Άλλαξε το Μουντιάλ την καθημερινότητα των Γερμανών;

Κυρίαρχο το ποδόσφαιρο και στις πολιτικές σελίδες του σημερινού ευρωπαϊκού τύπου.

Πριν όμως από τα πολυπληθή σχόλια για το Μουντιάλ παραθέτουμε σχόλιο της γερμανικής εφημερίδας Tageszeitung για το κυπριακό: «Θα αρχίσουν οι συνομιλίες για την επανένωση του νησιού. Πρόκειται για ιστορική στιγμή λένε πολιτικοί παρατηρητές. Γεγονός πάντως είναι ότι υπάρχει κατεπειγόντως η ανάγκη επίλυσης του κυπριακού, διότι η σύγκρουση αυτή απασχολεί επί μακρόν την Ελλάδα, τη Τουρκία και την Κύπρο και απειλεί να δηλητηριάσει τόσο τις διμερείς σχέσεις, όσο και ολόκληρη την περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Η Κύπρος μπορεί να οδηγήσει άμεσα στο αδιέξοδο τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τη Τουρκία. Το πρόβλημα δεν συνιστά πια ενδοκυπριακή υπόθεση κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων νησιωτών, αλλά συνιστά τμήμα της διεθνούς πολιτικής. Πρόκειται για τον μελλοντικό ρόλο της ισχυρότερης πολιτικής και στρατιωτικής δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο, της Τουρκίας. Ακόμη και αν οι συνομιλίες στη Λευκωσία δεν καταλήξουν σε μια τελεσίδικη λύση του κυπριακού, εξυπηρετούν τις Βρυξέλλες, την Ουάσιγκτον, την Αθήνα και την Άγκυρα, εάν δημιουργήσουν κλίμα ύφεσης και αρθεί το μπλοκάρισμα στην ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας.»

Και επιστρέφουμε στο Μουντιάλ:

«Η Ομοσπονδιακή μας Δημοκρατία το Ποδόσφαιρο» με αυτό τον τίτλο η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει στην πρώτη της σελίδα τις επιπτώσεις του Μουντιάλ στην γερμανική κουλτούρα: «από τις 9 Ιουνίου μέχρι τις 9 Ιουλίου η Γερμανία διοργάνωσε τέλεια όχι μόνον μια διεθνή έκθεση ποδοσφαίρου, αλλά οι Γερμανοί κατάφεραν να είναι φιλικοί, λίγο αυτάρεσκοι, αλλά καθόλου υπερόπτες. Πολλοί διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι έτσι δεν συμπεριφέρθηκαν ποτέ, αλλά τελικά τους άρεσε, και ασφαλώς και σε ολόκληρο τον κόσμο.»

Η γαλλική εφημερίδα L’Alsace ρίχνει το βάρος της προσοχής της στο συμβολισμό του Ολυμπιακού σταδίου του Βερολίνου «Το 1936 οι Ολυμπιακοί αγώνες πάγωσαν καθώς η ανθρωπότητα ανακάλυψε τον εθνικοσοσιαλισμό. Εβδομήντα χρόνια αργότερα στο ίδιο γήπεδο διεξήχθη ο τελικός του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Αυτή τη φορά ήταν το επιστέγασμα ενός μήνα πανηγυριών. Το σκηνικό ήταν το ίδιο, αλλά η Γερμανία πια δεν είναι η ίδια. Κατά τη διάρκεια αυτού του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος τα κλισέ αφέθηκαν στην άκρη. Δεκαέξι χρόνια μετά την το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και της επανένωσης της Γερμανίας η χώρα ωρίμασε. Συμφιλιώθηκε με τον εαυτό της και με τους άλλους και ανακάλυψε ότι μπορεί να είναι ευτυχισμένη ακόμη και αν δεν είναι απαραίτητα νικήτρια.»

«Ήταν κάτι παραπάνω από ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός» σημειώνει η Die Welt «το συνολικό αποτέλεσμα μας δίνει πολλές ελπίδες. Η Γερμανία απέκτησε κύρος, ο κόσμος είδε τα πάντα: το γιορταστικό πνεύμα, τις μεγάλες αθλητικές επιδόσεις, την καγκελάριο να πανηγυρίζει. Ελευθερία και δίψα για ζωή, αυτά εξέπεμπε η Γερμανία. Ας ελπίσουμε ότι μια μεγάλη δόση απ’ αυτά θα μείνουν στην καθημερινότητά μας.»

«Τέσσερις εβδομάδες ο κόσμος μας έβλεπε, μας παρακολουθούσε δοκιμάζοντας την ευχάριστη έκπληξη να μας βλέπει ευδιάθετους» διαπιστώνει η Frankfurter Rundschau: «Η χώρα της εργατικότητας και της τάξης ξαφνικά χωρίς να χάσει αυτά τα χαρακτηριστικά, απέκτησε γελαστά πρόσωπα, γέμισε από αυθόρμητες εκδηλώσεις. Τι θα μείνει όμως μετά από αυτή την μεθυστική γιορτή; Η εμπειρία, ότι μπορούμε και αλλιώς, μπορούμε να είμαστε φιλικοί και άνετοι. Κι αυτό είναι πάρα πολύ».

«Το παγκόσμιο Κύπελλο των συναισθημάτων» είναι ο τίτλος της ελβετικής εφημερίδας Tagesanzeiger: «Tι ήταν αυτό; Ένα θαυμάσιο καλοκαιρινό πάρτι με πολλές όμορφες αναμνήσεις, εικόνες και ιστορίες, αλλά και έντονα συναισθήματα .Τι έλειπε ;Το καλό ποδόσφαιρο. Κανένα παιχνίδι αξέχαστο, ελάχιστοι παίχτες θα μείνουν έντονα χαραγμένοι στη μνήμη μας».

Τέλος στη γερμανική τους έκδοση οι Financial Times υπογραμμίζουν: «Ποια τελικά ήταν τα οικονομικά οφέλη από το Μουντιάλ είναι δύσκολο να μετρηθεί με ευρώ και σεντ. Βέβαια η προσωρινή οικονομική άνοδος σε πολλούς τομείς θα εκλείψει με την επιστροφή των επισκεπτών στις πατρίδες τους Η ευφορία κατά τη διάρκεια των αγώνων πρόσφερε όμως αντικειμενικά στην οικονομική ανάπτυξη. Θα μείνει όμως η θετική αυτή πορεία, η αισιοδοξία».

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου