گفتگو با حامی وبلاگ نویس ایرانی در پارلمان آلمان

تاببیا روسنر یکی از نمایندگان حزب سبزها در پارلمان آلمان، بوندس‌تاگ است. او حامی فرشته شیرازی، یکی از فعالان کمپین یک میلیون امضا در ایران است. این کمپین برای حمایت از رفع تبعیض‌های غیرقانونی علیه زنان در ایران آغاز شد و فعالان بسیاری در شهرهای مختلف ایران از آن حمایت کردند.

فرشته شیرازی سال ۱۳۹۰ به اتهام "فعالیت تبلیغاتی علیه نظام" و "اتهام نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی" به حبس محکوم شد و ۱۷ ماه را پشت‌ میله‌های زندان آمل سپری کرد. او در دادگاه انقلاب به ۳ سال حبس و هفت سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده بود. فرشته شیرازی با توجه به ماده ۱۸ آئین دادرسی حقوق شهروندی درخواست اعاده‌ دادرسی کرد که درخواست وی پس از ۹ ماه مورد بررسی قرار گفت و حکم دو سال حبس دادگاه عمومی به هشت ماه حبس تعزیری کاهش پیدا کرد و حکم ممنوع الخروجی وی نیز رفع شد.

تابییا روسنر که با برنامه "نمایندگان برای نمایندگان" کمیسیون حقوق بشر بوندس‌تاگ همکاری می‌کند در دوران حبس فرشته شیرازی و پس از آن بارها در گفت‌وگو با مطبوعات و رسانه‌های آلمان از فشار بر فعالان حقوق بشر در ایران انتقاد کرد و توجه افکار عمومی را به نقض حقوق بشر در ایران جلب کرد.

او در گفتگو با دویچه‌وله به پرسش‌هایی در مورد فعالیت‌های خود در شرایطی که روابط آلمان و ایران پس از توافق اتمی وارد مرحله جدیدی شده، پاسخ داده است.

دویچه‌وله: خانم روسنر چرا تصمیم گرفتید از یک وبلاگ نویس ایرانی حمایت کنید و چطور متوجه فعالیت‌های فرشته شیرازی شدید؟

فرشته شیرازی زن شجاعی است که برای حقوق زنان در ایران مبازره می‌کند آنهم در حالیکه می‌داند این کار می‌تواند برای او و خانواد‌ه‌اش خطرناک باشد. تجربه سال‌های گذشته نشان داد که این فعالیت چه هزینه‌هایی برای او دارد. من شهامت چنین انسان‌هایی را تحسین می‌کنم و مایلم که از آن‌ها حمایت کنم.

من هم پیش از آنکه وارد مجلس شوم، خبرنگار بودم. آزادی مطبوعات در سراسر جهان همواره دغدغه ذهنی من بود و به همین دلیل هم در بوندس‌تاگ از من پرسش شد که آیا مایل به همکاری با برنامه "نمایندگان برای نمایندگان" هستم.

این برنامه توسط کمیسیون حقوق بشر بوندس‌تاگ سال ۲۰۰۳ آغاز شده و هدف آن پشتیبانی مشخص هر از یک نمایندگان از یک سیاستمدار تحت تعقیب، یک خبرنگار یا یک فعال حقوق بشر تحت فشار در کشورهای مختلف جهان است. من حامی فرشته شیرازی هستم.

پرونده فرشته شیرازی توسط جامعه بین‌المللی حقوق بشر(IGFM) به بوندس‌تاگ ارائه شد.

کمیسیون حقوق بشر بوندس‌تاگ در چارچوب برنامه "نمایندگان برای نمایندگان" فهرستی شامل حدود ۷۰۰ نام از نمایندگان، فعالان حقوق‌بشر، خبرنگاران و مخالف حکومتی تحت فشار، تحت تعقیب یا زندانی در کشورهای مختلف جهان از آسیا تا آمریکای جنوبی در اختیار دارد. هر یک از نمایندگان بوندس‌تاگ می‌تواند به طور مشخص حمایت یکی از این افراد را برعهده گیرد و وضعیت او را در چارچوب توانایی‌های سیاسی آلمان پیگری کند.

