Kalkınma yardımı mı, ekonomik çıkar mı?

Almanya’da Hrıstiyan Demokratlar ile liberal Hür Demokratlardan oluşan koalisyon hükümetinde özellikle ekonomik politikalarda görüş ayrılıkları yaşanıyor.

Alman Hür Demokrat Parti’nin eski Genel Sekreteri Dirk Niebel, seçim kampanyası sırasında “Federal Kalkınma Bakanlığı’nın gereksiz olduğunu, tamamen kaldırılması gerektiğini” söylüyordu. Bu bakanlığın başına getirildiği 2009 yılı Ekim ayından itibaren ise Dirk Niebel’ın “kalkınma politikaları geliştirmek yerine, iş çevrelerinin çıkarları doğrultusunda çalıştığı” eleştirisi sıklıkla dile getiriliyor.

Bakan Niebel, geçtiğimiz günlerde Vietnam ve Kamboçya’ya yaptığı ziyaretlerde, öncelikli olarak “Alman sanayisinin bu ülkelerdeki yatırımlarını geliştirmek istediğini” vurgulamıştı.

120 kadar Alman sivil toplum örgütünün oluşturduğu VENRO adlı kuruluşun Başkanı Ulrich Post, bunun kalkınma politikası değil, olsa olsa Alman ekonomisinin geliştirilmesi olabileceğini belirtti. Post, “Ben hangi Alman işletmelerinin Burkina Faso, Myanmar ya da benzeri yoksul ülkelere yatırım yapıp kar edeceğini ve bu karları Almanya’ya transfer edeceğini bilemiyorum. Bence bu, Bakan’ın liberal politika anlayışından kaynaklanan bir şey” diye konuştu.

Amaç unutuluyor

Almanya’da, insani yardımların yanı sıra, ekonomik işbirliği gibi konular da “kalkınma politikalarının” parçası durumunda. Ancak siyasi yorumcular, kalkınma işbirliğinin şimdilerde sadece ekonomik alanla sınırlı tutulmaya çalışılmasından ve bu alanın Alman ekonomisinin canlandırılması doğrultusunda –asıl işlevi dışında- kullanılmasından endişe ediyorlar.

Muhalefetteki Yeşiller Partisi’nin Federal Meclis milletvekili Uwe Kekeritz, kalkınma yardımları söz konusu olduğunda ekonomik çıkarların odak noktasında bulunmaması gerektiğini vurguladı. Kekeritz, “Ben, ekonomik işbirliğinden doğan karların yeniden Almanya’ya dönmesine karşı değilim. Ancak, ekonomik girişimler kalkınmakta olan ülkenin çıkarları gözetilerek yapılmalı, büyük holdinglerin çıkarları gözetilerek değil” dedi.

Bunun ötesinde, 2000 yılı başında Almanya ile birlikte 189 ülkenin katılımıyla BM bünyesinde düzenlenen bir zirvede, sanayi ülkelerinin kalkınma işbirliği çerçevesinde dünya çapında daha fazla maddi katkı sağlamaları kararlaştırılmıştı. Milenyum hedeflerinden biri de, dünya çapında yoksulluğun yarıya indirilmesi, hastalıklarla mücadele, insanların temiz içme suyu ve eğitim olanaklarına kavuşturulmasıydı.

Verilen sözler hatırlatıldı

Avrupa Birliği ülkeleri ve birliğe yeni üye olacak ülkeler 2015 yılına kadar kademeli olarak gayri safi milli hasılalarının yüzde 0,7’sini kalkınma yardımlarına ayırmak durumundalar. Ancak Alman Bakan Niebel kalkınma yardımlarını yüzde 0,7’ye yükseltmeye de -tasarruf gerekçesiyle- karşı çıkıyor.

Muhalefetteki Sosyal Demokrat Parti’den Karin Roth, bakanın bu yükümlülükleri göz ardı edemeyeceği görüşünü savunuyor. Roth, koalisyonun büyük ortağı Hrıstiyan Demokratların ve Başbakan Angela Merkel’in ağırlığını koymasını beklediklerine vurgu yaparken şu noktalara dikkat çekti: “Hiç değilse Başbakan Merkel sözünde duruyor. Çünkü Merkel Federal Meclis’te yaptığı konuşmada Almanya’nın kalkınma politikalarına ilişkin hedeflerini ve özellikle uluslararası yükümlülüklerini yerine getireceğini vurgulamıştı. Sonuçta her zaman Başbakan’ın dediği olur.”

© Deutsche Welle Türkçe

Hicham Driouch / Çeviren: Çelik Akpınar

Editör: Ayhan Şimşek