Rentner

Nikolaus Netzhammer her sabah saat yediyi çeyrek geçe kalkıyor. Kahvaltı edip, hemen işe koyuluyor. Üzerinde çalıştığı bir kitap projesini tamamlamaya çalışıyor.

Geçmişe yapılan ruhsal yolculuk

Tarihle amatör olarak ilgilenen Bonnlu Nikolaus Netzhammer, ailesinin köklerine ilişkin araştırma yapıyor. Netzhammer’in büyük amcası Raymund, 1905 yılından 1924’e kadar Bükreş başpiskoposu olarak görev yapar. Katolik din adamı, görev süresi boyunca bir günlük tutar. Nikolaus Netzhammer, tam yüzyıl sonra Bükreş’teki Rumen Akademisi’nde büyük amcasının günlüklerinin Rumence çevirisini tanıttığını anlatıyor. Netzhammer, günlüğün çevirisini, Romanya Ortodoks Kilisesi Patriği Teoctist’e kişisel olarak sunar. Bunlarla yetinmeyen 71 yaşındaki Netzhammer, şu sıralar büyük amcasının diğer bir eserinin Rumence çevirisi üzerinde çalışıyor.

”Tarihle uğraşmak çok etkileyici” diyen Netzhammer’in hayatında benimsediği slogan ise bu sözle tezat oluşturuyor: ”Gelecek tek gerçek.” Netzhammer, ”Ren Nehri kıyısında yaşamak, bana hayatın içindeyim duygusu veriyor” diyor. Bazen yaşadığı kentin dışına da çıkan Netzhammer, Bükreş’e veya Viyana’ya devlet ve kilise arşivlerinde çalışmak veya Roma’ya uluslararası sempozyumda bir sunuş yapmak için gidiyor.

Öğrenmek zevk vermeli

Nikolaus Netzhammer’e emekliyken, çalıştığı döneme kıyasla daha çok işi varmış gibi geliyor. Netzhammer ve eşi Maria, yaklaşık 36 yıl boyunca kendilerine ait özel okulun yöneticiliğini yapar. Netzhammer, eski günleri özlemle anıyor: ”Bizimle, öğrenciler, veliler ve öğretmenler arasında karşılıklı almaya ve vermeye dayanan bir ilişki vardı. Şimdi öyle değil artık, her şey sona erdi.” Netzhammer, özel okulun kendine ait küçük bir dünyası olduğunu söylüyor.

Netzhammer, emekli olmasına rağmen çalışmayı bırakmıyor. Eşinin rahatsızlığı nedeniyle, evi işleri de vaktinin bir bölümünü alıyor. Buna rağmen, yaptığı araştırmalar için de zaman buluyor. Çoğunlukla zamanını bilgisayarının başında geçiriyor. İki büyük ahşap dolapta, mektuplar, kitapların önemli bölümleri ve arşivlerden topladığı belgeler duruyor. ”Bir çok işi aynı anda yapmak istiyorum” diyen Netzhammer, bu durumu solak olmasına bağlıyor. Zira eskiden Almanya’da solakların sağ eliyle de yazabilmesi için çalışılırmış. Netzhammer, iki eliyle de iş yapmaya çalıştığını söylüyor ve bunu zaaflarından biri olarak görüyor.

Yorulana kadar yürüyüş

Kim bu kadar yoğun faaliyette olursa, elbette sakinlik ve dinlenme ihtiyacı da duyar. Nikolaus Netzhammer, uzun yürüyüşler yaparak dinlenmeye çalıştığını anlatıyor: ”İlk iki saatte bilinç altında olan ve üzerinde daha önce düşünülmeyen her şey ortaya çıkıyor. İnsanın aklına unuttuğu veya mutlaka en kısa zamanda ele alınması gereken şeyler geliyor. İki saat sonra ise insanın zihni sakinleşmeye başlıyor. Somut düşüncelerin yerini çoğunlukla rahatlık veren hisler alıyor. İnsan kendini bırakıyor.”

Nikolaus Netzhammer, İsviçre sınırındaki küçük bir köy olan Erzingen’de dünyaya gelir. Doğayla içiçe bir ortamda büyür. Ailesine ait tarla ve otlaklarda kendi ihtiyaçlarını karşılayacak ürünlerin çoğunu yetişir. On kardeşi olan Nethammer, o günlerden ”anne ve babamın çok katı olmasına rağmen, çok mutlu çocukluğum oldu. Elbette çocuklar da tarlada ve evde işlere yardım ediyordu” sözleriyle dile getiriyor. Netzhammer’in Erzingen’de diğer aile üyeleri ile buluşması ise artık bir gelenek haline gelir. Nikolaus Netzhammer, çocukluk hayalini gerçekleştirememiş olsa bile hâlâ mutlu olduğunu söylüyor. Netzhammer, aslında büyük bir orgçu olmayı istiyormuş.

Soru: Saatlerce yürüdükten sonra sakinleşmek, size tanıdık geliyor mu?