كويرزايى در مصر
۱۳۸۵ فروردین ۲۰, یکشنبه
در مصر ازدياد جمعيت، كه به شدت ادامه دارد، سبب شده تا زمين‌هاى حاصلخيز كشور كه فقط پنج درصد زمين هاى اين كشور را تشكيل مى‌دهند، به تدريج كاهش يابند. بر طبق تحقيقات به عمل آمده، ساعتى هزار مترمربع از زمين‌هاى ساحل نيل تبديل به ساختمان مى‌شوند و به اين ترتيب از سطح قابل كشت اين رود كاهش مى‌يابد. اين در حالى ست كه ۹۵ درصد زمين‌هاى مصر را كوير فراگرفته و روند بيابانزايى اين كشور را چون ديگر كشورهاى شمال آفريقا اسير خود ساخته است.
در مصر ۹۰ درصد جمعيت ِ ۷۴ ميليونى در حاشيه‌ى حاصلخيز نيل، كه فقط ۵ درصد مساحت اين كشور را به خود اختصاص داده، زندگى مى‌كنند. اين در حالى‌ست كه آب نيل را به تدريج نمك فرا مى‌گيرد. نيل كه شريان زندگى مصر را در دست دارد از قاهره، پايتخت اين كشور عبور مى‌كند، شهرى كه از طرف شهروندان آن، جاسيگارى خالى شده نام گرفته و روزها تا بيست ميليون جمعيت را در خود جاى مى‌دهد.
جمال عبدالناصر، رئيس جمهور سابق مصر، در سال ۱۹۵۶ به هنگام شروع طرح سد اسوان بر روى نيل، گفت، با ايجاد اين سد سطح توليد در مصر بالا خواهد رفت، اقتصاد كشور رونق خواهد يافت و اين سد به بهبود اوضاع در مصر كمك خواهد رساند.
اما عبدالناصر در سال ۱۹۵۶ نمى‌دانست كه جمعيت كشور در سال ۲۰۰۶ به مرز ۷۲ ميليون نفر خواهد رسيد و آب نيل در آينده پر نمك مى‌گردد و كشورهاى ديگر همسايه‌ى مصر نيز چشم طمع بر اين رود خواهند دوخت و به سادگى حاضر به واگذارى آب نيل به كشورهاى همسايه نيستند. اين رودخانه كه شاهرگ حياتى مصر محسوب مى‌شود ، قبل از ورود به مصر، از سودان و اتيوپى عبور مى‌كند.
اتيوپى در حال حاضر ۸۶ درصد آب نيل را تامين مى‌كند، اما فقط ۰،۳ درصد ِ آب اين رودخانه به اين كشور مى‌رسد. در چنين شرايطى گفته مى‌شود بحران آينده آفريقا بر سر آب نيل مدت هاست كه برنامه ريزى شده است.
بسيارى از كارشناسان منطقه بر اين نظرند كه جنگ آتى در شمال آفريقا مى‌تواند بر سر تقسيم آب نيل باشد.