گفتگوى ايران و آمريکا
۱۳۸۶ خرداد ۸, سه‌شنبه
فقط خواستن است که مى تواند برخى از ناممکن‌ها را ممکن گرداند . با اين تجربه بود که سفیران ايران و آمريکا در گفتگوهاى چهار ساعته بغداد شرکت کردند. مدتها بود که از چنين ديدارى سخن رانده می‌شد و هميشه تا آخرين دقايق موانعى در راه آن بوجود می‌آمد. یک بار جرج بوش، رئيس جمهور آمريکا پيش شرط‌هايى را تعيين کرد که تهران آماده پذيرش آن نبود و بعد دوباره آيت‌الله على خامنه‌اى در انجام آن تأمل کرد. و در پايان او بود که چراغ سبز را براي اين ديدار نشان داد.
بعد از تقريباً سى سال انجماد در رابطه سياسى مطالب زيادى بودند که می‌شد درباره آنها گفتگو کرد. اما ملاقات در ”منطقه سبز“ بغداد به اين منظور نبود. موضوع فقط به عراق محدود می‌شد و اينکه چطور می‌توان به توسعه دامنه وحشتناک خشونت در اين کشور پايان داد. توقع زيادى بود اگر کسى فکر می‌کرد که چنين بحثى بدون مقصر دانستن يکديگر می‌توانست جريان يابد. دولت تهران مسئوليت خشونت را به آمريکائيان می‌دهد و خواستار خروج آنان از عراق می‌شود و دولت واشنگتن ايران را متهم به دخالت در درگيرى‌هاى موجود می‌نمايد.
گذشته از اين ”تمرينات اجبارى“ در گفتگو، هر دو طرف توانستند مشخص کنند که در مورد سؤالات مشخص مواضع آنان چندان از يکديگر دور نيست.
ايرانى ها مانندآمريکائيان مى خواهند در عراق و در منطقه ثبات و امنيت برقرار باشد. در مورد پيشرفت اوضاع در عراق توافق نظر زيادى وجود دارد و اين مسئله فقط مربوط به امروز نيست.
براى هر دو طرف سخت است، اين مسئله را بپذيرند که با اين ديدار نه تنها به عراق کمک مى شود بلکه شايد پايه هايى براى روشن سازى و يا حداقل طرح مسائل دوجانبه ديگر ريخته شود. نشانه‌هايى براى رشد چنين روندى در رابطه وجود دارند. ايران پيشنهاد کرده که نوعى کميسيون سه گانه متشکل از آمريکا، ايران و عراق بوجود آيد تا به بحث درباره پرسش‌هاى مطرح شده در مورد عراق ادامه دهد. جرج دبليو بوش، رئيس جمهور آمريکا مشاور خوبىندارد اگر چنين پيشنهادى را رد کند، و دولت تهران موضع پابرجايى نخواهد داشت اگر روى سخن خود نايستد و متکى وزير امور خارجه ايران بخواهد که واشنگتن اول شکست سياستش در عراق را بپذيرد.
اختلاف درباره دستگيرى شهروند ايرانى آمريکايى در تهران و يا دستگيرى پنج ايرانى در عراق از ديگر دلايلى بودند که می‌توانستند مانع انجام اين ملاقات شوند.
با وجود تمام مشکلات ميان دولت هاى تهران و واشنگتن حال مى بايد هر دو کشور از اين موقعيت استفاده کنند و هم‌چنان ناممکن را ممکن گردانند.