فلسطين د څارونکي په توگه ومنل سو
۱۳۹۱ آذر ۱۰, جمعهپه ملگروملتونو کې فلسطین د يوه ناظر په توگه د ځای ورکولو له پاره د فلسطین د خودمختاري ادارې مشر محمود عباس په غوښتنه د پنجشنبې په ورځ رای گیري ترسره شوه.
د ملگروملتونو له ۱۹۳ غړو هيوادونو له ډلي څخه ۱۳۸هیوادونو مثبتې ۹ هیوادونو د دې غوښتنلیک خلاف رای ورکړې او ۴۱ هیوادونو د رای ورکولو په بهیر کې گډون ونه کړ.
وروسته له هغه چې تیر کال فلسطین په ملگروملتونو کي د مکمل غړیتوب په ترلاسه کولو بريالی نه شو، نو په دغه سازمان کې يي د یو ناظر هیواد د مقام ترلاسه کولو له پاره خپل تلاښونه پيل کړل.
د فلسطین د خودمختاري ادارې مشر په میاشتو میاشتو دې موخې ته د رسیدلو له پاره کوښښونه وکړل چې په نتیجه کې بریا ته ورسیده. محمود عباس د ملگرملتونو په عمومې غونډه کې غوښتنه وکړه چې «د فلسطین د زیږیدو واقعي سند دې لاسلیک کړې، هغه ټینگار وکړ چې د نړیوالۍ ټولنه اوس دا چانس لري، چې د دوو دولتونو تر منځ شخړي ته د حل لاره پيدا کړې.»
آلمان ممتنع رایه ورکړه
محمود عباس په دې وتوانید چې د ۱۹۳غړو هیوادونو له جملي څخه د ۱۳۸ هیوادونو رای ترلاسه کړې، چې په هغه کي د اروپايي ټولنۍ هیوادونه لکه فرانسه، ایټاليا، او هسپانيې هیوادونه شامل دي.
د هغو ۹ هیواونو په ډله کې چې د دې سند پر خلاف يې خپلي رای وکارولې د امریکامتحده ایالات او اسرائیل هیوادونه شامل دي. آلمان د هغو ۴۰ هیوادونو په کتار کې راځي چې د ملگروملتونو په سازمان کې يي د یو ناظر هیواد په توگه د فلسطین د منلو په حق کې ممتنع رایي ورکړې.
د آلمان د بهرنیو چارو وزیر گیدووستروله وویل، چې دا ډول پریکړه د ده له پاره اسانه کار نه وو، خو سره له دې هم دا یوه منځمهاله پریکړه وه:
«موږ له یوې خوا د یو جلا دولت د حق په توگه د فلسطینیانو غوښتنه په پام کې لرو، او له بلې خوا موږ د اسرائیلو او په سیمه کې د سولي او پراختیا په برخه کې خپل ځانگړی مسئولیت درکوو.»
د آلمان د بهرنیو چارو وزیر گیدو وستر ویله همدارنگه وويل، چې سره له دې چې آلمان د اسرائیلو په څنگ کي دی د یوه فلسطیني دولت پلوي دی، خو د ملگروملتونو په سازمان کې د یو ناظر هیواد په توگه د آلمان له نظره په دې هکله شک موجود دی.
گيدو ويسترويله زياته کړه: «موږ د یو رښتیني دولت د تشکیل په برخه کې هغه وخت ټاکونکي گامونه پورته کولای شو، چې د اسرائیل او فلسطین تر منځ خبري اتري یوه نتیجه ورکړي.»
دويچه ويله/ شمس الرحمن ناصر
کتونکی: نجيب الله زیارمل