Turci kradu reprezentativce Nemačkoj

Čak jedanaest igrača (od 21) iz aktuelne reprezentacije koja učestvuje na Svetskom prvenstvu U17 u Meksiku vuče korene izvan Nemačke. Velika većina „malog Elfa“ njih potiče iz Turske – tačnije čak osam fudbalera!

Glavna zvezda tima je Samed Jesil kojeg već u tinejdžerskim danima upoređuju s najvećim nemačkim golgeterom u istoriji – legendarnim Gerdom Milerom. Jesilov nadimak je inače – Gerd. Osim tog momka iz podmlatka Bajera iz Leverkuzena, najbolji igrači nemačke reprezentacije u Meksiku su i kapetan Emre Čan i šef odbrane Koraj Ginter.

Njihove dobre igre nisu promakle ni budnom oku turskih fudbalskih skauta koji deluju u svim krajevima Evrope. Nemačka je za njih plodno „tržište“. U zemlji s oko tri miliona turskih gastarbajtera ima veoma mnogo talentovanih mladića koji svoje dane provode na fudbalskim terenima i sanjaju o profesionalnoj karijeri.

Ozil je izuzetak

Posebno su na meti skauta mladi Turci rođeni u Nemačkoj, deca koja su odrasla i socijalizovana u nemačkim gradovima. Mlade fudbalske nade koju su obrazovane u nemačkim klubovima. Samo retki su se do sada uopšte odlučivali za nemačko državljanstvo, a još ređe su uspeli da izbore pravo nastupa u dresu „Elfa“.

Mesut Ozil (Real Madrid) je izuzetak, a ne pravilo. Većina mladih Turaka koji su na pragu velike karijere odluče se ipak za nastup u dresu Turske. Nuri Šahin, Hamit i Halil Altintop su najpoznatiji slučajevi.

Poznati turski skaut za područje zapadne Europe Erdal Keser već je aktivan, on trenutno pokušava da ubedi dvojicu, trojicu igrača iz nemačke U17-reprezentacije da ubuduće nastupaju za zemlju svojih predaka – Tursku.

To se nije svidelo Matijasu Zameru, sportskom direktoru Nemačkog saveza. On je oštro kritikovao turske pokušaje „otimanja“ njegovih igrača. To je razumljiva reakcija. Svi ti igrači (bez obzira da li potiču iz Turske, Poljske ili arapskog sveta) rođeni su u Nemačkoj i Nemačka je uložila mnogo novca u njihovo fudbalsko obrazovanje. Turski pokušaji zato ugrožavaju opstanak jedne ekipe koja simboliše uspešnu integraciju nemačkog društva.

Mladići koji će se nakon poraza od Meksika na Svetskom prvenstvu boriti za treće mesto obukli su dres „Elfa“ jer i sami znaju šta im Nemačka nudi u fudbalskom razvoju – i šta će im ubuduće ponuditi. Skauti vrše pritisak i na njihove roditelje (čak i na širu rodbinu) kako bi ih uverili da je najbolje da se odluče za svoju „domovinu“. Te akcije bi se mirne duše moglo nazvati „nesportskim uklizavanjem“ u emocionalni svet doseljenika.

Turci mu nisu oprostili

Erdal Keser i Iljaš Tufekči bili su prvi fudbaleri koji su „socijalizovani“ u Nemačkoj. Bilo je to osamdesetih godina prošlog stoleća. Nakon njih su sledili brojni vrhunski igrači, spomenuli smo već Nurija Šahina ili blizance Altintop, te Mesuta Ozila. Svi navedeni osim Ozila igraju za Tursku. Ozil igra za Nemačku i to mu mnogi u Turskoj do danas nisu oprostili.

Turski pokušaji „otimanja“ igrača Nemačkoj ugrožavaju i mukotrpni proces kreiranja modela za integraciju doseljenika (i njihove dece) u nemačko društvo. Nemačkom savezu i Zameru potrebna je podrška u njihovoj nameri da zadrže mlade igrače koji potiču iz Turske i u pokušaju da tim igračima objasne da ih u Nemačkoj očekuje bolja budućnost.

No, na kraju, njih same na to niko ne može naterati.

Autori: Bahedin Gunogor / Srećko Matić
Odg. urednik: Nemanja Rujević