Αμυντικό δόγμα Αθηνών: Ούτε λέξη για την Τουρκία, τον πάλαι ποτέ προαίωνιο εχθρό

"Χωρίς προαιώνιο εχθρό" σχολιάζει σήμερα η συντηρητική και έγκριτη Frankfurter Allgemeine Zeitung ο λόγος για την Ελλάδα και την Τουρκία: "Στις χαρμόσυνες εξελίξεις της διεθνούς πολιτικής ανήκει και η εξομάλυνση της μέχρι πρότινος κλονισμένης σχέσης ανάμεσα σε δύο εταίρους του ΝΑΤΟ: της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η διαδικασία εξομάλυνσης καλλιεργήθηκε από τις εκατέρωθεν ηγεσίες ανεξάρτητα από την ιδεολογική χροιά της εκάστοτε κυβέρνησης στην κάθε χώρα. Στο νέο αμυντικό δόγμα των Αθηνών δεν αναφέρεται για πρώτη φορά μετά το 1974 ότι η Τουρκία αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα, αλλά αναφέρουν απλώς ότι υπάρχει ασυμετρία τρομοκρατίας, διεθνούς εμπορίου όπλων και αστάθεια στα δυτικά Βαλκάνια. Για τον πάλαι ποτέ προαιώνιο εχθρό, την Τουρκία, ούτε λέξη. Ούτε το άλυτο κυπριακό ζήτημα κατέχει ιδιαίτερο βάρος στο νέο αμυντικό δόγμα των Αθηνών, το οποίο θα επιθυμούσαν να προσδώσουν όλοι οι πεπεισμένοι εθνικιστές. Η Αθήνα ενισχύει έτσι τις θετικές εξελίξεις στο τουρκοκυπριακό τμήμα της Κύπρου, οι οποίες οδηγούν επιτέλους σε ένα είδος ανοίγματος. Όταν πριν από 75 χρόνια περίπου ο Κεμάλ Ατατούρκ και ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποφάσισαν τη συμφιλίωση των δύο λαών, ήταν τότε μια ουτοπική απόφαση. Τώρα προφανώς θα υλοποιηθεί για το καλό και των δύο πλευρών."

Οι απειλές της Βόρειας Κορέας απασχολούν μεγάλη μερίδα του γερμανικού τύπου. Παραθέτουμε το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung: "Οι διαπραγματεύσεις - πόκερ δεν απευθύνονται σε αδύναμα νεύρα, διότι υπακούουν σε κανόνες που δεν έχουν σχέση με τη λογική και επομένως δεν αφήνουν να διαφανούν οι πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος ή οι διαθέσεις των συνομιλητών. Όμως όπως και να έχει, ισχύουν και εδώ ορισμένοι γενικοί κανόνες. Πρώτον, οι ΗΠΑ και η Νότια Κορέα δεν πρόκειται να επιτεθούν στην Βόρεια Κορέα, διότι ο αντίπαλός τους και η στρατιωτική του ισχύ δεν είναι προβλέψιμα μεγέθη. Δεύτερον, η Βόρεια Κορέα εξοπλίζοντας με πυρηνική ενέργεια την απομόνωσή της οδηγεί στην καταστροφή και την εξαθλίωση το λαός της και απομακρύνεται από την Κίνα, και τρίτον: η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας τρομοκρατείται και μόνον με τη σκέψη της επικοινωνίας. Διότι αν αρχίσει τις συνομιλίες και ο λαός αποκτήσει έστω και την μηδαμινή δυνατότητα πληροφόρησης, τότε υπάρχει η δυνατότητα της σύγκρισης και η ανάγκη μεταρρυθμίσεων γίνεται εμφανής. Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας πιάστηκε στη φάκα: είτε απομονωθεί, είτε κάνει ανοίγματα, το καθεστώς του έχει πια ημερομηνία λήξης."

Για τη Συρία γράφουν σήμερα πολλές εφημερίδες. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο της Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Τόσο στο Λίβανο, όσο και στη Συρία οι αλλαγές, έστω και οι θετικές και οι ελπιδοφόρες εμπερικλείουν κινδύνους. Διότι εάν π.χ. αναζωπυρωθούν οι παλιές διαμάχες ή εάν η εξτρεμιστική οργάνωση Χισμπολάχ, που εδρεύει στο Λίβανο, αντιταχθεί στην απόσυρση των συριακών δυνάμεων, η κατάσταση που θα προκύψει, είναι το χάος. Από την άλλη πλευρά η Συρία δεν ήταν ποτέ τόσο απομονωμένη: ακόμη και η Ρωσία αποφάσισε να στηρίξει την απόσυρση των συριακών στρατευμάτων από το Λίβανο, ενώ όλες οι αραβικές χώρες το απαιτούν. Μόνον το Ιράν παραμένει πιστός σύμμαχος. Στο εσωτερικό η κατάσταση είναι δεινή: δεν υπάρχει αντιπολίτευση και ο λαός είναι τόσο διασπασμένος, όσο τουλάχιστον και ο λαός του Λιβάνου. Εκείνος επομένως που έχει μεγαλύτερο συμφέρον απόσυρσης του στρατού από το Λίβανο είναι η Συρία και όχι οι ΗΠΑ."