Atraksionet e Hamburgut

Dimri është periudha më e zymtë në Hamburg. Qielli vazhdimisht është gri dhe bie një shi i imët që s'ka të pushuar. Por ka edhe përjashtime: ditë me qiell të kaltër e të ftohtë me ngrica. Në ditë të tilla hamburgasit shpresojnë të mund ta përshkojnë në këmbë liqenin e ngrirë Alster. Kjo ndodh shumë rrallë dhe vetëm me lejen e autoriteteve, kur shtresa e akullit është rezistente, si në vitin 2010.

Arkadat elegante sjellin pak atmosferë mesdhetare në qytetin hanzeatik. Arkadat përgjatë brigjeve të Alsterit janë motiv i preferuar fotografimi. Ndërtesat klasike u konceptuan dikur në rrethana emergjence: Pas zjarrit shkatërrimtar më 1842 zona e tregut përpara bashkisë duhej të rikonceptohej - Arkitekti Alexis de Chateauneuf duke përfituar nga ky shans, u përpoq ta bëjë qytetin të pavdekshëm.

Në verë turet e kanotazhit përgjatë brigjeve me kilometra të gjata të liqenit Alster janë pjesë e pandashme e programit të aktiviteteve të preferuara të hamburgasve. Çdo ditë mijëra turistë i fotografojnë vilat luksoze të qytetit hanzeatik nga uji. Në dimër kjo gjallëri humbet papritur – e megjithatë edhe vetmia e rrallë dhe qetësia kanë magjinë e tyre tërheqëse.

Fleetschlösschen, kështjella buzë kanalit në urën St.-Annen, në fotografi majtas, kufizohet me kompleksin historik të hambarëve dhe qytetit modern në sfond. Në zonën moderne janë përdorur elementë arkitektonikë nga kompleksi historik i depove. Disa e konsiderojnë këtë si gjetje të arritur, disa të tjerë si pompoze – urbanistët shpresojnë që me këtë të vendosin një pikë të re referimi anës Elbës.

Në Mesjetë këtu rrihte pulsi i qytetit – në kanalin Nicolaifleet në shekullin e 12-të u krijua një port tregtie – Fleet ishte një pikë zbarkimi për shkëmbimin e mallrave nga e mbarë bota. Sot një vështrim i fasadave të atyre pak shtëpive karakterisitke me trarë që kanë mbetur të mundëson një përfytyrim për Hamburgun në të shkuarën. Sot kanë mbetur fare pak shtëpi të tilla karakterisitike.

Para zbatimit të projektit për ndërtimin e Filarmonisë së Elbës në Hamburg projekti më ekstravagant arkitektonik i vitit 1995 ishte Dockland, godinë zyrash në formë paralelogrami. Ndërtesa me xhama si një target luksoz, po bie në hije prej Filarmonisë, në dërtim e sipër. Kompleksi Dockland nga disa vlerësohet për imazhin panoramik, ndërsa të tjerë e konsiderojnë atë si të ftohtë dhe abstrakt.

Bunkeri i lartë nga Lufta e II Botërore është godina që tërheq menjëherë vëmendjen pranë stadiumit të klubit të futbollit FC St. Pauli. Propaganda naziste e cilësonte kullën e mbrojtjes kundërajrore të pathyeshme. Në një farë mënyre kjo u vërtetua, kur lindi nevoja në 1947 të ndërtohen shtëpi banimi, hedhja në erë e tij u anullua. Sot bunkeri është qendër mediatike dhe seli e klubeve të njohura.

Në kuartierin Schanzenviertel gjendet godina, që është në fokus të medias më shumë se Filarmonia e Elbës e shumë debatuar. Fjala është për selinë e grupeve autonome "Rote Flora". Godina, dikur teatër, mbahet e zaptuar nga autonomët që nga 1989. "Rote Flora" është kthyer në simbol të festave të larmishme kulturore, por edhe të protestës sociale e të konfrontimeve të dhunshme me policinë.

Me 112 metra kulla e bashkisë së Hamburgut është maja më e lartë në pjesën historike të qytetit, madje kulla do ta ruajë rekordin me 2 metra kundrejt lartësisë së Filarmonisë moderne të Elbës, që ndodhet aty pranë - ndoshta kjo një fitore simbolike e klasikes ndaj modernes. Bashkia u ndërtua në shek.e 19-të në stilin e neorilindjes. Popullsia mblidhet e debaton edhe sot në këtë ndërtesë historike.

Si asnjë godinë tjetër e karakterizon qytetin silueta e kishës së St. Michel-it. Kjo godinë e bukur e stilit barok, duket nga të gjitha drejtimet. Në kohën përpara navigimit me GPS kambanorja e kësaj kishe shërbente si pikë orientuese për lundërtarët; sot kambanorja 132 metra e lartë më shumë u shërben si pikë orieuese turistëve të dehur të St. Paulit.

Në kohën e lirë mbrëmjeve shumë hamburgas preferojnë të shkojnë në platformat panoramike të Elbës për të vështruar një ndër atraksionet e qytetit: vinçat gjigantë të portit, avulloret me ngarkesa të rënda - panorama është një romantikë e pastër industriale. Veçanërisht të bukura janë ekskursione të tilla kur Elba ngrin, gjë që ndodh shumë rrallë, si në vitin 2010 kur është marrë kjo fotografi.

Në një rrugicë qorre që vjen erë urinë mezi gjendet lokali legjendar "Ritze" në Reeperbahn. Qilari i tij një ring boksi, ku kërcasin grushtat, kur sipër klientët pinë - koncepti është rentabël. Kliçkot janë stërvitur këtu, e artistë të njohur si Udo Lindenberg e kanë frekuentuar atë. Dramat s'kanë munguar: Një tutor u vra këtu dhe një tjetër vari veten. "Ritze" është sinteza e Reeperbahn-it.