لوتار ماتئوس، گزینه دلخواه فدراسیون فوتبال ایران برای سرمربیگری تیم ملی
۱۳۸۶ بهمن ۳, چهارشنبه
خبرگزاری آلمان در این رابطه به اظهارات یک مقام آگاه در فدارسیون فوتبال ایران اشاره کرده که در گفتوگویی با خبرگزاری مهر از شانس بیشتر مربیان آلمانی برای هدایت تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی سخن گفته است.
البته ماتئؤس تنها مربی آلمانی نیست که مد نظر مسئولان فدراسیون فوتبال ایران قرار دارد. کریستف دام، مربی فعلی تیم دسته دومی اف ث کلن نیز از جمله کسانی است که نام او در کنار مربیان خارجی دیگر، چون دلبوسکه و خاویر کلمنته در لیست فدراسیون فوتبال ایران قرار دارد.
به گفته مقام مزبور، اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال و کمیته روابط بینالملل در حال پیگیری مذاکرات لازم از چند جبهه هستند و به نظر میرسد که شانس لوتار ماتئوس برای برعهده گرفتن سکان کشتی تیم ملی فوتبال ایران از دیگر مربیان مورد نظر اروپایی، بیشتر است.
لوتار ماتئوس، ركوردار فوتبال آلمان
لوتار ماتئوس، یکی از ستارگان درخشان تاریخ فوتبال آلمان که به ویژه در دهه نود میلادی بزرگترین موفقیتهای خود را جشن گرفته، از بسيارى لحاظ ركوردار است.
او ۱۵۰ بازى براى تيم ملى فوتبال آلمان انجام داده، ۲۵ بار برای آلمان در پنج دوره از مسابقات جام جهانى در بين سالهاى ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۸ در میدان حضور یافته و از آن گذشته از آن گذشته ۱۰۰ بازى را در لباس باشگاههاى بوروسيا مونشن گلادباخ، بايرن مونيخ و انتر ميلان در چارچوب رقابتهاى باشگاههاى اروپا پشت سر گذاشته است.
عنوانهايى كه ماتئوس تا به حال كسب كرده، درخور توجه هستند: قهرمانى اروپا در سال ۱۹۸۰، قهرمانى جهان در سال ۱۹۹۰، شش بار عنوان قهرمانى بوندسليگا با بايرن مونيخ و عنوان قهرمانى باشگاههاى ايتاليا و همچنين جام يوفا به همراهى باشگاه ايتاليايى انترميلان.
تنها عنوانى كه اين ستاره بزرگ فوتبال آلمان از كسب آن محروم ماند، عنوان قهرمانى جام قهرمانان باشگاههاى اروپا بود، اگر چه ماتئوس دوبار در سالهاى ۱۹۸۷ و ۱۹۹۹ با بايرن مونيخ در فينال اين جام در برابر تيمهاي اف ث پورتو و منچستر يونايتد حضور داشت، اما هر دوبار شكست خورد.
اولین بازی حرفهای در بوندسلیگا در سن ۱۸ سالگی
ماتئوس اولين بازيش را در بوندسليگا در سن ۱۸ سالگى براى باشگاه مونشن گلادباخ انجام داد و به سرعت هم به يكى ستارههاى محبوب و موفق ليگ آلمان و همچنين تيم ملى فوتبال اين كشور بدل شد. بزرگترين موفقيتش را ماتئوس در جام جهانى ۱۹۹۰ در ايتاليا جشن گرفت و در همان بازى اول در مقابل يوگسلاوى دو گل تماشايى با شوتهايى از راه دور به ثمر رساند.
اگر چه در آن زمان تيم ملى فوتبال آلمان هافبكهاى خلاق و تكنيكى خوبى، چون توماس هسلر و يا پيئر ليتبارسكى داشت، اما اين ماتئوس بود كه در ميانه ميدان به كارگردان و راهبر تيم ملى فوتبال آلمان بدل شد.
جيوانه تراپاتونى، مربى پرآوازه ايتاليايى كه در اواخر دهه هشتاد و اوايل دهه نود ميلادى سرمربيگرى تيم انترميلان را برعهده داشت، در آن زمان مىگفت: «من پلاتينى را ستايش مىكنم، من مارادونا را تحسين مىكنم، اما براى پيروزى و موفقيت به بازيكنى چون لوتار ماتئوس احتياج دارم.»
و براستى هم كه آن سالها، دوران اوج اين هافبك پرقدرت بود. ماتئوس در سالهاى ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱، دو بار پياپى به عنوان بهترين فوتباليست جهان انتخاب شد. ماتئوس پس از دورانی موفق در ایتالیا در باشگاه پرآوازه انتر میلان به آلمان بازگشت و به بایرن مونیخ پیوست، تیمی که در دوران جوانی او، سهم مهمی در شکوفا شدن استعدادش داشت.
پایان فعالیتهای حرفهای به عنوان بازیکن
ماتئوس هشت سال در خدمت بایرن مونیخ بود و نقش مهمی در موفقیتهای بایرن مونیخ در رقابتهای ملی و اروپایی داشت. ماتئوس در سن ۳۹ سالگی آخرین بازیاش را در لباس مونیخ انجام داد و با کسب عنوان قهرمانی بوندسلیگا در سال ۲۰۰۰، وداع شیرینی داشت.
سپ مایر دروازهبان اسطورهای آلمان که در آن زمان جزو کادر مربیان بایرن مونیخ بود، به شوخی اظهار داشت: خب ماتئوس حال باید در پی باشگاهی تازه باشد، من امیدوارم که او در سن شصت سالگی هم به عنوان فوتبالیست پا به میدان بگذارد. اما ماتئوس در سن چهل سالگی و بعد از حضوری کوتاه در باشگاه آمریکایی نیویورک مترو استارز سرانجام به فعالیت حرفهای خود به عنوان بازیکن خاتمه داد، اما همچنان به فوتبال وفادار ماند.
وى بعد از سرمربيگيرى باشگاههاى راپيد وين و پارتيزان بلگراد، فصل تازه اى را به عنوان سرمربى تيم ملى فوتبال مجارستان آغاز كرد كه اين فعاليت هم مدتى پيش به پايان رسيد.
ماتئوس شخصیتی است که همیشه در جستجوی ماموریتهای سنگین و چالشهای بزرگ بوده و حال باید دید که آیا فدراسیون فوتبال ایران خواهد توانست، شرایط لازم را برای جلب رضایت این ستاره بزرگ فراهم آورد یا نه.
شهرام احدی