1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Απεργία πείνας στο Γκουαντάναμο

30 Δεκεμβρίου 2005

Η διαμαρτυρία των κρατουμένων ξεκίνησε στις 8 Αυγούστου και την ημέρα της επετείου της 11ης Σεπτεμβρίου ο αριθμός τους είχε φτάσει στους 131. Σήμερα είναι 84 άτομα που συνεχίζουν να αρνούνται να πάρουν τροφή, ενώ 32 από αυτούς έχουν υποχρεωθεί σε αναγκαστική σίτιση.

https://p.dw.com/p/Av0m
Κρατούμενοι στο Γκουαντάναμο
Κρατούμενοι στο ΓκουαντάναμοΕικόνα: AP

Η απεργία πείνας των κρατουμένων στην αμερικανική βάση στο Γκουαντάναμο παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο τύπου του στρατού Τζέρεμι Μάρτιν από την ημέρα των Χριστουγέννων άλλοι 46 κρατούμενοι προχώρησαν σε απεργία πείνας. Η διαμαρτυρία των κρατουμένων ξεκίνησε στις 8 Αυγούστου και την ημέρα της επετείου της 11ης Σεπτεμβρίου ο αριθμός τους είχε φτάσει στους 131. Σήμερα είναι 84 άτομα που συνεχίζουν να αρνούνται να πάρουν τροφή, ενώ 32 από αυτούς έχουν υποχρεωθεί σε αναγκαστική σίτιση.

Το στρατόπεδο στο Γκουαντάναμο όπου κρατούνται 500 περίπου άτομα ύποπτα για συμμετοχή στην Αλ Κάιντα επισκέφθηκε πριν από λίγο καιρό ο Στέφαν Μπάχενχάιμερ, ανταποκριτής της τηλεόρασης της Deutsche Welle. Σε ερώτηση τι του απάντησαν οι υπεύθυνοι στο στρατόπεδο σχετικά με την απεργία πείνας ή αν παραδέχθηκαν την ύπαρξη βασανιστηρίων, δήλωσε:

«Ήταν πολύ ανοιχτοί. Παραδέχθηκαν πως πράγματι γίνεται απεργία πείνας, αρνήθηκαν όμως την ύπαρξη οποιωνδήποτε βασανιστηρίων. Συζητήσαμε πάνω στην ερμηνεία των βασανιστηρίων, τι είναι δηλαδή βασανισμός και τι όχι. Προσπάθησαν να μου δείξουν πολλά πράγματα από το στρατόπεδο. Ακόμα και την κουζίνα και τα πράγματα που βρίσκονταν εκεί. Ήταν μια προσπάθεια να μου δείξουν ότι μεταχειρίζονται καλά τους κρατουμένους. Φυσικά δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ότι είναι προβληματικός γενικότερα ο χώρος που κρατούνται. Και ναι μεν είναι ανοιχτοί να δείξουν πράγματα αλλά σαφώς και δεν τα δείχνουν όλα και υπάρχουν όρια στο τι σου δείχνουν.»

Πολλοί από τους κρατουμένους βρίσκονται στο Γκουαντάναμο από το 2002 χωρίς να τους έχει απαγγελθεί κατηγορία και χωρίς να έχουν δικηγόρο, ενώ είναι πολλές οι καταγγελίες ανθρωπιστικών οργανώσεων για βασανισμό των κρατουμένων. Σε ερώτηση στον ανταποκριτή της Deutsche Welle, εάν μπόρεσε να μιλήσει με κάποιους από αυτούς, απάντησε:

«Όχι κανένας δημοσιογράφος δεν μπορεί καθόλου να μιλήσει με κρατουμένους. Είχα όμως την ευκαιρία να ακούσω την εξέταση ενός κρατούμενου. Επρόκειτο για κάποιον πρώην γραμματέα σε θέματα εμπορίου στην προηγούμενη κυβέρνηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Επρόκειτο για μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία, που γινόταν με πολύ σεβασμό. Μου είπαν μάλιστα να μην κάθομαι σταυροπόδι για να μην προσβληθεί ο κρατούμενος. Από την άλλη πλευρά η όλη διαδικασία έχει τόσες ελλείψεις. Ακόμα και ο κρατούμενος δεν ξέρει γιατί βρίσκεται εκεί. Δεν έχει δικηγόρο και από την όλη διαδικασία ακόμα δεν μπορείς να συμπεράνεις το γιατί. Στο τέλος της μέρα ο κρατούμενος θα επιστρέψει και πάλι στο κελί του και φυσικά αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στο Γκουαντάναμο.»