Dylematy Afro-Niemców. „Jestem typową Niemką”

Marie Nejar jest 85-letnią elegancką, bardzo żywiołową kobietą. Ubrana w czarną sukienkę z białym koronkowym kołnierzykiem wygląda jak typowa niemiecka babcia, z tym, że wyróżnia ją ciemny kolor skory. – Jestem typową Niemką, tak też zostałam wychowana przez moją babcię – mówi, uśmiechając się. Marie jest jedną z dziesięciu Afro-Niemek, które są twarzą projektu „Czerń-Czerwień-Złoto”. Tytuł nawiązuje do barw narodowej flagi Niemiec.

Inną twarzą projektu jest urodzony w 1925 roku Theodor Wonja Michael, syn Niemki i Kameruńczyka. Często słyszy, że z powodu koloru skóry nie jest Niemcem. Wiele osób nie akceptuje faktu, że obywatelstwo niemieckie nie ma związku z kolorem skóry. Sam Michael już jako dziecko doświadczył rasizmu. – Jestem czarny, ale ważniejsze jest to, co jest wewnątrz – podkreśla.

– Nie jesteś inny, po prostu jesteś inaczej postrzegany, a to różnica. To niebezpieczne postrzegać siebie poprzez pryzmat innych. Nie ma ciemnoskórej osoby, która by wyszła z tego schematu bez szwanku – opowiada Michael w 15-minutowym wideo.

Ciągłe tłumaczenia

Niemcy mają więcej związków z Afryką niż może im się wydawać na pierwszy rzut oka. Przeważająca cześć społeczeństwa, która ma biały kolor skory, nie zdaje sobie z tego sprawy. Niemieckimi koloniami były kiedyś Kamerun, Togo i Namibia. Poza tym w obecnym, wielokulturowym społeczeństwie Niemiec jest wiele mieszanych małżeństw. Dla reżysera Jermaina Raffingtona był to bodziec dla stworzenia tego typu projektu, drugi z kolei jest bardziej osobisty – jako syn Niemki i Jamajczyka, który dorastał w Hamburgu i robi karierę w koszykówce, męczyło go ciągłe tłumaczenie „skąd tak właściwie pochodzi”.

Projekt składa się z 10 filmowych portretów. Pięć z nich już jest gotowych. W 15-minutowym wideo przedstawiani są odnoszący sukcesy i sławni Afro-Niemcy, którzy mogą być wzorami dla nastolatków. Są wśród nich piłkarz Jérome Boateng, filmowiec Mo Asumang czy dyrygent Kevin John Edusei.

Projekt Czerń-czerwień-złoto” sfinansowany został przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Medienboard Berlin-Brandenburg oraz inicjatywę „Deutschplus”.

Bettina Kolb/ Rebecca Brasse

Red. odp. Bartosz Dudek