نمايشگاه سبيت
۱۳۸۴ اسفند ۲۱, یکشنبه
دو گزارش از نمايشگاه "سه‌بيت"
(فقط فايل صوتى)
* * * *
سِـبيت CBIT بزرگترين نمايشگاه كامپيوتِر در جهان
اسكندر آبادی
در حالی كه تلفن‌های همراه به كامپيوتِرهای تمام عياری تبديل شده‌اند، هر سال در نمايشگاه هانووِر كامپيوتِرهايی را می‌توان ديد كه تقريباً به اندازه‌ی يك تلفن همراه كوچك و سبك شده‌اند. در بيستمين سالگرد برگزاری بزرگترين نمايشگاه داده پردازی جهان، امسال بيش از ۲۶۰ هزار نمايشگر از ۷۰ كشور شركت دارند كه انتظار می‌رود شاهد ديدار ۵۰۰ هزار علاقه‌مند از كالاها و كشف‌های تازه باشند. هرچند همه ساله هزاران هزار كارشناس از سراسر جهان برای تبادل نظر و تماشای اختراعات و كشفيات تازه به‌هانووِر سفر می‌كنند، اما آنچه اين نمايشگاه را هر سال گسترده تر و برجسته تر ساخته، توجهِ طراحان و سازندگان كامپيوتر به كاربران علاقه‌مندان عادی است. آسان‌سازی كار با كامپيوتِر از اصل‌هايی است كه در سرلوحه‌ی كارِ نمايشگران هانووِر قرار داشته است.
پيشينه‌ی نمايشگاه كامپيوتِر در اصل به سال ۱۹۵۰ يعنی ۵۶ سال پيش بازمی‌گردد. از آن سال تا سال ۱۹۸۶، نمايشگاه صنايع اداری و دفتری در‌هانووِر برگزار می‌شد كه هم از لحاظِ فنی و هم از نظرِ طرزِ برگزاری می‌توان آن را پيش‌نمايشگاهِ كامپيوتِر شمرد. هاينس نيكسدورف Heinz Nixdorf صنعتگر و مبتكرِ سرشناس آلمانی در كارِ كامپيوتِر، در سال ۱۹۶۵ در محل همين نمايشگاه، نخستين كامپيوتِر خود به نام ماشين حساب خودكار، مدِلِ ۸۲۰ را به نمايش گذاشت. در سال ۱۹۷۰ تالارِ عظيمی به محل نمايشگاهِ هانووِر اضافه شد، به طوری كه اين محل، در كتابِ برترينها و رِكوردشكن‌ها به عنوان بزرگترين مكانِ نمايشگاه‌های جهان، ثبت گرديد. تالارِ نامبرده سه طبقه است و تنها يك طبقه‌ی آن، بيش از ۷۰ هزار مترِ مربع مساحت دارد. در سطح فوقانی اين تالار، ۷۵۰ خانه‌ی پيش‌ساخته قرار دارد كه در آنها از مهمانان ويژه و ديداركنندگان نمايشگاه‌ها، پذيرايی می‌شود.
نكته‌ی جالب اين كه تالارِ نامبرده را CBIT ناميدند كه علامت اختصاری عبارت آلمانیِ مركزِ صنايعِ دفتری و فنی است. در سال ۱۹۷۰ هنوز كسی نمی‌دانست كه روزی همگان Cbit را با BIT يعنی واحد اندازه گيری داده‌های كامپيوتِری مربوط خواهند شمرد. باری. همانطور كه پيشتر آمد، در سال ۱۹۸۶ نمايشگاهِ صنايع اداری و دفتری، به نمايشگاه داده پردازی تبديل شد و با وجود مخالفت بسياری از سياستمداران و دست اندركاران اداری هانووِر، داده رسانی را هم به آن افزودند. از آن سال به بعد، هم شركتِ نمايشگران و هم تعداد ديداركنندگان سير سعودی داشته است. حتی در سال ۱۹۸۷ كه از دو روز پيش ز برگزاريِ نمايشگاه شهر‌هانووِر را يك متر برف پوشانده بود، بيش از ۴۰۰ هزار نفر از اين نمايشگاه ديدار كردند.
