نسل جديد لنزهاى طبى
۱۳۸۴ دی ۱۰, شنبه
در ساعت چشم حل مى‌شود. اين لنزها يكبار مصرف و روزانه هستند.“
يكى از مراكز پيشرفته مهندسى پزشكى دنيا در سنگاپور واقع شده است. پيش بينى مى‌شود اين مركز كه هم اكنون بيش از ۲۰۰۰ پژوهشگر از سراسر دنيا در آن مشغول به كار هستند طى ده سال آينده تبديل به بزرگترين و مجهزترين مركز تحقيقاتى دنيا شود.
يكى از بخشهاى فعال اين مركز تحقيقاتى بخش نانوتكنولوژى و مهندسى زيست شناسى است كه در حال حاضر صد و پنجاه پژوهشگر و متخصص در آن مشغول به كار هستند. يكى از پروژه‌هاى جديد اين مركز تحقيق بر روى نحوه مصرف و ميزان تأثير داروهاست. دكتر ”ادوين چو“ در مورد كار جديد اين گروه كه تحقيق بر روى بيماريهاى چشمى است چنين مى‌گويد:
”ما تكنولوژى جديدى براى ساخت لنزهاى چشمى طراحى كرده‌ايم كه با كمك آن مى‌توانيم به جاى مواد اوليه براى ساخت لنزها از داروهاى مخصوص بيمارى‌هاى چشمى استفاده كنيم. محلول‌هاى دارويى مورد نظر با استفاده از تابش اشعه مادون قرمز تبديل به ساختمان پلى‌مرازى خاصى مى‌شوند و دارو ساختمان نيمه جامدى پيدا مى‌كند كه مى‌توان آن را به فرم لنزهاى چشمى تبديل كرد. تركيب دارويى كه به صورت لنز داخل چشم قرار مى‌گيرد در مدت چند ساعت چشم حل مى‌شود. اين لنزها يكبار مصرف و روزانه هستند.“
داروهايى كه به طور معمول براى بيماريهاى چشمى تجويز می‌شوند به صورت قطره‌هاى چشمى هستند. چند قطره دارو بايد داخل چشم ريخته شود، اما معمولأ با هر بار مصرف بخش قابل توجهى از آن از چشم بيرون مى‌ريزد. بدين ترتيب دوز يا همان مقدار مورد نياز دارو كه براى درمان بيمارى لازم است وارد چشم نمى‌شود و اين مسئله درمان بيماريهاى چشمى را طولانى مى‌كند.
اين ايده كه مى‌توان با استفاده از لنزهاى چشمى دارو را وارد چشم كرد ايده جديدى نيست. در روشى كه تا كنون استفاده مى‌شد لنزهاى چشمى نرم را در محلول دارويى قرار می‌دادند بدين ترتيب دارو جذب لنز و سپس وارد چشم مى‌شد. اما اين لنزهاى معمولى تنها مقدار كمى دارو را به خود جذب مى‌كنند و گذشته آن مشخص نيست كه هر بار چه مقدار دارو بدين ترتيب وارد چشم شده است.
اما در تكنولوژى جديد مقدار داروى به كار رفته در ساختمان لنز كاملأ مشخص و بر اساس نياز دارويى بيمار تنظيم مى‌شود. زمانى كه لنز به طور كامل حل مى‌شود بيمار دقيقأ ميزان مورد نياز دارو را دريافت كرده است.
لنزهاى يك بار مصرف ساخت اين آزمايشگاه بر اساس درخواست مصرف كننده سخت يا نرم ساخته مى‌شوند. آزمايش‌هايى كه تا كنون روى خوكچه‌هاى هندى صورت گرفته است موفقيت آميز بودن اين پروژه را به اثبات رسانده است.
دكتر چو درباره موفقيت اين پروژه مى افزايد:
”ما تا كنون درخواست‌هاى مختلفى از شركتهاى بزرگ داروسازى دنيا دريافت كرده‌ايم كه مايل هستند از اين تكنولوژى در ساخت داروهاى خود استفاده كنند. براى مثال يكى از جالبترين اين درخواست‌ها مربوط می‌شود به درخواست ساخت لنزهاى حساس كه بتوان از آنها به عنوان سنسور استفاده كرد. يكى از شركتهاى بزرگ دارويى كه توليدكننده داروهاى ديابتى است، خواستار آن است كه با استفاده از اين تكنولوژى لنزهاى حساسى ساخته شود كه پس قرار گرفتن در چشم و تأثير اشك چشم بر روى آن ميزان قند خون را اندازه‌گيرى كند. می‌توان با استفاده از اين روش لنزهايى طراحى كرد كه در تركيب آنها دانه‌هاى حساس فلورسانس به كار رفته باشد. بدين ترتيب چناچه ميزان قند در اشك چشم از مقدار مورد نظر بالاتر رود رنگ لنز تغيير خواهد كرد. با استفاده از اين روش و با توجه به تغيير رنگ چشم مى‌توان تغييرات قند خون را كنترل كرد.“
تحقيق و پژوهش بر روى اين پروژه ادامه دارد و مطمئنأ اين تكنولوژى دستاوردهاى بزرگى در علم پزشكى به همراه خواهد داشت.
شبنم نوريان