάτων, υποστηρίζοντας ότι «αυτό που οι ναζί χαρακτήριζαν προδοσία ήταν στην πραγματικότητα αντίσταση». Και όπως υπογραμμίζει ο κ. Κόρτε:

«Το ζητούμενο είναι να αναγνωρίσουμε την αντίσταση, την ανυπακοή των μικρών, των απλών στρατιωτών και να τους απαλλάξουμε από το στίγμα της καταδίκης. Αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν την αναγνώρισή μας. Και αυτό γιατί, όπως τώρα πλέον γνωρίζουμε, έκαναν τις επιλογές τους με γνώμονα τη συνείδησή τους».

Η έννοια του αδικήματος της προδοσίας εν καιρώ πολέμου έχει τις ρίζες της στον στρατιωτικό ποινικό κώδικα του 1872. Στην εποχή ωστόσο του εθνικοσοσιαλισμού διευρύνθηκε η έννοια αυτή και περιέλαβε και πολίτες. Πολλοί από τους οποίους ζούσαν με τη ρετσινιά του προδότη ακόμη και μετά τον πόλεμο όταν οι δικαστές τους σταδιοδρομούσαν στη δημοκρατική πλέον Γερμανία.

Δικαίωση, η απόφαση του κοινοβουλίου

Η σημερινή απόφαση του κοινοβουλίου συνιστά δικαίωση, θα πει ο Λούντβιχ Μπάουμαν, πρώην στρατιώτης της Βέρμαχτ που λιποτάκτησε κατά τη διάρκεια του πολέμου, συνελήφθη, βασανίστηκε και σώθηκε ως εκ θαύματος από το απόσπασμα. Ο Μπάουμαν ίδρυσε το 1990 μαζί με άλλους 36 συστρατιώτες του την Ένωση Θυμάτων της ναζιστικής δικαιοσύνης. «Και από τότε αγωνιζόμαστε και στο πλαίσιο του κοινοβουλίου για την αποκατάσταση των διωχθέντων, την άρση των καταδικαστικών αποφάσεων και για την αξιοπρέπειά μας», τονίζει ο κ. Μπάουμαν.

Πρόκειται για το τελευταίο ταμπού της ναζιστικής αυθαιρεσίας θα πει ο Γιαν Κόρτε, που θυμάται την περιφρόνηση που βίωναν για πολλά χρόνια όσοι αντιστάθηκαν στον Χίτλερ. «Ακόμη και οι αντιστασιακοί της 20 Ιουλίου που προετοίμασαν την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ αντιμετωπίστηκαν ως προδότες. Θα πρέπει να αναδειχθεί το γεγονός ότι δεν υπήρχε καμία εντελώς καθαρή Βέρμαχτ», τονίζει ο Γερμανός βουλευτής.

Marcel Fürstenau/Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης