20'ler Grubu'ndan güç birliği

Brezilya Dış Ticaret Bakanı Celso Amorim, 20’ler Grubu’nun taleplerini özetlerken “Tarih beş, rakam ise sıfır” dedi. Yeni Delhi’deki buluşma, Aralık ayında Hong Kong’da başlayacak olan bakanlar düzeyindeki ticaret görüşmelerinde izlenecek ortak starejiyi görüşmek amacıyla yapıldı. 20’ler Grubu’nun asıl hedefi ise sanayi ülkelerine tek yumruk olduklarını göstermek.

Nitekim sanayi ülkeleri de 20’ler Grubu’nun hafife alınamayacak kadar güçlü bir ittifak olduğunu 2003 yılının Eylül ayında yapılan Cancun buluşmasında anlamışlardı. Kalkınma halindeki ülkeler Meksika’daki görüşmeler sırasında güç birliği etmişler ve üreticilerine milyarlarca dolar sübvansiyon ödemeye devam ettikleri sürece, pazarlarını ve AB üyeleriyle ABD ve Japonya’ya açmayacaklarını göstermişlerdi. 20’ler Grubu kendinden emin bir şekilde kapanış bildirisini imzalamayı reddetmiş ve müzakereler fiyaskoyla sonuçlanmıştı.

Sanayi ülkelerinin adaletsizliği

Sürekli olarak serbest ticaret ve rekabetten söz eden sanayi ülkeleri izledikleri tarım politikalarıyla bu ilkelerden ne kadar koptuklarını belli ediyorlar. Tarım ürünlerine muazzam sübvansiyon ödeyerek fiyatları suni olarak düşürüyor, bu da yetmiyormuş gibi, kendilerine fazla gelen tarım ürünlerini de ekstra sübvansiyonla ihraç ediyorlar. Fakir ülkelerin çiftçisi dünya pazarlarında, suni olarak ucuzlatılan bu ürünlerle rekabet edemiyor. 20’ler Grubu, kalkınma halindeki ülkelerde yaşayan milyarlarca çiftçinin geçim kaynağından mahrum edildiği gerekçesiyle sanayi ülkelerini eleştiriyor.

Sanayi ülkeleri de bu uygulamanın adil olmadığının farkında. AB, tarım ve ihracat sübvansiyonlarını kaldırmaya hazır olduğunu söylüyor, ama ABD’nin de aynı yolu izlemesine şart koşuyor. Dünya nüfusunun üçte ikisini, dünya çiftçisinin de %72’sini barındıran 20’ler Grubu artık lafla doymuyor ve bütün dünya için geçerli olacak kurallar istiyor.

Sübvansiyon politikalarına kılıf uydurmakta zorlanan sanayi ülkeleri artık köşeye sıkıştılar. Dünya ticaret görüşmelerinin selameti açısından üçüncü dünyaya kulak vermek zorundalar. Çünkü üçüncü dünya, Hong Kong müzakerelerinde tek ses haline geldiği takdirde çok şeyi değiştirebileceğini çok iyi biliyor.