Almanya'nın İsrail'e karşı sorumluluğu

“Vatanseverlik yüce bir erdemdir. Egoizmin reddi, bir halkın daha büyük bir topluluk olarak, bir millet olarak kabulüdür. Vatansever olmak Almanlar için kolay değil. Hatta yazar Günther Grass daha da ileri giderek Auschwitz gibi bir deneyimin ardından Almanlar’ın yeniden birleşmeye bile hakkı olmadığını savunmuştu.

Buna rağmen, Almanlar da bir milletin ortak değerlerini paylaşma, vatanından gurur duyma hakkına sahiptir. Bu halkın zalim, suçlarla yüklü geçmişinden dersler çıkarmış olmaktan gurur duymaya hakkı vardır. İstikrarlı bir demokrasinin kurulması, komünist diktatörlüğün barışçı yollarla yıkılması, komşu ülkelerin de onayıyla gereçkleşen yeniden birleşme ve ayrıca Alman halkının Avrupa’nın bütünleşmesi, dolayısıyla kıtada kalıcı barışın güvenceye alınmasında oynadığı aktif rol takdire değer.

Almanya ile İsrail arasında 40 yıl önce diplomatik ilişkilerin başlatılması da geçmişten alınan derslere önemli bir örnektir. Böyle bir adım her iki taraf için de kolay olmamıştı. Yahudiler’in devleti suçluların çocuklarına elini uzattı. Almanya bir kez daha soykırımın kalıcı sorumluluk ve suçu ile yüzleşti.

Geçmişte işlenen suçun hatırlatılması bireyler için olduğu gibi halklar için de zor ve acıdır. Bazıları, artık geçmişe bir çizgi çekilmesini isterken bazıları savaş sonrası dönemin bittiğine işaret ediyor. Her iki taraf da aynı şeyden bahsediyor: Yanlış birşeyler yaptığımızı biliyoruz. Ama bunu devamlı yüzümüze vurmaya lütfen artık son verin.

Bu tezi savunanlar, kendi çektiklerini başkalarının acılarına saymaya çalışanlar, Cumhurbaşkanı Horst Köhler’in ne demek istediğini anlamamış demektir. Köhler sadece utançtan değil, eziklikten de bahsetti. Kendi geçmişinin getirdiği sorumluluk silkeleyip atılamaz. Bu sorumluluk tüm Almanlar için bir yükümlülük olmaya devam edecektir. Köhler’in bu paragrafı okurken sesinin titremesi şaşırtıcı değil.“