EU je zavadjena i dezorijentisana

Jean Claude Juncker prebacuje Tonyu Blairu krivicu za neuspjeh evropskog susreta u vrhu, jer je Blair insistirao do posljednjeg centa financijskih olaksica za Veliku Britaniju. I Blair je ljutito odgovorio da Juncker svoje prijedloge nije precizno formulisao. To uostalom ni nisu dobri prijedlozi ni za Veliku Britaniju ni za Evropu, smatra Blair.

Sve to je vidno iziritiralo Junckera koji je do sada vazio kao evropski entuzijasta koji je vican da ostvari kompromise. Sada koliko god on isticao da EU nije izgubljena- njegov izraz lica govori suprotno.

Evropsku slabost je i Bush na susretu u vrhu EU-SAD u Washingtonu potvrdio rijecima: zelimo jaku Evropu. Ovaj put to nije licilo na puke rijeci vec na ozbiljnu brigu.

Evropljani su s americkog gledista doduse ne jednostavni ali neizbijezni strateski partneri. I Kad Evropljani vise ne govore o prosirenju EU vec umjesto toga prave pauzu za razmisljanje koju ne koriste zaista da bi nesto promislili vec da bi se svadjali,- kuda onda dalje?

I bas Tony Blair sada nudi viziju od koje se Chirac i mnogi drugi drzavnici jeze: a to je obustava agrarnih subvencija i koristenje tih sredstava u nauku i tehnologiju. Jasno je da bi jedno tako radikalno odstupanje od ideje subevncione zajednice EU izazvalo revoluciju. Zemljoradnici iz Francuske, Spanije ili Grcke navikli su se na rijeku para iz kase EU koja je tekla godinama. Sad znaju da ta rijeka moze da presusi i da bi cijela podrucja potonula u siromastvu.

Pitanje je da li ce Blair kada preuzme predsjedavanje Vijecem Evrope, jos uvijek nastupati tako beskompromisno. Kao predsjedavajuci Vijeca Evorpe i sef vlade Blair bi trebalo da se tise oglasava i da prije svega pomete ispred svojih vrata.