پانزدهم آوريل روز تولد لئوناردو داوينچى را گرامى ميداريم!

عتهاى شنى و آبى را طراحى نمود، به حل مشكلات ساعتهاى وزنه اى پرداخت و با نوآوريهاى خود در زمينه ساخت پيچها و چرخ دنده ها مكانيك ساعتهاى نوسانى و چرخ دنده اى را تكميل كرد. ما اينبار شما را به سفرى كوتاه در زندگى لئوناردو داوينچى، نابغه و هنرمند معروف ايتاليائى ميبريم.

لئوناردو داوينچى در پانزدهم آوريل سال ۱۴۵۲ در روستاى محقرى بنام Anchiano در نزديكى شهر كوچك Vinci به دنيا آمد. پدر او Ser Piero يك محضردار موفق و مادرش Caterina يك دهقان زاده بود. لئوناردو به عنوان فرزند نامشروع خانواده اجازه كارآموزى يا بهره بردن از آموزش عالى را نيافت. او، تنها چند سال به مدرسه رفت و به زحمت خواندن و نوشتن و حساب كردن را آموخت. بزرگترين معلمش در دوره كودكى، عمويش فرانچسكو بود كه علاقه بسيار به طبيعت و حيوانات را در او برانگيخت. لئوناردوى جوان لاشه انواع و اقسام جانوران از مارمولك، ملخ، زنجره و شب پره گرفته تا مار و خفاش را در اتاق خود جمع آورى ميكرد و علاقه او به مطالعه اين جانوران تا حدى بود كه، حتى بوى آزار دهنده اجساد آنها، موجب ناراحتى او نبود. بزودى طراحيها و نقاشيهاى دقيق او از طبيعت، نبوغش را بر پدرش آشكار ساختند.

طى سفرى به شهر فلورنس، سر پييرو، آموزش پسرش را به دست يكى از استادان نقاشى و مجسمه سازى آنزمان يعنى Verrocchio سپرد. به اين ترتيب، او در طول ۱۲ سال نه تنها طراحى، نقاشى و رنگ آميزى را ياد گرفت، بلكه همچنين تئورى علوم رياضيات و مثلثات و آناتومى را آموخت. اما بخاطر عدم شناختش به زبان لاتين و ادبيات فلسفى، هرگز به مجامع بزرگان راه نيافت.

دوره زندگى لئوناردو به عنوان يك نقاش، بسيار درخشان بود، اگر چه او، تنها تصاوير اندكى را به پايان رساند. اغلب، علاقه او به انجام آزمايشهاى علمى، وقتى براى كارهاى ديگر برايش باقى نميگذاشت.

لئوناردو داوينچى، يكى از نخستين هنرمندانى بود كه، به تشريح اجساد انسانى پرداخت و بر همين اساس، نتايج بررسيهاى خود را به تصوير درآورد. در آنزمان مطالعات در زمينه علم آناتومى يا آنطور كه داوينچى آنرا ميناميد "Notomia" بخاطر محدوديتهاى قانونى بسيار، امرى كاملآ دشوار بود. شمار اجسادى كه هر پژوهشگر براى بررسيهاى خود دريافت ميكرد، اندك بود. بويژه، مقامات كليسائى، تشريح اجساد انسانى را شديدآ محكوم ميكردند. گفته ميشود، در سال ۱۵۱۵ كه به دستور پاپ، تشريح اجساد ممنوع بود، لئوناردو، آناتومى ۳۰ جسد مونث و مذكر را در سنين مختلف، مورد بررسى قرار داد.

براى بهبود كار تصوير بردارى از جزئيات، لئوناردو، يك تكنيك ويژه طراحى را تكامل بخشيد، كه از طريق آن قادر بود، هر بخش، هر ارگان، هر استخوان و هر ماهيچه اى را از زاويه هاى مختلف ديد نظاره گر، به شيوه اى كامل به تصوير كشد. در چارچوب كارهاى پژوهشى او، ۲۰۰ صفحه تصاوير كامل آناتومى پيكر انسانى با تمامى جزئيات پر دقت آن بوجود آمدند، كه تا اواخر قرن هجدهم ميلادى همتائى نداشتند.

داوينچى از جمله خلاقترين و نابغه ترين اعضاى جامعه بشريت بود اما، نفوذ او بر پيشرفت علم و تكنيك در واقع بسيار اندك است. او تلاشى نكرد تا، شناختها و اختراعات خود را منتشر ساخته و در اختيار نسلهاى بعدى قرار دهد. زمانيكه چشم از جهان فروبست، يادداشتها و طرحهاى بيشمارش كلآ به تملك يكى از شاگردان محبوب او در آمدند. با گذشت زمان، نگاشته هاى داوينچى پراكنده شده، جزئى از كتابخانه هاى خصوصى و كلكسيونهاى شخصى بزرگان گشتند و از نظرها ناپديد گرديدند.

نگين كروئى