کردها علیه کردها؟
۱۳۸۷ دی ۱۱, چهارشنبه
در مقاله‌ای که در روز سه‌شنبه ۳۰ دسامبر با عنوان "کردها علیه کردها" در "فرانکفورتر روندشاو" منتشر شده، از قول سخنگوی کنگره‌ی ملی کردستان آمده است که حزب کارگران کردستان (پ ک ک) نسبت به خطر حمله‌ی نیروهای ارتش ترکیه به همراهی نیروهای دو حزب کرد مستقر در شمال عراق، "اتحادیه‌ی میهنی کردستان" و "حزب دمکرات کردستان عراق"، هشدار داده است.
به گفته‌ی سخنگوی کنگره‌ی ملی کردستان مذاکراتی پشت درهای بسته در این باره انجام گرفته و احتمال دارد که توافق‌هایی در این مورد شده باشد.
دولت کرد منطقه‌ی خودمختار شمال عراق از دو حزب "اتحادیه‌ی میهنی کردستان" و "حزب دمکرات کردستان عراق" تشکیل شده است. در این میان حزب کارگران کردستان بخشی از شمال عراق را در ناحیه‌ی کوههای قندیل در کنترل خود دارد.
به گفته‌ی سخنگوی کنگره‌ی ملی کردستان توافق‌هایی نیز با آمریکا در مورد حمله‌ی مشترک ترکیه و دو حزب کرد علیه حزب کارگران کردستان شده است. این سخنگو به این اشاره کرد که آمریکا خواستار آن است که ترکیه نقش قدرت ناظم را در منطقه‌ی خاورمیانه ایفا کند.
کنگره‌ی ملی کردستان در آغاز متشکل از نمایندگان همه‌ی احزاب کرد بود. اما اکنون کردهای نزدیک به حزب کارگران کردستان اکثریت اعضای این کنگره را تشکیل می‌دهند.
ادامه‌ی حمله‌های ترکیه به پایگاههای پ ک ک
دولت ترکیه در ماه دسامبر نیز همچون چند ماه اخیر به پایگاههای احتمالی حزب کارگران کردستان در شمال عراق حمله کرد. مقامات ترکیه اعلام کردند که در جریان این حمله‌ها خسارت‌های فراوانی به نیروهای این حزب وارد آورده‌اند. اما ناظران سیاسی این ادعای دولت ترکیه را نادرست می‌خوانند.
شاهو حسینی، نماینده‌ی حزب دمکرات کردستان ایران در خارج از کشور، در این باره گفت که شمار تلفاتی که ترکیه اعلام کرده، درست نیست، «چون در آن منطقه‌ی کوهستانی سنگرهای مستحکم درست شده و نیروهای پ ک ک در این سنگرها هستند و تلفاتی به آن صورت به نیروهای رزمی پ ک ک وارد نشده است. ولی تلفات زیادی به روستانشینان این منطقه، که در کردستان عراق و منطقه حکومت اقلیمی عراق ساکن هستند، وارد شده است تا حدی که ناچار شده‌اند روستاهایشان را تخلیه کنند و به شهرهای اطراف پناهنده شوند.»
دولت ترکیه همچنین اعلام کرد که بسیاری از اعضای حزب کارگران کردستان صفوف آن را پس از صدمه‌هایی که دیده‌اند، ترک کرده‌اند. شاهو حسینی این ادعا را نیز نادرست خواند و گفت: «ممکن است که اعضای پ ک ک در مواردی برای مبارزه در مناطق دیگر تغییر موضع داده باشند.»
حمله‌ی ایران به منطقه‌ی خودمختار کردستان عراق
ایران نیز دست به بمباران این منطقه زده است تا با نیروهای سازمان پژاک، که شاخه‌ی کردستان ایران حزب کارگران کردستان است، مقابله کند
. از پیش از سرنگونی رژیم صدام حسین، پیمانی استراتژیک میان ایران، ترکیه، عراق و سوریه در زمینه‌ی برخورد با کردها وجود داشت. پس از پایان دوره‌ی حکومت صدام و ایجاد منطقه‌ی خودمختار کردها در شمال عراق، این پیمان همچنان میان ایران، ترکیه و سوریه باقی ماند.
شاهو حسینی در این باره می‌گوید: «مسئله این است که ترکیه و ایران وجود حکومت اقلیمی کردستان عراق را به عنوان بدعتی می‌دانند که شاید فردا در کشور خودشان نیز درست شود. در نتیجه به هر وسیله‌ای متوسل می‌شوند تا آزمایشی که در کردستان عراق انجام گرفته، موفق نشود. می‌بینیم که تا امروز نه ایران و نه ترکیه رسما اعتراف به وجود حکومت اقلیم کردستان نکرده‌اند. در حالی که از طرف دیگر برای انجام خواستشان و برای سرکوب کردهای مناطق دیگر به آنها روی می‌آورند، اما نه به عنوان حکومت اقلیم کردستان، بلکه به عنوان دو حزب اتحادیه‌ی میهنی و حزب دمکرات کردستان عراق.»
توافق دولتها بر سر رفتار با کردها
دولت عراق از وجود نیروهای مسلحی که از خاک عراق به ترکیه حمله می‌کنند ناراضی است. نوری مالکی، نخست وزیر عراق، هفته‌ی گذشته به هنگام دیدار خود از ترکیه گفت: «ما نباید به سازمانهای تروریستی، بخصوص به حزب کارگران کردستان، اجازه دهیم که به روابط ما آسیب برسانند.» وی افزود که عراق و ترکیه خواستار تقویت روابط خود هستند. نخست وزیر ترکیه، رجب طیب اردوغان، نیز پس از دیدار با همتای عراقی خود گفت که به هنگام خلع سلاح حزب کارگران کردستان عراق دخالتی نخواهد کرد.
جلال طالبانی، رییس جمهور عراق که خود کرد است، نیز گفت: «ما کردهای عراق به افراد مسلح از هر گروه کردی هم که باشند، اجازه نخواهیم داد که از خاک ما استفاده کرده و موجب اختلال در روابط ما با ترکیه و ایران شوند.»
طالبانی افزود که البته بهترین راه حل را راه حل سیاسی و مذاکره می‌داند.
مدتهاست بحث در این باره در جریان است که حزب کارگران کردستان با حکومت ترکیه بر سر میز مذاکره بنشیند تا مسئله از حالت نظامی خارج شود. ترکیه خواستار آن است که پیش از هر گونه مذاکره‌ای حزب کارگران کردستان خلع سلاح شود و مسئولان آن به حکومت تحویل داده شوند. در نتیجه به نظر نمی‌رسد که در حال حاضر حزب کارگران کردستان در فکر بر زمین نهادن اسلحه خود باشد.