کشف قدیمی‌ترین تقویم مایاها و رد "پایان دنیا در ۲۰۱۲"
۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۲, جمعه
باستان‌شناسان آمریکایی در خانه‌ای در ویرانه‌های شهر شولتون (Xultun)، از شهرهای مایاها در گواتمالا تقویمی نجومی پیدا کردند که قدیمی‌ترین تقویم کشف‌شده از این دست است.
این تقویم به قرن نهم تعلق داشته و از دیگر تقویم‌های کشف‌شده مایاها صدها سال قدیمی‌تر است.
در این تقویم ۷ هزار سال آینده بر خلاف پیش‌گویی‌هایی از این دست "دسامبر ۲۰۱۲ را پایان دنیا تلقی نمی‌کند."
طبق گزارشی که روز جمعه (۱۱ مه/ ۲۲ اردیبهشت) از سوی تیم تحقیقاتی دانشگاه نیوهامپشایر (New Hampshire) به سرپرستی ویلیام ساتورنو (William Saturno) در مجله علمی ساینس به چاپ رسیده، در سال ۲۰۰۵ در چند کیلومتری شهر شولتون در سان بارتولو (San Bartolo) اولین حکاکی‌ها کشف شد.
اما سرنخ کشف جدید مربوط به سال ۲۰۱۰ می‌شود. در آن زمان خانه‌ای در شهر شولتون پیدا شد که با انبوهی از گیاهان پوشیده شده بود. بیرون آوردن این خانه و دسترسی به حکاکی‌های درون آن تا کنون طول کشیده است.
مایاها به طور معمول سقف ساختمان‌ها را ویران کرده و بر ویرانه ساختمان‌ها بناهای جدیدی می‌ساختند. اما این خانه با دیگر خانه‌ها متفاوت بود. در اصلی خانه را با ماده‌ای پر کرده بودند. باستان‌شناسان هنوز علت این کار را درنیافته‌اند اما گمان بر این است که این کار باعث می‌شد که دست کم نقاشی‌های روی دیوار بیش از ۱۰۰۰ سال باقی مانده و از بین نرود.
تشریح ساختمان کشف‌شده
شبکه خبری "بی بی سی" با استناد به اظهارات باستان‌شنان نوشته است: «۳ دیوار از ۴ دیوار و همچنین سقف ساختمان وضعیت خوبی دارد.»
در تصاویر برداشته‌شده از این ساختمان دیوارهایی دیده می‌شود به پهنای ۲ و ارتفاع ۳ متر. بخش عمده کف ساختمان را نیز سکوهای سنگی پوشانده است.
بر دیوار شرقی تصاویر چند انسان در حالت نشسته در اندازه‌های طبیعی با جامه‌هایی سیاه و سرهایی مزین را می‌توان دید که همه آنها به سوی دیوار شمالی نگاه می‌کنند. بر دیوار شمالی شخصی دیده می‌شود که مزین‌تر است و حکاکی آن نیز پیچیده‌تر از دو نفر اول است.
این شخص ابزار حکاکی به دست دارد که متوجه تصویر پیچیده دیگری است که ویلیام ساتورنو، سرپرست این تیم تحقیقاتی تصور می‌کند، این تصویر باید پادشاه شولتون و یکی از خدایان مایاها باشد.
بر دیوارهای درونی ساختمان همراه با این تصاویر می‌توان نقوش، فهرست‌های نجومی و لوح‌های دیگری را دید.
ویلیام ساتورنو، باستان‌شناس دانشگاه بوستون آمریکا معتقد است که این تقویم‌های نجومی شامل تقویم ۲۶۰ روزه مراسم آیینی، تقویم خورشیدی ۳۶۵ روزه و همچنین یک دوره سالانه ۵۸۰ روزه متعلق به سیاره ونوس و یک دوره ۷۸۰ روزه متعلق به سیاره مریخ و تقویم‌هایی متعلق به مراحل مختلف کره ماه می‌شود.
«نشانی از اینکه ۲۰۱۲ پایان دنیا است دیده نمی‌شود»
ساختمان مکشوف در شهر شولتون نخستین مکانی است که با در بر داشتن تمامی محاسبات چرخه‌های شناخته‌شده مایاها تقویمی ارائه می‌دهد که ۷ هزار سال آینده در آن گنجانده شده است. در حقیقت چرخه‌های کشف شده شامل ۲ و نیم میلیون روز می‌شود.
تقویم جدید بر این "برداشت که دنیا در ۲۰۱۲ پایان می‌یابد خط بطلان می‌کشد" و حاکی از آن است که دنیا بعد از سال ۲۰۱۲ نیز به هستی خود ادامه خواهد داد.
ساتورنو در این باره گفته است: «مایاهای قدیم پیش‌بینی می‌کردند که جهان در ۷ هزار سال آینده نیز تداوم خواهد داشت.»
قرار است یافته‌های جدید در ماه ژوئن در مجله "نشنال جئوگرافیک" منتشر شود.