Sırplar'dan Gürcüler'e "devrim dersi"
3 Aralık 2003
Gürcistan’da geçen ay onbinlerce kişinin katıldığı gösterilerle bir "Kadife Devrim" gerçekleştirildi. Ülkeyi 10 yılı aşkın bir süredir yöneten Eduard Şevardnadze, şapkasını alıp iktidar koltuğunu terk etmek zorunda kaldı. Şevardnadze’nin yönetimi bırakış tarzı, 2000 yılının ekim ayında, dönemin Yugoslavya lideri Slobodan Miloşeviç’i deviren olaylarla benzerlik gösteriyordu.
Gerçekten de bazı Gürcü göstericilerin üzerinde, sıkılı bir yumruğun üstünde “Gotov je” yazan tişörtler vardı. “Gotov je” Sırpçaydı ve “işi bitti, sonuna geldi” anlamını taşıyordu. Kastedilen Miloşeviç yönetimiydi. Sırpça sloganların Miloşeviç’in devrilmesinin 3 yıl ardından bu kez de Gürcistan’da ortaya çıkması bir rastlantı değil. Sırbistan’da dönemin muhalif örgütlenmesi Otpor’un yöneticilerinden İvan Maroviç, Gürcü muhaliflerin kendilerinden danışmanlık aldığını belirtiyor:
”Haksızlıkla mücadele eden milyonlarca genç insanın Miloşeviç’e karşı yürüttüğümüz mücadeleden esinlenmesi beni çok sevindiriyor. Şiddet içermeyen siyasi mücadele tarzımızı herkese model olarak sunduk. Bizim modelimizde lider önemli değildir. Lider tutuklansa bile örgüt yine belli düşünce doğrultusunda mücadelesine devam eder.”
Gürcistan'a gittiler
Maroviç, "Otpor" hareketinin temsilcilerinin Gürcistan’a giderek bizzat burada deneyimlerini aktardıklarını söylüyor. Tiflis’e giden ekibin arasında yer alan Aleksander Mariç anlatıyor:
”Yaz aylarından itibaren kendilerine Kmara adı veren ve ağırlıklı olarak üniversite öğrencilerinden oluşan muhalif grupla temas halindeydik. İnternet aracılığıyla ilk bağlantı kuruldu. Temmuz ayından başlayarak Kmara taraftarlarıyla çalışmaya başladık.”
Espriyle süslenen muhalefet
Direniş anlamına gelen Otpor hareketi, bol espri ve mizah üzerinde yükselen bir muhalefet anlayışını öngörüyordu. Sırp muhalifler, çok yalın ve akılda kalıcı slogan ve simgelere gerek duyulduğunu belirtiyor. Aleksander Mariç, her ikisine de Tiflis’te yeniden rastladığında çok etkilendiğini şu sözlerle ifade ediyor:
”Birdenbire Miloşeviç’e karşı mücadele ettiğimiz zaman dilimine geri döndüğümü hissettim. Özgürlük talep eden genç insanların güçlü iradesi kendisini çok açık şekilde ifade ediyordu. Onların gözlerinde de aynı ateşi gördüm.”
Sırbistan ve Gürcistan muhalefetinde de ortak olan bir başka şeyse Amerikalı danışmanlar tarafından eğitime tabi tutulmuş olmaları ve bu danışmanlar tarafından desteklenmeleri.