1. Przejdź do treści
  2. Przejdź do głównego menu
  3. Przejdź do dalszych stron DW

Witalij Kliczko przeciw bojkotowi EURO 2012

2 maja 2012

Witalij Kliczko wezwał kibiców, by nie bojkotowali piłkarskich Mistrzostw Europy na Ukrainie. Sportowiec i opozycyjny polityk właśnie za swoje zaangażowanie został wyróżniony renomowaną polsko-niemiecką nagrodą.

https://p.dw.com/p/14nsM
Zdjęcie: picture-alliance/dpa

Bokserski mistrz świata wagi ciężkiej i lider Ukraińskiego Demokratycznego Aliansu na rzecz Reform zaapelował na łamach dziennika „Bild” do kibiców, by, mimo smutnej sytuacji Julii Timoszenko, pojechali na Ukrainę i wspierali swoje drużyny. „Ludzie na Ukrainie nie zaslużyli sobie na międzynarodową izolację”, podkreślił. Kilka dni wcześniej, na łamach tygodnika „Der Spiegel” mówił, że Euro 2012 jest największym sportowym wydarzeniem w historii Ukrainy i musi się odbyć. Trudno o lepszą okazję, by zwrócić uwagę świata na sytuację w tym kraju.

Budowniczy mostów

Głos światowej sławy sportowca się liczy. Świadomy tego, w kwietniu 2010 r. założył Ukraiński Demokratyczny Alians na Rzecz Reform, partię partię UDAR (cios). „Gdy w kraju trwa walka o wartości demokratyczne, nie mogę pozostać tylko obserwatorem” – pisał w swoim blogu na portalu słynnej opozycyjnej „Ukraińskiej Prawdy”.

Międzynarodową Nagrodę Mostu przyznają wspólnie Görlitz i Zgorzelec
Międzynarodową Nagrodę Mostu przyznają wspólnie Görlitz i ZgorzelecZdjęcie: WalkoMedia, Doris Walkowiak, 2011

Nie pozostawanie tylko obserwatorem, ale zaangażowanie jest też głównym kryterium przyznawania Międzynarodowej Nagrody Mostu (Brücke Preis) wręczanej od 1993 roku przez Zgorzelec i Görlitz. Wyróżnianie są nią wybitne osoby „budujące przyjaźń i porozumienie pomiędzy ludźmi i narodami, zasłużone dla porozumienia między narodami europejskimi, zbliżające ludzi różnych nacji, kultur i poglądów”. W tym roku uhonorowany zostanie właśnie Witalij Kliczko.

„Honorowaliśmy tą nagrodą polityków, artystów, naukowców. Laureaci naszej nagrody są często znanymi osobistościami. Witalij Kliczko jest znanym sportowcem i swoją sławę jako bokser wykorzystuje, by otwarcie opowiadać się na rzecz demokracji na Ukrainie, wskazywać na deficyty istniejące w jego kraju. Za tę odważną, bezprzykładną postawę otrzymuje nagrodę”, powiedział w rozmowie z DW Willi Xylander, prezydent Towarzystwa Przyznawania Międzynarodowej Nagrody Mostu.

Już w czasie pokojowej, „pomarańczowej rewolucji”, będącej podstawą ruchu demokratycznego na Ukrainie Witalij Kliczko dał się poznać jako demokrata opowiadający się po stronie wolności – czytamy w uzasadnieniu kapituły nagrody. I jako człowiek wielkiego serca. „Pamiętajmy, że Witalij Kliczko i jego brat Władimir prowadzą szeroko zakrojoną działalność charytatywną, ich fundacja pomaga dzieciom i młodzieży na całym świecie”, dodaje Willi Xylander. Fundacja braci Kliczko wspiera przede wszystkim edukację dzieci i młodzieży, nie tylko na Ukrainie, ale też m.in. w Rumunii, Brazylii i Namibii.

Z ringu Kliczko przenosi się na arenę polityczną i społeczną
Z ringu Kliczko przenosi się na arenę polityczną i społecznąZdjęcie: dapd

Znakomici poprzednicy

Mieszkający w Hamburgu, Los Angeles i Kijowie pięściarz i doktor filozofii jest 17. z kolei laureatem nagrody. Pierwszą laureatką w 1993 r. była Marion Gräfin Dönhoff, wydawczyni tygodnika Die Zeit, założycielka fundacji jej imienia wspierającej porozumienie między Niemcami i krajami sąsiednimi. Nagrodą uhonorowano też m.in. Władysława Bartoszewskiego, założycielkę Fundacji "Krzyżowa" Freyę von Moltke, Adama Michnika, Guntera Grassa i Normana Daviesa.

Międzynarodowa Nagroda Mostu przyznawana początkowo przez Gӧrlitz, od 2001 roku pełni rolę wspólnej nagrody europejskiego miasta Zgorzelec/Gӧrlitz. 15-osobowa kapituła nagrody wybiera laureata z kandydatów proponowanych przez mieszkańców obydwu miast. Witalij Kliczko, który potwierdził już swój przyjazd do Zgorzelca i Gӧrlitz, odbierze nagrodę 5 października. Laudatio wygłosi Fritz Pleitgen, wieloletni dyrektor generalny rozgłośni radiowej i telewizyjnej Westdeutscher Rundfunk.

Elżbieta Stasik

red. odp.: Bartosz Dudek