„W planach jest zmuszenie ustawą uchodźców do integracji”

„Die Welt” wyjaśnia:

„Migranci bez szans na pozwolenie na pobyt będą coraz częściej deportowani przez kraje związkowe. I to niezależnie od tego, jaka polityczna ekipa rządzi w każdym z tych landów. Już przed ostatnim zaostrzeniem przepisów azylowych i dotyczących uchodźców odrzucano połowę wniosków o nadanie statusu uchodźcy; ale po odrzuceniu wniosku rzadko dochodziło do deportacji. Tam, gdzie rządy krajowe nie potrafią wyegzekwować prawa, dochodzi do jego wypaczenia i słusznie jest ono lekceważone. Zaostrzenie przepisów azylowych pozwala teraz na szybkie rozróżnianie między uchodźcami potrzebującymi ochrony i nielegalnymi imigrantami, których należy wydalić. Takie postępowanie jest wyrazem uczciwości wobec tych, którzy potrzebują pomocy”.

„Frankfurter Allgemeine Zeitung” stwierdza:

„Im większe kontyngenty, które Niemcy i UE pewnego dnia wynegocjują z Turcją i innymi państwami, tym większy będzie nacisk na te kraje, aby wzmocniły kontrole na swoich granicach i zatrzymywały migrantów w drodze do Niemiec. Tylko wtedy zmniejszy się liczba osób ubiegających się o azyl w Niemczech, a nie dlatego, co ciągle insynuuje SPD, gdyż niemieckie przepisy azylowe będą zaostrzone”.

„Thueringer Landeszeitung” isze:

„W planach jest zmuszenie uchodźców ustawą do integracji w społeczeństwie. Wszystko to zawiera się w określeniu ‘umowa integracyjna', w której zostaną zawarte ‘prawa i obowiązki państwa i migranta'. ‘Za naruszanie zapisów będą obcinane świadczenia', przy czym CDU nie określiła w swym projekcie, komu zostaną zredukowane świadczenia, jeśli naruszeń umowy dopuści się państwo. I tu mamy znów stary wizerunek migranta który z oczywistych przyczyny nie chce się integrować. Ale jak ma się integrować, jeśli niemiecka biurokracja potrzebuje tygodni, aby go zarejestrować? Jeśli najwcześniej po trzech miesiącach może rozpocząć pracę czy kształcenie? Jeśli kursy nauki języka niemieckiego nie są ani obowiązkowe ani nieodpłatne?”

„Bild-Zeitung” zauważa:

„Od początku roku przybyło do nas co najmniej milion migrantów, więcej niż kiedykolwiek. Nie dziw, że nasuwają się w związku z tym pytania. Czy wzrosną składki na ubezpieczenie chorobowe, jak rozlokowani zostaną uchodźcy, kto zapłaci czynsz i rachunki telefoniczne? Jak odnieść się do tych pytań, szczególnie do tych bardzo trudnych? Trzeba pozwolić, aby były stawiane bez obaw. Oczywiście nie można nikomu insynuować w związku z tym rasistowskich poglądów. Za większością takich pytań kryją się mieszane uczucia, troska, czasami także strach: przed obcymi, przed utratą pracy, przed tym, że się teraz źle na tym wyjdzie. Przede wszystkim dużo osób czuje dyskomfort, że nie są dostatecznie poinformowane o uchodźcach. Być może nie zawsze mają odwagę, aby takie pytania zadać. Tak nie może być! Nie służy to ani uchodźcom, a najmniej ich przyjmowaniu”.

Opr: Barbara Cöllen