Έπιπλα IKEA στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Μονάχου

Έπιπλα ΙΚΕΑ σε ένα μουσείο. Αλλόκοτη ιδέα. Για να φθάσει κανείς στα εκθέματα πρέπει να ακολουθήσει ένα μεγάλο διάδρομο μήκος περίπου ενός χιλιομέτρου. Μια διαδρομή που θυμίζει ένα από τα υποκαταστήματα της μεγάλης αλυσίδας. Και τα εκθέματα δεν είναι άλλα από κλασικές καρέκλες υπογεγραμμένες από τους Ρίτβελτ και Τόνετ, βιβλιοθήκες από τον Στρινγκ και έπιπλα Bauhaus από τον Μπρόιερ. Η συνεπιμελήτρια της έκθεσης Κορίνα Ρέσνερ βρίσκει πολύ προκλητική και ενδιαφέρουσα αυτή την ανάμειξη των κλασικών και μόνιμων εκθεμάτων με τα έπιπλα που σχεδιάστηκαν για την IKEA: «Ήταν θαυμάσιο που μπορέσαμε να ανατρέξουμε στη συλλογή μας. Συλλέγουμε από το τέλος της δεκαετίας του 1980 έπιπλα από την ΙΚΕΑ. Πολύ επιλεκτικά βεβαίως. Τα μισά ανήκουν πράγματι στη συλλογή μας, τα υπόλοιπα ανήκουν στο μουσείο της ΙΚΕΑ και τα υπόλοιπα είναι δάνεια.»

Η βιβλιοθήκη ‘Billy’ πουλήθηκε 28 εκατομμύρια φορές

Για τους επισκέπτες είναι συναρπαστικό, να αποτελούν κατά κάποιο τρόπο μέρος της κοινότητας ενός πρωτοποριακού σχεδιασμού. Καθένας από εμάς, λίγο πολύ, μπορεί να πει ‘έχω και εγώ ένα αυθεντικό’ έπιπλο. Ένα από τα κλασσικά έπιπλα της ΙΚΕΑ είναι η βιβλιοθήκη ‘Billy’. 28 εκατομμύρια φορές πουλήθηκε αυτό το κομμάτι. Ένα σύστημα για την ακρίβεια επίπλων, το οποίο ταιριάζει σε κάθε χώρο, και μπορεί να συνδυαστεί εκ νέου, μια και μοιάζει πολύ ουδέτερο. Μπορεί να έχει κανείς ένα ή δέκα κομμάτια. Και είναι αλήθεια πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αγοράσει κάτι: «Έχω αγοράσει ένα μικρό ντουλάπι και το έφτιαξα μόνος μου» λέει ένας επισκέπτης. «Εγώ αγόρασα ένα μικρό κομοδίνο» λέει μια άλλη επισκέπτρια. «Το κρεβάτι μου είναι από την ΙΚΕΑ» λέει ένα μικρό κοριτσάκι. «Το πρώτο μου έπιπλο από την ΙΚΕΑ ήταν μια άσπρη βιβλιοθήκη» απαντά τέλος ένας μεσήλικας.

Αδιάφορο αρχικά το ντιζάιν για τον ιδρυτή

Φοιτητές, νέα ζευγάρια με ή χωρίς παιδιά, όλοι πάνε στην ΙΚΕΑ. Για το ντιζάιν ενδιαφέρονται οι λιγότεροι, όπως άλλωστε και ο ιδρυτής της εταιρείας Ινγκβαρ Καμπραντ, ο οποίος ξεκίνησε σε ηλικία 17 χρόνων πουλώντας τσιγάρα και μολύβια. Στη συνέχεια ανακάλυψε τα έπιπλα τα οποία ήθελε να είναι απλά και να μεταφέρονται εύκολα σε χαρτοκιβώτια. Ο Φιλανδός αρχιτέκτονας Αλβάρ Ααάλτο, ο οποίος δούλευε το φυσικό ξύλο συνεργάστηκε και έτσι στήθηκε η εταιρεία ΙΚΕΑ, πρότυπο για το σκανδιναβικό ντιζάιν. Και όπως παρατηρεί η Κορίνα Ρέσνερ: «Αυτό που είναι καταπληκτικό είναι ότι τα έπιπλα αυτά λειτουργούν το ίδιο στο Ντουμπάι, στη Σαγκάη, στη Γερμανία και στις ΗΠΑ. Πιστεύω πως αυτό οφείλεται στην ελαφρότητά τους, στην απλότητα που έχει το σκανδιναβικό ντιζάιν. Δεν είναι ‘επιθετικά’ και ταιριάζουν σε πολλές κουλτούρες.»