دویچه‌وله: به طور مشخص چه کاری برای فرشته شیرازی انجام می‌دهید و توانایی چه تغییری در وضعیت او را دارید؟

در دوران بازداشت او من چندین بار به سفارت ایران نامه نوشتم که البته فکر می‌کنم نتیجه زیادی نداشت. اما در مصاحبه‌های بسیاری من شرایط او را مطرح کردم و افکار عمومی را از وضعیت او مطلع کردم. احتمال می‌د‌هم که این فعالیت‌ها کمی فشار ایجاد کرد. او پس از ۱۷ ماه حبس از زندان آزاد شد.

دویچه‌وله: حمایت شما از فرشته شیرازی بخشی از فعالیت‌هایتان برای آزادی مطبوعات و حقوق زنان در ایران است. چه اقداماتی در این زمینه انجام داده‌اید؟

من به عنوان سیاستمدار فعال در حوزه رسانه تقریبأ هر روز با مسئله نقض آزادی بیان و آزادی مطبوعات در بسیاری از کشورهای جهان رو به رو هستم. برای من وضعیت خبرنگاران، وبلاگ‌نویسان و کسانی که به خاطر بیان نظر و عقیده خود دچار مشکل شده‌اند، بسیار مهم است.

از آن گذشته باید اضافه کنم که آگاهی سیاسی من بسیار زودهنگام آنهم با آشنایی با حقوق زنان و دختران آغاز شد و این مسئله همواره مشغله ذهنی من بوده است. من وضعیت حقوق بشر را در شماری از کشورهای جهان با دقت دنبال می‌کنم و فعالیتم را بر آن کشورها متمرکز می‌کنم، حتی در سفر به خارج از آلمان هم این مسئله را مورد نظر دارم.

اگر اجازه پیدا کنم که در یک سفر دولتی به عنوان همراه حضور داشته باشم هر بار با خبرنگاران و فعالان حقوق بشر در آن کشور دیدار می‌کنم و اطلاعاتی را که جمع‌آوری کرده‌‌ام در گفتگو با مقامات دولتی مطرح می‌کنم.

دویچه‌وله: پس از توافق اتمی گروه ۵+۱ و ایران به نظر می‌رسد روابط غرب و ایران وارد مرحله جدیدی شده است. شماری از فعالان ایرانی نگران هستند که موضوع حقوق بشر به دلیل افزایش همکاری‌های اقتصادی به حاشیه رانده شود. این نگرانی را چقدر جدی می‌دانید؟

ما همواره این مسئله را تجربه کرده‌ایم که مسئله نقض حقوق بشر به دلیل منافع اقتصادی به حاشیه رانده می‌شود. به عقیده من این نگرانی به‌جاست.

اما من معتقد هستم که آلمان می‌تواند در این مورد ابتکار عمل را در دست گیرد و مسئله نقص حقوق بشر را در تمام دیدارهای خود برای گسترش همکاری‌های اقتصادی مطرح کند و پایبندی به کنوانسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد که تقریبأ تمام کشورها (از جمله ایران) آن را امضا کرده‌اند، به عنوان پیش‌شرط همکاری‌های خود تعیین کند.

دویچه‌وله: آیا برنامه‌ای برای سفر به ایران دارید تا خود بدون واسطه با این کشور آشنا شوید؟

تا کنون متأسفانه فرصت سفر به ایران را نداشته‌ام. اما بسیار مایل هستم که به ایران سفر کنم و به طور مستقیم با فعالان رسانه‌ای و فعالان حقوق بشر دیدار و گفتگو کنم. مسلمأ مایل هستم که با فرشته شیرازی هم شخصأ آشنا شوم. امیدوارم که در آینده نزدیک انجام این سفر ممکن شود.