Bush, İsrail'e karşı sertleşiyor

“Teksas’taki çiftlik buluşmasında Bush ile Şaron Oklahoma müzikalindeki gibi çiftçi dayanışması sergilemeye çalıştılar, ama bunda başarılı olamadılar. Bush, yerleşim merkezlerinin genişletilmesinin barışın yol haritasına ters düştüğünü belirtirken, Şaron Batı Şeria’daki yerleşim projesini ne pahasına olursa olsun gerçekleştireceklerini söyledi. Sergilenen bütün nezakete rağmen iki liderin üzerinde anlaştıkları tek husus hiçbir konuda uzlaşamadıklarıydı.

Oysa George Bush, İsrail’i kayıtsız şartsız destekleyen Amerikan başkanları sıralamasında hep birinciydi. Ama zaman değişti. Bush’un ikinci başkanlık dönemi başladı ve ABD başkanları genellikle son dört yılda İsrail karşısında sertleşirler. Bush aynı zamanda Arap alemiyle ilişkileri düzeltmekte de kararlı olduğundan, dengeli bir politika izlemediği sürece bunu başaramayacağını biliyor.

Rota değişikliği, Yaser Arafat’ın ölümünden sonra Mahmud Abbas’ın demokratik bir süreç başlatmasıyla mümkün oldu. George Bush, Mahmud Abbas’ı sahiplendi ama Ariel Şaron, Filistinliler’in terör ve şiddetle yetersiz mücadele ettikleri iddasına sarılmaktan vazgeçmiyor.

İsrail Başbakanı, Abbas’ı da sorumluluklarını yerine getirmemekle suçluyor. Filistin lideri, radikal örgütleri dağıtmadığı sürece müzakerelerin söz konusu olamayacağını söyleyen Şaron, Arafat’ı böyle suçlamalarla tecrit ettiği yılları arar gibi bir tutum sergiliyor.

Şaron’u yola getirmesi Başkan Bush’un kararlılık göstermesine bağlı. Bush’un bunu başarması kolay olmayacak. Ancak Teksas’ta sarfettiği sözler, Ortadoğu için öngördüğü global planların Şaron tarafından engellenmesine izin vermeyeceğini gösteriyordu.

Gazze’nin boşaltılmasının, Filistinliler’le İsrail’e barış yolunda ilerleme cesareti vermesini uman ABD Başkanı, aksi takdirde Şaron’u taviz vermeye zorlayacak yeni yollar aramak zorunda kalabilir. George Bush’un, Amerikan dış politikasına Kudüs’te değil, Beyaz Saray’da yön verildiğini kanıtlaması gerekiyor.”