پاسخ ایران به بسته پیشنهادی غرب
۱۳۸۷ مرداد ۱۶, چهارشنبه
روزنامه ”لوکزامبورگر ورت“، چاپ لوکزامبورگ در رابطه با تاکتیک اتلاف وقت، به ایران هشدار داده است:
«ایران دوباره در مشاجره اتمى وقت‌کشى مى‌کند. رهبران مذهبى ایران شامه خوبى براى سیاست جهانى دارند. تحلیلگران این کشور به رهبران خود مى‌گویند که غرب فاقد استراتژى واقعى در مقابل ایران به مثابه یک قدرت اتمى است. رژیم تمامیت‌خواه ایران از ضعف سازمان ملل و عدم قاطعیت آمریکا و اتحادیه اروپا پس از شکست عراق بی‌شرمانه سوء استفاده مى‌کند. ایران اتمى مغرورتر و خطرناک‌تر از گذشته، و بیش از پیش غیرقابل پیش‌بینى خواهد بود. موفاز، معاون نخست وزیر اسرائیل هشدار داد که ایران مى‌تواند در سال ۲۰۱۰ صاحب بمب اتمى شود. البته ایران این ادعا را رد مى‌کند. اما در این میان باید به چه کسى باور داشت؟ آیا در صورت تردید نباید به اسرائیل به عنوان کشورى با دمکراسى ریشه‌دار اعتماد داشت؟ مهلت زمانى در بازى اتمى که در اصل نمى‌باید آن را بازى پنداشت، هر چه بیشتر به پایان خود نزدیک مى‌شود. غرب مجاز نیست که بیش از این نقش ناظرى بى‌عمل را ایفا کند. در سازمان ملل باید سریعاً اتحادى استوار به همراه روسیه و چین در مقابل ایران اتمى شکل گیرد. اتحادى که از وجود بمب اتمى در کشورى مذهبى سودى نبرد. با تعیین مهلت، تحریم و اعمال فشار از سوى آمریکا و اروپا باید به کار ادامه داد، زیرا کسى دیگر در تهران به نامه‌نگارى دیپلماتیک اعتنایى ندارد.»
روزنامه آلمانى ”فرانکفورتر روندشاو“ درباره واکنش ایران نسبت به پیشنهادات گروه به ۱ + ۵ مى‌نویسد:
« در روز سه شنبه دولت ایران سرانجام به پیشنهادات اخیر کشورهاى آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، انگلستان و آلمان پیرامون تعلیق برنامه اتمى خود پاسخ گفت. اما در نامه‌اى که تهران به خاویر سولانا، مسئول امورخارجه اتحادیه اروپا فرستاده، بار دیگر از پرداختن به موضوع اصلى سرباز زده است. همانند آخرین مذاکرات در ۱۹ ژوئیه امسال، ایران این بار نیز هیچ توجه‌اى به پیشنهادات پنج عضو دائمى شوراى امنیت و آلمان نداشته است. گروه ۱+۵ در ژنو پس از شش ساعت گفت‌وگوهاى بى‌حاصل با سعید جلیلى، نماینده ایران، به‌طور ضرب‌الاجلى خواست که تهران در فاصله دو هفته، پاسخى منفى و یا مثبت به پیشنهادات دهد. اما این مهلت نیز در هفته گذشته به پایان رسید. با توجه به موضع سرسختانه ایران در مشاجره اتمى گروه ۱+۵ درصدد است که در ماه آینده (سپتامبر) شوراى امنیت سازمان ملل را وادار کند که تحریم‌هاى جدیدى را علیه ایران مقرر کند.»
مفسر روزنامه آلمانى ”فاینانشال تایمز دویچلند“ ممعتقد است که ایران از صبوری دیپلمات‌ها سواستفاده می‌کند:
«ایران جامعه بین‌المللى را معطل کرده است. تهران باید توضیح دهد که آیا آمادگى براى تعلیق فعالیت‌هاى اتمى خود را دارد تا که به دنبال آن بتوان در مورد پیشنهاد جامعه جهانى در زمینه همکارى با ایران به مذاکره پرداخت. دولت ایران ادعا مى‌کند که برنامه اتمى‌اش تنها به منظور تولید برق است، اما همزمان هرگونه کنترل بین‌المللى را رد مى‌کند. در هفته‌هاى گذشته گروه شش کشور مجدداً بسته مشوقى را به تهران عرضه کردند. این بسته از یکسو شامل پشتیبانى از برنامه اتمى صلح‌آمیز در ایران است و از سوى دیگر در برگیرنده همکارى‌هاى سیاسى و ضمانت‌هاى امنیتى. به عنوان پیش‌شرط،، گروه شش کشور خواستار آنند که ایران فعالیت‌هاى اتمى خود را به حالت تعلیق در آورد. در مقابل و همزمان، گروه شش کشور کار بر روى تحریم‌هاى جدید را متوقف خواهند ساخت. تاکتیک اتلاف وقت از سوى ایران، آشکارا سبب بى‌صبرى دیپلمات‌ها شده است.»
روزنامه ”تاگس تسایتونگ“، چاپ آلمان درباره پاسخ ایران به جامعه بین‌المللى در مورد اختلافات اتمى مى‌نویسد:
«ایران در پایان مهلت مقرر شده از سوى آمریکا و انگلستان از خود واکنش نشان داد و در رابطه با اختلافات اتمی، در روز سه‌شنبه نامه‌اى به قدرت‌هاى داراى حق وتو در سازمان ملل ارسال کرد. بنا به اظهارات مقامات عالی‌رتبه دولتى در تهران، در این نامه هیچ اشاره‌اى به بسته پیشنهادى اخیر نشده است. از آنجایی که شوراى امنیت، تعلیق غنى سازى اروانیوم را به عنوان پیش‌شرط قرار داده، بدین ترتیب تحریم‌هاى جدیدى از سوى شوراى امنیت سازمان ملل در انتظار ایران خواهند بود. این سوء‌ظن وجود دارد که ایران خواهان دستیابى به تسلیحات اتمى است، گرچه دولت ایران به کرات این ادعا را رد کرده است. در صورتی که ایران واکنشى مثبت به بسته پیشنهادى ندهد، آمریکا و انگلستان ایران را تهدید به تحریم‌هاى جدیدى کرده‌اند. علاوه براین، آمریکا هیچ‌گاه وقوع یک حمله نظامى را در این مشاجرات غیرممکن نداسته است.»