Arivederči Enio Morikone...
6. juli 2020
Enio Morikone je svjetsku slavu stekao šezdesetih godina, kao kompozitor muzike za sedam špageti-vesterna koje režirao njegov školski drug Serđo Leone (1929.- 1989.)
Morikone je već odavno bio osvojio srca publike širom svijeta, prije nego što mu je Američka filmska akademija 2007. dodijelila počasni Oskar za životno djelo, izuzetan doprinos umjetnosti filmske muzike. I Oskara za muziku dobio je tek 2015. za Tarantinov film Podlih osam i tako bio najstariji dobitinik takmičarskog Oskara.
Možda bi Enio Morikone ranije dobio priznanja, do kojih mu je bilo stalo, i možda bi ih bilo više u glavnom gradu svijeta filma, Holivudu, ali on nije htio da napusti Italiju. Nije htio da napusti Rim. I nikako mu nije polazilo za rukom - da nauči engleski.
Enio Morikone je rođen 10. novembra 1928. u Rimu. Otac mu je bio trubač, pa se i Morikone, koji je rano pokazao talenat, školovao za taj instrumnet. Napisao je svoje prve kompozicije kad je imao šest godina. Njegov rani opus obuhvata simfonijsku i kamernu muziku.
Možda je pravi početak njegove karijere bio kada je počeo da radi za RAI kao muzčki asisent i komponuje muziku za radio drame. Pisao je i za pozorište i televiziju.
Kada je riječ o filmu, počeo je sa lakim italijanskim komedijama početkom šeszdesetih, i tada se izvješio da piše jednostavne prepoznatljive melodije. Već je bio napisao muziku za nekoliko manje poznatih vesterna kada je 1964. počela saradnja sa Leoneom i kada je nastao - špageti vestern. Prvi je bio Za šaku dolara, početak trilogije, u koju spadaju i filmovi Za dolar više i Dobar loš i zao.
Osamdesetih Morikone komponuje partiture za legendarne fillmove različitih žanrova, među kojima su Bilo jednom u Americi, Misija, Stvor, Nedodirljivi. Sarađivao je sa režiserima kao što su Brajan de Palma, Bari Levinson, Džon Karpenter, Đuzepe Tornatore.
Morikone je bio i strastveni dirigent, pa je čak i u svojoj 90-oj godini nastupao na pozornici, na oproštajnoj turneji. Njegovi koncerti su uvijek bili rasprodati. Maestro je volio publiku, a publika je obožavala Maestra.