Göç: Madalyonun iki yüzü

Bu hafta içinde Dünya Bankası’nın yayımladığı bir rapor açıkça gösteriyor: Göç, gelişmekte olan ülkeler için önemli bir finans kaynağı. Yurtdışına göçenler, kazançlarının bir kısmını memleketlerine gönderiyor. Ama herşeye rağmen göç, gelişmekte olan ülkeler için dezavantaj, çünkü şanslarını başka memleketlerde denemek isteyenler arasında iyi eğitimli beyinler de bulunuyor. Yüksekokul mezunu her on Haitili’den sekizi, ülkesinden göçüyor. Jamaika'da durum çok farklı değil. İyi eğitimli Jamaikalılar'ın büyük çoğunluğu şanslarını yurtdışında arıyor. Bu göçün, göç veren ülke için olumsuz tarafı.

Eğitim, sağlık, ev ve iş

Fakat Dünya Bankası’nın geçen günlerde yayımladığı bir rapor, göçün olumlu etkisi de olduğunu gösterdi. Raporu yazanlardan biri olan Maurice Schiff konuya açıklık getiriyor:

“Gelişmekte olan ülkelerden göç edip yurtdışında yaşayanlar, genelde memlektlerine para gönderiyor, böylece ülke ekonomisine katkısı bulunuyorlar. Dünya genelinde yaklaşık 200 milyon kişinin, başka ülkelerde yaşadıkları unutulmamalı.“

Raporda, Meksika, Guatemala ve Filipinler’den göç eden milyonlar inceleniyor. Başka başka ülkelerde yaşayan bu göçmenlerin evlerine gönderdikleri paralarla ülke ekonomisi canlandırılıyor. Schiff, “2005 itibarıyla, bu göçmenlerin memleketlerine gönderdikleri meblağların toplamı 200 milyar dolara yaklaşıyor. Bu endüstrileşmiş ülkelerin yaptıkları yardımların iki katı kadar“ diyor.

Özellikle de ülkelerin yüzde 10’luk kısımını oluşturan en alt ekonomik sınıfa mensup olanlar, yurtdışına göçmüş aile bireylerinden istifade ediyor. Yurdışındakiler genelde memleketteki ailelerinin geçimlerini yarı yarıya sağlıyor. Paralar çoğunlukla yatırım amaçlı kullanılıyor. Örneğin eğitim, sağlık ve eve yatırılıyor veya bu paralarla yeni bir iş kuruluyor.

Gelişmişlik düzeyi belirleyici

Ama ekonomik katkıya rağmen, gelişmekte olan ülkelerden göçün çoğunlukla aynı zamanda beyin göçü anlamına geldiği unutulmamalı. Dünya Bankası’nın raporuna göre, Latin Amerikalı akademisyenlerin yüzde 80’i yurtdışına çıkıyor. Ülkenin gelişmişlik düzeyi artıkça, beyin göçü de azalıyor. Örneğin Brezilya, Endonezya ve Çin’de her 100 akademisyenden sadece beşi göçüyor.