مناسبات آلمان و ترکیه
۱۳۸۶ بهمن ۲۱, یکشنبهاز رجب طیب اردوغان انتظار هر عمل غیر مترقبهای میرود. بعد از آتشسوزی روز یکشنبه گذشته در یک خانه در شهر لودویگزهافن که در آن چند خانواده ترک زندگی میکردند، اردوغان با برخوردی دوستانه و صلحجویانه از همراهی با حملات شدید رسانههای گروهی ترکیه به آلمان و آلمانیها خودداری کرد و به جای آن نه تنها توانایی خود را در موضعگیری مخالف با این رسانهها، بلکه در نحوه بیان متفاوت خود نیز نشان داد. شکی نیست که نوع برخورد اردوغان واکنشهای مناسبی را در برلین نیز بوجود آورد.
اکنون آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان میتواند آسوده خاطر باشد. خانم مرکل با سکوت مناسب خود در مورد مسئله آتشسوزی در لودویگزهافن منتظر برخورد اردوغان باقی ماند تا متناسب با آن از خود واکنش نشان دهد. اردوغان میداند که تمام تلاشهای کشورش برای ورود به اتحادیه اروپا بدون موافقت آلمان ناموفق باقی خواهد ماند و این که بعد از به عهده گرفتن ریاست ادواری اتحادیه اروپا توسط فرانسه، که در تابستان امسال انجام خواهد یافت، پذیرش ترکیه به اتحادیه اروپا آسانتر نخواهد شد. اگرچه اردوغان در ترکیه از "زولینگن دوم" یاد کرد، که در آن پانزده سال پیش به دلیل ایجاد آتشسوزی عمدی از سوی نیروهای دست راستی آلمان، پنج ترک در این کشور کشته شدند، اما این بار وی با برخوردی خوددارانهتر و منطقیتر به تأثیرات اظهارنظرهای خود نگریست و همراه با مرکل اظهار داشت که نیروهای افراطی در هر کشوری یافت میشوند.
درحالی که رسانههای گروهی ترکیه از ایجاد آتشسوزی عمدی و از نیروهای دست راستی و ضد خارجی آلمان نوشتند، رئیس دولت ترکیه با رفتار خود نشان داد که ادعای بدون سند میتواند دولت ترکیه را مجبور به دادن توضیح در این مورد کند.
آلمان بزرگترین شریک خارجی ترکیه باقی خواهد ماند و حجم مبادلات اقتصادی ۲۲ میلیارد یورویی سال گذشته نشان دهنده مناسبات خوب میان دو کشور است. بیش از ۲۰۰۰ شرکت آلمانی در حال حاضر در ترکیه مشغول بکارند و حدود ۶۰ هزار کارفرمای ترک در آلمان زندگی میکنند. به نظر میآید که همه اینها نباید قربانی موضعگیری رسانههای جمعی و اقدامات عوامپسند سیاستمداران گردند.
این مسئله شامل آلمانیها و سیاستمداران این کشور نیز میشود که میخواهند مبارزه انتخاباتیشان را برگرده خارجیان در آلمان و یا موضوع انتگراسیون به انجام برسانند. انتخابات ایالت هسن نمونه مناسبی از این نوع برخوردهای سیاسی انتخاباتی در آلمان بود. انتگراسیون راهی است که هر دو طرف میباید در جهت نزدیکی در آن گام بردارند. اردوغان و مرکل هر دو بر این امر تأکید کردند. جامعه مدنی آلمان از زندگی صلحآمیز با دیگر فرهنگها و مذاهب بیشترین سود را خواهد برد.