Kandydat na prezydenta Czech: „Będę zasypywać ten dół”

DW: Panie profesorze, powiedział Pan, że nie zamierza wycofywać się z życia publicznego. Wiem, że nie powie mi Pan dzisiaj, w jaki sposób będzie Pan w nim uczestniczył, bo odmówił Pan już odpowiedzi na podobne pytanie jednego z moich kolegów. Chciałem jednak zapytać, jakie problemy uważa Pan za najistotniejsze i jakim chce się Pan poświęcić?

Jirzí Drahosz*: Wszyscy czujemy, że czeskie społeczeństwo jest podzielone. Jest w nim wykopany głęboki dół i te wybory też to pokazały. I chociaż nie zostałem wybrany prezydentem, mam nadzieję, że powiedzie mi się ten dół zasypywać i łagodzić antypatię jednej strony wobec drugiej.

DW: A czy mógłby Pana wymienić jakieś konkretne problemy, które Panu szczególnie leżą na sercu?

JD: Z całą pewnością jest to problem socjalny. W tym kraju jest mnóstwo ludzi, którzy jak na razie nie korzystają z owoców wzrostu gospodarczego. Przecież tylko jedna trzecia emerytów ma emeryturę wyższą niż średnia. Tylko jedna trzecia ludzi zarabia więcej niż wynosi średnia płaca. To jest jedna sprawa. Drugą jest bezpieczeństwo społeczne. A ponieważ jestem pedagogiem, nauczycielem, to wymienię jeszcze dobre wykształcenie, bo od tego zależy jakość społeczeństwa.

Tych spraw, którymi chcę się zająć, chociaż nie będę prezydentem, jest mnóstwo.

DW: A w polityce zagranicznej? Grupa Wyszehradzka, Unia Europejska?

JD: Unia Europejska jednoznacznie, współpraca w ramach wyszehradzkiej czwórki – tak, również. Ale nie tylko. Musimy szukać sojuszników, krajów, które udzielą wsparcia nam, naszej polityce, także gdzie indziej.

DW: Ja jednak pytam o problemy istniejące w tych obszarach.

JD: Wiadomo, że poglądy najwyższych polityków Grupy Wyszehradzkiej różnią się między sobą, ale na płaszczyźnie praktycznej ta współpraca funkcjonuje znakomicie.

DW: Dziękuję za rozmowę.

Aureliusz M. Pędziwol

 Praga, 27 stycznia 2018 roku.

*Czeski chemik prof. Jirzi Drahosz pochodzi z Zaolzia – zamieszkanej także przez Polaków zachodniej części Śląska Cieszyńskiego. Urodził się w 1949 roku w Czeskim Cieszynie, a dzieciństwo spędził w Jabłonkowie u zbiegu granic Czech, Słowacji i Polski. Od 1973 roku pracował w Instytucie Procesów Chemicznych Czeskiej Akademii Nauk. Od 2009 do 2017 roku był jej prezesem.