1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

وزیر محیط زیست آلمان در کنفرانس بین‌المللی بالی

۱۳۸۶ آذر ۲۰, سه‌شنبه

وزیران محیط زیست بیش از ۱۳۰ کشور از ۱۲ دسامبر ریاست مذاکرات در کنفرانس بین‌المللی آب و هوا در بالی را برعهده خواهند گرفت. آنان قرار است آن کاری را به فرجام برسانند که هیئت‌های نمایندگی بیش از ده روز تدارکش را دیده‌اند.

https://p.dw.com/p/CaNH
زیگمار گابریل، وزیر محیط زیست آلمان
زیگمار گابریل، وزیر محیط زیست آلمانعکس: picture-alliance / dpa

هدف از این کنفرانس تنظیم یک توافقنامه‌ی جدید بجای سند کیوتو است که ده سال پیش منعقد شد. بدین منظور روز سه‌شنبه زیگمار گابریل، وزیر محیط زیست آلمان وارد بالی شد.

حتا وزیران نیز باید زیر آفتاب پرحرارت بالی عرق بریزند. زیگمار گابریل، وزیر محیط زیست آلمان نیز همانند هزاران نفر اعضای هیئت‌های نمایندگی کشورها و نیز جمع کثیری از خبرنگاران خشنود خواهد بود که هرچند گاه یکبار نسیم خنکی بر وی بوزد. ولی واقعیت اینجاست که روزهای داغ هنوز در پیش است و این ربطی به هوای گرم بیرونی ندارد. در تالارهای کنفرانس، که هوای مطبوع و خنکی در آنها در جریان است، باید در فضایی داغ دست و پنجه نرم کرد تا کنفرانس بالی به فرجامی موفقیت آمیز دست یابد.

وزیر محیط زیست آلمان، زیگمار گابریل به خبرنگار دویچه وله می‌گوید:

«اگر بخواهیم در پایان به یک نتیجه‌ی عقلانی دست یابیم، آنگاه برخی هیئت‌های نمایندگی باید با صراحت بیشتری سخن بگویند. برای ما هنوز مشخص نیست که مواضع اروپا یک به یک وارد سند بشود یا خیر. ولی اگر ما با موضعی ضعیف وارد مذاکرات شویم، آنگاه به جای زیادی نخواهیم رسید."

زیگمار گابریل به یک پیشنهاد عربستان سعودی اشاره دارد، مبتنی بر اینکه باید به گفت‌وگوها ادامه داد. ولی آقای گابریل معتقد است که به قدر کافی حرف زده شده است و خوش‌بینی‌ای که در راهروهای کنفرانس از این سو و آنسو شنیده می‌‌شود، نباید چشم‌ها را کور کند. به باور او، تجربه نشان داده است که این خوش‌بینی می‌تواند خیلی سریع به عکس خود بدل گردد و می‌گوید:

«اختلاف‌نظرها به مسائلی می‌پردازند همانند میزان کاهش گازهای آلاینده از سوی کشورهای صنعتی و اینکه این میزان این کاهش در مورد کشورهای درحال رشد چگونه خواهد بود و نیز موضوع انتقال فن‌آوری و تأمین مالی آن. اینها همه مسائلی هستند که مورد مشاجره‌اند.»

با این حال اروپایی‌ها با مواضعی روشن وارد مذاکرات خواهند شد. آنها از هم‌اکنون یک کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای میان ۲۵ تا ۴۰ درصد تا سال ۲۰۲۰ میلادی را برای کشورهای صنعتی در نظر گرفته‌اند. ایالات متحده‌ی آمریکا و برخی دیگر کشورها مخالف آن هستند که در مرحله‌ی کنونی درصد کاهش تعیین شود. از این رو گابریل می‌گوید:

«مهم این است که تعیین این هدف‌ها الزام‌آور باشد. تعیین‌کننده این است که نباید ابهامی وجود داشته باشد که ما به کدام سو جهتگیری می‌کنیم. برای جهان ما مهم است که وقتی ما از بالی به خانه‌هایمان بازمی‌گردیم، نگوییم: خب، قرار گذاشتیم به مذاکراتمان ادامه دهیم. این خیلی ناچیز است. بلکه من اعتقاد دارم که باید در پایان بتوانیم بگوییم که اهداف مذاکرات آتی کدام‌هاست و در کدام‌ ساختارها می‌خواهیم به اهداف خود تحقق ببخشیم.»

هنریک بومه / داود خدابخش

پرش از قسمت در همین زمینه