امسال اگرچه در نمايشگاه هانووِر كشفياتِ افسانه‌وار و اختراعات عجيب، عرضه نشده، ولی بسياری از دستگاه‌هايی كه جنبه‌ی نمونه‌ای داشته‌اند، به بازار عرضه شده‌اند. برای نمونه، شركتهای تلفن، دستگاه‌هايی عرضه كرده‌اند كه در عين حال كه نقشِ تلفن ثابت خانه و تلفنِ همراه را بازی می‌كنند، كاربر را قادر می‌سازند كه بدون اتصال به كامپيوتِر، به اصطلاح، گشتی در اينتِرنِت بزند. افزون بر اين دستگاه‌های نامبرده دارای گيرنده‌های راديو و تلويزيون هم هستند به طوری كه شخص چندين دستگاه را يكجا در يك دستگاه دارد. بهره گيری از اين دستگاه‌ها كه در امريكا و سوئد به بازار آمده‌اند، در آلمان هنوز با مانع‌های اداری روبرو است.
منتقدان اين گونه دستگاه‌های كوچك، شك دارند كه كسی به راستی يك فيلم دو سه ساعته را از روی صفحه‌ی نمايشگر تلفنِ همراه خود تماشا كند. حتی بازيهای جامِ جهانی كه نگاهِ صاحبانِ صنايع را به اين نوع تكنيك‌ها متوجه ساخته، بعيد است به خريد ميليونها دستگاه از نوعی كه آمد بيانجامد. و اما برای كسانی كه می‌خواهند با كيفيتی بهتر از پرده‌ی سينما، فيلمهای تلويزيونی را در خانه ببينند، تكنيك جديدِ high digital TV در نمايشگاه جلوه‌گری می‌كند. هرچند هنوز برنامه‌های معدودی با اين كيفيت و توسط فرستنده‌های انگشت شماری پخش می‌شوند، ولی عرضه كنندگان اين كالا، به اين تكنيك اميد اقتصادی بسياری بسته‌اند.
از تازه‌های جالب ديگرِ نمايشگاه هانووِر، يكی هم تلاش بسيار برای ايجادِ رسانه‌های بيسيم است. مسئول شركتِ IBM در روز گشايش نمايشگاه وعده داد كه تا پايان سال ۲۰۱۵ كامپيوتِرها حد اكثر به يك سيم ارتباطی كه همانا سيم برق باشد نياز خواهند داشت و بقيه‌ی كارها بيسيم انجام پذيرند.
از تازه‌های نمايشگاه سر انجام بايد به ديسكهايی اشاره كنيم كه شركتهای سونی و فيليپس امسال با خود به ارمغان آورده‌اند. حتماً می‌دانيد با جانشينی سی دی توسط دی وی دی، می‌شود به جای ۷۰۰ مِگابايت يا ۸۰ دقيقه موسيقی با كيفيت خوب، ۴ گيگابايت يا ۸ ساعت موسيقی با كيفيت عالی روی يك ديسك ضبط كرد. حالا دو شركت بزرگِ يادشده ديسكهايی به بازار می‌دهند كه تا ده برابر يك دی وی دی می‌شود مطلب يا موسيقی روی آن ضبط كرد. چيزی نخواهد گذشت كه همانطور كه سی‌دی جای نوار كاسِت را گرفت اين ديسك‌ها هم جای ديسك‌های فعلی را بگيرند. و اّما حضور ايران در نمايشگاهِ سِـبيت به چه صورت بوده است؟
چهارده شركت ايرانی در يك حجره‌ی بزرگ در نمايشگاه شركت كرده‌اند كه همه نرم افزاری‌اند. بيشتر اين شركتها از بخشِ خصوصی‌اند و با هزينه‌ی كامل خود به آلمان آمده‌اند. نرم افزارهایِ اين شركتها تقريباً همه برای استفاده‌هايِ تخصصی و حرفه‌ی برنامه ريزی شده‌اند و آگاهی به كاربرهای عمومی ندارند. انبارداری و تنظيمِ زمانها و قرارها، نمونه‌هايی هستند كه شركتهای ايرانی حقيقتاً توانسته اند توسط آنها دستی در بازار جهانی داشته باشند. اما همانگونه كه پيشتر يكی از مسئولان غرفه‌های ايرانی به همكارِ ما مريم انصاری در يك گفتگو بيان كرده بود، نبايد انتظار داشت كه ايرانی‌ها بتوانند كارِ بزرگ و سودآوری به لطف نمايشگاهِ هانووِر انجام دهند. شركت ايران در اين نمايشگاه بيشتر جنبه‌ی نمادين دارد و شركتهای مربوط را تنها با بازار جهانی آشناتر خواهد كرد.