«Ένας άνθρωπος της συμφιλίωσης»

«Ένας άνθρωπος της συμφιλίωσης» είναι ο τίτλος με τον οποίο επιγράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung το εκτενές ρεπορτάζ της για τον Γλαύκο Κληρίδη και σημειώνει πως η «Η Κύπρος αποχαιρετά τον Γλάυκο Κληρίδη και την ελπίδα για ένα τέλος της διαίρεσης του νησιού».

Η FAZ χαρακτηρίζει τον Κύπριο πολιτικό έναν άνθρωπο με αντοχές και σημειώνει σχετικά με το δημοψήφισμα για την επανένωση του νησιού που έγινε το 2004: «Εάν ήταν στο χέρι του Κληρίδη και του σημερινού προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, πολιτικού του τέκνου, οι Κύπριοι θα ζούσαν σήμερα σε ένα ενωμένο κράτος. Ό,τι περιγράφεται ως τραγωδία δεν σημαίνει ότι είναι πράγματι. Το γεγονός, όμως, ότι η Κύπρος το 2004 έχασε την τελευταία ευκαιρία για επανένωση ήταν τραγικό. Ο Κληρίδης για χρόνια ολόκληρα διαπραγματευόταν μάταια με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς, ένα γεράκι που προσπαθούσε με κάθε μέσο να εμποδίσει την ένωση του νησιού.»

Και η γερμανική εφημερίδα συνεχίζει: «Τότε ήταν που άλλαξε ο άνεμος στην Τουρκία, κατά τα τέλη του 2002, όταν οι Τούρκοι εξέλεξαν το φιλικό τότε προς την ΕΕ Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης. Το κόμμα πίεσε τον Ντενκτάς να προχωρήσει σε συμφωνία και να μην είναι πλέον αρνητικός. Όταν το 2004 έγινε το δημοψήφισμα για την επανένωση του νησιού, οι Τούρκοι πράγματι υπερψήφισαν. Μόνο που εν τω μεταξύ ο Κληρίδης είχε χάσει την εξουσία στην ελληνοκυπριακή πλευρά και ο διάδοχός του Τάσσος Παπαδόπουλος, ένας σκληροπυρηνικός όπως ο Ντενκτάς, κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να πείσει τους Ελληνοκύπριους να ψηφίσουν όχι. Και τα κατάφερε».

Γερμανικές εξαγωγές όπλων και τρομοκρατικό χτύπημα στη Βηρυτό

Με την έκθεση για τις εξαγωγές όπλων το 2012, η οποία εγκρίθηκε και δημοσιοποιήθηκε σήμερα από τη γερμανική κυβέρνηση, ασχολούνται ορισμένες γερμανικές εφημερίδες. Η Aachener Nachrichten γράφει σχετικά: «Το εμπόριο όπλων δεν είναι ένα εμπόριο σαν τα υπόλοιπα. Γρήγορα μετατρέπεται σε ένα εμπόριο θανάτου. Το 2014 είναι ένα έτος μνήμης. Θυμόμαστε το ξέσπασμα του Πρώτου και το ξεκίνημα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ειδικά αυτό το χρόνο λοιπόν η Γερμανία θα έπρεπε να κάνει ό,τι είναι δυνατό ώστε η χώρα να μην εξάγει το θάνατο».

Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει σχετικά με το χτύπημα εναντίον της ιρανικής πρεσβείας στη Βυρητό. «Το χτύπημα είναι μια αντίδραση στη δράση της Χεσμπολάχ στη Συρία και στο ρόλο των Ιρανών στον εμφύλιο πόλεμο. Οι Σιίτες παραστρατιωτικοί είναι η αιχμή του δόρατος του καθεστώτος στη Συρία. Χωρίς τους Λιβανέζους Σιίτες και την ιρανική Εθνική Φρουρά ο Άσαντ δεν θα τα κατάφερνε. Ο υπολογισμός των βομβιστών είναι απλός. Εάν η Χεσμπολάχ αισθάνεται να απειλείται στην ίδια της τη χώρα, θα πρέπει να καλέσει τις δυνάμεις της πίσω για ενίσχυση. Οι Σουνίτες παραστρατιωτικοί με ικανοποίηση σκέφτονται ότι ο πόλεμος ανάμεσα στους Σουνίτες και στους Σιίτες θα γίνεται και στο Λίβανο. Θέλουν ένα θρησκευτικό πόλεμο».

Παρόμοια η θέση και της Rheinpfalz:«Είναι ένα θρησκευτικός πόλεμος ανάμεσα στους Σουνίτες και τους Σιίτες. Την ώρα που το συριακό καθεστώς σημειώνει στρατιωτικές επιτυχίες στον εμφύλιο με τη βοήθεια των συμμάχων του, η Αλ Κάιντα εμφανίζεται με ένα σαφές μήνυμα: οι Σουνίτες εξτρεμιστές δεν θα ανεχθούν μια νίκη του φιλοϊρανικού άξονα, αλλά θα πολεμήσουν σε όλη τη Μέση Ανατολή».

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής